Όποιος κινείται με το μετρό της Αθήνας καθημερινά νομίζω ότι αυτό το κείμενο θα τον συγκινήσει.
Ίσως και να τον δικαιώσει. Γιατί τους τελευταίους μήνες σχεδόν 500.000 άτομα κάθε πρωί νιώθουν... πίεση στον προορισμό Μετρό της Αθήνας.
Όπως θα έγραφε και το Facebook... Κάθε πρωί εκεί λίγο πριν τις 9, το μετρό προσφέρεται για νέες γνωριμίες, αλλά και για -όπως λέει ο λαός -... καντήλια : Όπως το πάρει κανείς. Γιατί το γεγονός ότι οι συρμοί πλέον περνούν κάθε 5 λεπτά με αποτέλεσμα στις αποβάθρες να συνωστίζεται ο κόσμος δημιουργεί... ασφυκτικές καταστάσεις.
Καταστάσεις, οι οποίες εξωθούν άλλους επιβάτες σε πρωινές συζητήσεις και... σύσφιξη σχέσεων και άλλους στο να εκστομίζουν – να το πούμε ευγενικά – «γαλλικά» εναντίον των υπευθύνων για αυτή την κατάσταση.Κοινώς, όποιος παίρνει καθημερινά τα πρωινά το μέτρο αισθάνεται παιδί κατώτερου Θεού, που καταφέρνει να επιβιώνει σε συνθήκες Ουγκάντας. ‘Η μάλλον στην Ουγκάντα είναι καλύτερα. Είναι άραγε λίγοι οι οδηγοί; ‘Η μήπως τα τρένα συντηρούνται... τόσο όσο, προκειμένου να μην ξοδεύονται χρήματα και άρα... πρέπει να πηγαίνουν αργά;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά σε αυτή την ερώτηση.Το μόνο σίγουρο είναι ότι για ακόμα φορά το μάρμαρο το πληρώνει ο απλός κόσμος, ο οποίος δίνει από το υστέρημά του το 1.40 ή τα 30 ευρώ κάθε μήνα.Δεν ξέρω αν αυτό έχει μεταφερθεί στο γραφείο παραπόνων της ΣΤΑΣΥ. Φαντάζομαι πως ναι, αν κρίνω από αυτά που ακούω κάθε πρωί. Αλλά για μια ακόμα φορά, φωνή… βοώντος εν τη ερήμω. Το σίγουρο είναι πως για μια ακόμη φορά ο Έλληνας πολίτης, που τόσα έχει τραβήξει τον τελευταίο καιρό και του αξίζει τουλάχιστον στα μικρά, τα καθημερινά μια ικανοποιητική μεταχείριση, αποδεικνύεται, για μια φορά, πολίτης β’ κατηγορίας.
Μαρία Μπακοπούλου
fmvoice.gr
