Για να αφηγηθούμε το βιογραφικό αυτής της αρχαίας ατμομηχανής πρέπει να γυρίσουμε στο 1838, που ήταν η πρώτη χρονιά εμπλοκής του μεγαλοεπενδυτή και επιχειρηματία Joseph Anton von Maffei στη νέα ακόμη εφεύρεση του σιδηροδρόμου.
Ιδρύοντας στο Hirschau του Μονάχου την εταιρεία «J.A. Maffei», που φυσικά έφερε το όνομά του, στόχευε πέρα από τα κέρδη να καταστήσει με τη συμβολή του τη Βαυαρία ανταγωνιστική στον τομέα της βαριάς βιομηχανίας.
Μεταξύ άλλων υποστήριξε θερμά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής από το Μόναχο στο Augsburg, ενώ στάθηκε στο πλευρό του επιχειρηματία Johann Ulrich Himbsel, στην πραγμάτωση της ιδιωτικής συμφερόντων σιδηροδρομικής γραμμής από το Μόναχο στο Starnberg. Σύντομα, μαζί με τον Joseph von Baader και τον βαρώνο Theodor Freiherr von Cramer-Klett, ήταν ένας από τους τρεις πιο επιφανείς βιομήχανους της Βαυαρίας.
C I – η ατμομηχανή των νεωτερισμών
Την εποχή εκείνη, η «J.A. Maffei» αναλάμβανε τις περισσότερες από τις παραγγελίες ατμομηχανών των επίσης νεότατων σε ηλικία «Βασιλικών Βαυαρικών Κρατικών Σιδηροδρόμων» (Königliche Bayerische Staats-Eisenbahnen ή K.Bay.Sts.B., με έτος ίδρυσης το 1844), εκτελώντας τις με επιτυχία.
Έτσι προέκυψε η σειρά «Bavarian C I», που ήταν η πρώτη ατμομηχανή με έξι κινητήριους τροχούς στη Βαυαρία και αναπτύχθηκε ειδικά για την απαιτητική διαδρομή με κλίσεις μεταξύ Neuenmarkt, Wirsberg και Marktschorgast. Η παραγωγή της «C I» διήρκεσε δύο χρόνια, από το 1847 μέχρι το 1849. Κατασκευάστηκαν πέντε μονάδες συνολικά, όλες με ξεχωριστά ονόματα: «Scharrer», «Leibniz», «Saale», «Schneeberg» και «Behaim». Παρέμειναν σε υπηρεσία στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Βαυαρίας σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, μερικές από αυτές και περισσότερο. Η πρώτη αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1885 και η τελευταία δέκα χρόνια αργότερα, το 1895.
ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η «Bavarian C I Behaim» ήταν κτισμένη με διάταξη τροχών «0-6-0» ή «Cn2» κατά το γερμανικό σύστημα ταξινόμησης «UIC»: δεν υπήρχαν επικεφαλής τροχοί μπροστά (leading wheels), αλλά μόνο έξι κινητήριοι (driving wheels) με διάμετρο 1.098 χιλιοστών σε τρεις άξονες, χωρίς άλλους τροχούς (trailing wheels) πίσω από αυτούς.
Ο δικύλινδρος κινητήρας είχε σχέση διαμέτρου κυλίνδρου-διαδρομής πιστονιού 406 x 609 χιλιοστά, η ατμομηχανή εκινείτο στο τυπικό ευρωπαϊκό εύρος τροχιάς (1.435 χιλιοστά) και ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 40 χλμ./ώρα. Το μήκος της μαζί με τον προσκρουστήρα ήταν 12,4 μέτρα, ενώ το βάρος της έφτανε τους 22 τόνους και σε ώρα υπηρεσίας τους 24,9, ενώ το φορτίο ανά άξονα τους 10,5 τόνους.
Ο λέβητας λειτουργούσε με πίεση 10 bar, με την περιεκτικότητα του tender σε νερό να φτάνει τα 4.220 λίτρα.
Κείμενο:Σπύρος Χατήρας
Φωτογραφίες: Σπύρος Χατήρας, wisski.cs.fau.de, de.wikipedia.org
