Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

Θεσσαλικό θεματικό τρένο. Μέρος 2ον...


Γράφει ο Σωτήρης Βενέτης

Αγαπητά Σιδηροδρομικά Νέα,
                Σε συνέχεια επιστολής μου προς τον πολύ καλό σας ιστότοπο, (βλέπε σχετικά: http://sidirodromikanea.blogspot.com/2019/03/1_24.html), επιχείρησα έναν πρώτο σχολιασμό στην πρώτη, από σειρά προτάσεων, του Προέδρου του ομίλου ΟΣΕ, Γεωργίου Κακουλάκη, για την ανάπτυξη των θεματικών – τουριστικών τρένων στην Περιφέρεια της Θεσσαλίας, που αφορούσε την απόφαση του ομίλου ΟΣΕ στη δρομολόγηση «θεματικού» δρομολογίου Βόλου – Λάρισας – Παλαιοφάρσαλου – Καλαμπάκας.
Στο τέλος εκείνης της επιστολής υποσχέθηκα ότι θα σχολιάσω και τις άλλες «προτάσεις» του Προέδρου Γ. Κακουλάκη για τα καλούμενα «τουριστικά σιδηροδρομικά δρομολόγια Θεσσαλίας».
        Έχουμε, λοιπόν και λέμε: Σιδηρόδρομος Θεσσαλίας: Δήλωσε, ο Πρόεδρος ότι «Προτείνεται η δρομολόγηση μουσειακού τρένου με ατμήλατη έλξη και ξύλινες επιβατάμαξες του 1884 που σώζονται από το μετρικό δίκτυο των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων. Με τη δρομολόγηση του μουσειακού τρένου θα αξιοποιηθεί η παλιά μετρική γραμμή Βόλου – Παλαιοφάρσαλου, η οποία τώρα βρίσκεται σε αναστολή κυκλοφορίας, από το σιδηροδρομικό σταθμό Βελεστίνου ως το σιδηροδρομικό σταθμό Αερινού, μήκους 12 χιλιομέτρων».
    Ας αναλύσουμε λοιπόν: Ξεκινά ο Πρόεδρος με τη λέξη «προτείνεται». Τι εννοεί, αλήθεια ο κυρ Πρόεδρος; «Προτείνεται» από ποιον, σε ποιον; Ο όμιλος ΟΣΕ, ένας κρατικός «γίγαντας», εκπροσωπείται σε ένα συνέδριο δια του ανώτατου υπηρεσιακού παράγοντά του, για να «προτείνει»; Μάλλον κάτι δεν έχουν καταλάβει καλά κάποιοι από τους κορυφαίους και πλέον ανωτάτους υπηρεσιακούς κρατικούς παράγοντες. Η θέση τους δεν είναι για να «προτείνουν», αλλά για τα «αποφασίσουν». Ναι, «προτείνουν» οι πολίτες, οι φορείς, (συνδικαλιστικοί, πανεπιστημιακοί, των επιμελητηρίων, των συλλόγων , των φίλων, των κομμάτων, των τοπικών αυτοδιοικήσεων κ.λπ.) προς τους ανώτατους υπηρεσιακούς παράγοντες και εκείνοι «αποφασίζουν». Επομένως,  από την πρώτη κιόλας λέξη ο Πρόεδρος και δι’ αυτού ο όμιλος ΟΣΕ, αποποιείται κάθε ευθύνη «απόφασης», επομένως και «υλοποίησης» της «πρότασης»!
   Αφού λοιπόν υπερβούμε την πρώτη ψυχρολουσία του «προτείνεται», ας επιχειρήσουμε να εστιάσουμε στα υπόλοιπα. Δρομολόγηση, λοιπόν, «μουσειακού τρένου με ατμήλατη έλξη». Μπορεί να μας πει ο κύριος Πρόεδρος τον «αριθμό» της ατμομηχανής που πρόκειται να έλξει τον «μουσειακό τουριστικό συρμό»; Από τις ατμομηχανές των θεσσαλικών μετρικών σιδηροδρόμων που έχουν συγκεντρωθεί στο σιδ/κό σταθμό του Βόλου, ουδεμιά δεν βρίσκεται σε λειτουργική κατάσταση. Όχι μόνο δεν είναι σε λειτουργική κατάσταση, αλλά απέχουν πολύ από κάτι τέτοιο! Η τελευταία μετρική ατμομηχανή που εξυπηρέτησε κάποιο περιστασιακό δρομολόγιο, υπήρξε μία πολυάξονη ατμομηχανή των ΣΠΑΠ, αμερικανικής κατασκευής τύπου «Νάυλον» σε ένα μισθωμένο δρομολόγιο των «Φίλων του Σιδηροδρόμου» από τον Πειραιά προς το Λουτράκι και το Ναύπλιο. Όμως ακόμα και στη δεκαετία του 1990 που αναφέρομαι, η εν λόγω ατμομηχανή δεν λειτουργούσε 100% αυτόνομα, αλλά υποστηρίζονταν από μια Δ/Υ μηχανή έλξης τύπου «Μιτσουμπίσι». Οι «Μιτσουμπίσι» που είχαν «μεταγραφεί» στους Θεσσαλικούς, αν και λειτουργικές έως… τέλους, από καιρό έχουν σκραποποιηθεί και έχουν λιώσει στη Χαλυβουργική, η ανωφέρεια από τη σιδ/κή στάση Βελεστίνου έως έξω από το Αερινό είναι σταθερή στα 30‰, οπότε πως θα μπορούσε να ανταπεξέλθει η εν λόγω «ασθενική» ατμομηχανή;
     Μπορεί η εν λόγω ατμομηχανή να μεταφερθεί στο σιδ/κό σταθμό Βελεστίνου για την εκτέλεση του εν λόγω «τουριστικού δρομολογίου»; Όχι, φυσικά, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Κατά πρώτον, η εν λόγω ατμομηχανή ουδέποτε εργάστηκε στους Θεσσαλικούς, παρά μόνον στους ΣΠΑΠ, οπότε δικαίως θα πρέπει να υποστηρίξει τουριστικά δρομολόγια στο σιδ/κο δίκτυο των ΣΠΑΠ. Κατά δεύτερον, οι ατμομηχανές τύπου «Νάυλον» ήταν μεγάλου μήκους, βαριές ατμομηχανές. Το μετρικό θεσσαλικό σιδ/κό δίκτυο είχε, όταν βρισκόταν σε κανονική λειτουργία, πολύ μικρότερο επιτρεπόμενο «αξονικό βάρος» από το αντίστοιχο πελοποννησιακό. Λογαριάστε το επιτρεπόμενο αξονικό βάρος μιας, για περισσότερα από 20 χρόνια, σχεδόν ασυντήρητης επιδομής, για να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι η «μεταγραφή» μιας τέτοιου τύπου ατμομηχανής στο «μετρικό θεσσαλικό σιδ/κό δίκτυο» κρίνεται παντελώς αδύνατη.
  Τι λύσεις έχουν απομείνει για την εκτέλεση του τουριστικού δρομολογίου που μας «πρότεινε» ο κυρ Πρόεδρος; Υπάρχει η μηχανή (ή οι μηχανές) έλξης «Nippon» που προέρχονται από το ατμοηλεκτρικό, λιγνιτικό εργοστάσιο της ΔΕΗ Αλιβερίου Ευβοίας. Μα, θα ισχυριστούν κάποιοι, αυτές είναι δηζελομηχανές! Ε, και τι έγινε! Με μια βαφή και με μια μεταμφίεση από το «καρναβάλι της Πάτρας», μπορούν να δείχνουν σαν… «ατμομηχανές»! Εδώ ο ΟΣΕ παράγγειλε για το τρένο του Πηλίου «μαϊμούδες» δηζελομηχανές που να έχουν την όψη ατμομηχανής, θα κολλήσει στη μεταμφίεση των «Nippon»;
    «Και ξύλινες επιβατάμαξες του 1884 που σώζονται από το μετρικό δίκτυο των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων». Αλήθεια Πρόεδρε Γ. Κακουλάκη, σώζονται «ξύλινες επιβατάμαξες του 1884» από το μετρικό δίκτυο των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων; Ναι, είναι κάποιες στο σιδ/κό σταθμό του Αερινού, αλλά βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από τα δύο εναπομείναντα οχήματα του Τραμ Θεσσαλονίκης! Ή μήπως ο κ. Πρόεδρος εννοεί τα ξύλινα βαγόνια του (νέου) σιδηροδρομικού σταθμού του Ναυπλίου; Μα αυτά τα βαγόνια αποτελούν τα «εκδοτήρια» εισιτηρίων του σιδ/κού σταθμού του Ναυπλίου! Να υποθέσω ότι η Γαιαοσέ θα οικοδομήσει κτήριο για την εξυπηρέτηση του (νέου) σιδ/κού σταθμού Ναυπλίου, οπότε τα βαγόνια θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το τουριστικό δρομολόγιο Βελεστίνου – Αερινού; Να υποθέσω ότι στην μελλοντική επαναλειτουργία της επέκτασης του «προαστιακού» Κόρινθος – Άργος – Ναύπλιο θα επαναχρησιμοποιηθεί ο παλαιός σιδ/κός σταθμός του Ναυπλίου, ένας από τους ωραιότερους σιδ/κούς σταθμούς της Ελλάδος ή και του κόσμου; Ή μήπως να σκεφτώ το χειρότερο σενάριο, ότι και τα οχήματα των «εκδοτηρίων» θα παρθούν και η πολυπόθητη επαναλειτουργία της σιδ/κής γραμμής Κορίνθου – Άργους – Ναυπλίου δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ;;;
    Εάν ο κύριος Πρόεδρος επιθυμούσε όντως να δρομολογήσει «τουριστικό τρένο» μεταξύ Βελεστίνου – Αερινού, τι πιο απλό από το να αποφάσιζε – και όχι να πρότεινε – την ανακατασκευή και τη δρομολόγηση της ιστορικής μουσειακής αυτοκινητάμαξας Linke Hofmann στο εν λόγω δρομολόγιο, η οποία και υπό την ευθύνη των ανθρώπων του συλλόγου του Μουσειακού Σιδηροδρόμου Θεσσαλίας (ΕΜΟΣ) πραγματοποιούσε για αρκετό χρονικό διάστημα περιστασιακά δρομολόγια; Νομίζω όμως ότι ο Πρόεδρος Γ. Κακουλάκης έδειξε εξαρχής τις προθέσεις του ομίλου δια του «προτείνεται» αντί του «αποφασίστηκε», οπότε και η πρόταση για δρομολόγηση «μουσειακού τρένου» μεταξύ Βελεστίνου – Αερινού συναγωνίζεται σε αστοχία και αδυναμία πραγματοποίησης, την άλλη πρόταση για τη δρομολόγηση του «θεματικού δρομολογίου» με τα βαγόνια του Όριαν Εξπρές από το Βόλο προς την Καλαμπάκα…

(Συνεχίζεται …)