Οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών με αφορμή την καθυστέρηση της καταβολής του επιδόματος αδείας στους υπαλλήλους του ΟΣΕ προκάλεσε εύλογα ερωτήματα, διότι έδωσε την εικόνα υπουργού μιας άλλης χώρας που αγνοεί την ελληνική πραγματικότητα. Είναι τελικά ο μοναδικός Ελληνας που αγνοεί την αδυναμία του ΟΣΕ και άλλων ΔΕΚΟ, οι οποίες δεν αποτελούν μονοπώλια, να ανταποκριθούν στις λειτουργικές τους ανάγκες; Αλλά γιατί περιορίζεται μόνον στα προβλήματα του ΟΣΕ και των άλλων ΔΕΚΟ; Μήπως οι υπεράριθμοι στους ΟΤΑ και στις νομαρχίες δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό; Εχουν άλλο χρώμα τα ελλείμματα εκεί; Γιατί λοιπόν αυτή η στοχοποίηση του ΟΣΕ και των ΔΕΚΟ;Δεν γνωρίζει ότι δεν υπάρχει στην Ευρώπη σιδηρόδρομος κερδοφόρος αν συμψηφίσεις τα έξοδα υποδομής και συντήρησης με τα έσοδα της εκμετάλλευσης του δικτύου; Βέβαια, οι ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης έχουν αναπτύξει βαριά σιδηροδρομική βιομηχανία που απευθύνεται στην παγκόσμια αγορά και τους αποφέρει τεράστια κέρδη. Τα παραπάνω επιβεβαίωσε και ο προηγούμενος υπουργός Μεταφορών, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τότε την απόφασή του να θέσει σε εφεδρεία ένα τμήμα του προσωπικού τού ΟΣΕ. Είχε καθορίσει τη σχέση εσόδων - εξόδων του ΟΣΕ σε 1:8 «όταν σε ολόκληρη την Ευρώπη ο μέσος όρος σ’ αυτό το πολιτικό μέσο είναι 8 έσοδα, 10 έξοδα», όπως είχε αναφέρει. Είναι ολοφάνερο ότι το έλλειμμα είναι απαράδεκτα υψηλό στη χώρα μας. Για ποιο λόγο; Διότι ο κομματικός εναγκαλισμός που αποτελεί παραδοσιακό καθεστώς για τον ΟΣΕ και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία έχει τεράστιο λειτουργικό κόστος. Αυτό πληρώνουμε. Ο ΟΣΕ λειτουργεί με κομματικά κριτήρια και αξιολογείται με επιχειρηματικά.Τελευταία προβάλλεται από το υπουργείο Υποδομών ως λύση για τα προβλήματα του ΟΣΕ η ανάθεση σε Γάλλους ενδιαφερόμενους ποσοστού 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, μαζί με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ και την εμπλοκή τους στην κατασκευή έργων σε συνεργασία με την ΕΡΓΟΣΕ. Μπορείτε όμως να διανοηθείτε τι σημαίνει η παραχώρηση ουσιαστικά των δραστηριοτήτων του ΟΣΕ στους Γάλλους; Διότι είναι προφανές ότι οι Γάλλοι δεν επιθυμούν τη συνεργασία για να αποκομίσουν μόνο τα οποιαδήποτε οφέλη από τη λειτουργία του άξονα Αθήνας-Θεσσαλονίκης και των άγονων γραμμών.Οι Γάλλοι έχουν μακρά παράδοση στη Β. Ελλάδα επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας αλλά και μετέπειτα μέχρι το 1954. Τελευταία φορά ήλθαν το 1970, όχι για να αναλάβουν έναν ξεχαρβαλωμένο όπως τώρα σιδηρόδρομο, αλλά για να μεταφέρουν τεχνογνωσία σε ένα σιδηρόδρομο που προσπαθούσε να εκσυγχρονιστεί. Η παρουσία τους συνδυάστηκε με την ανακαίνιση του δικτύου Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρούπολης. Ετσι μαζί με την τεχνογνωσία δημιούργησαν μια νέα αγορά για τη βαριά βιομηχανία τους με την πώληση τεράστιων ποσοτήτων υλικών για την ανακαίνιση του δικτύου. Και επειδή την ανακαίνιση την ακολουθεί η συντήρηση, η παρουσία της γαλλικής σιδηροδρομικής βιομηχανίας έκτοτε είναι συνεχής. Αλλά και τώρα ο Γάλλος υπουργός Μεταφορών σε συνέντευξή του μετά την πρόσφατη συνάντησή του με τον κύριο Ρέππα ήταν σαφής: «Αυτή τη στιγμή το δίκτυο της Ελλάδας δεν είναι ανεπτυγμένο. Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας ανακατασκευής των σιδηροδρομικών δικτύων. Η Ελλάδα θα πρέπει να έχει θέση σε όλα αυτά. Θα θέλαμε να δούμε μια γραμμή υψηλών ταχυτήτων να διατρέχει όλη την Ελλάδα». Είναι σαφείς οι γαλλικές προθέσεις αλλά και δεδομένη η αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να απογοητεύσει τους πιστωτές της. Ωστόσο, μια χώρα που είναι ένα βήμα πριν από την πτώχευση, τι την ενδιαφέρει περισσότερο; Να εκσυγχρονίσει το σιδηροδρομικό δίκτυο χρυσώνοντας τη βαριά βιομηχανία της Γαλλίας και επιστρέφοντας ένα μέρος του δανείου στους πιστωτές της, ή να αξιοποιήσει τις υφιστάμενες δυνατότητες που δεν είναι ευκαταφρόνητες με το ελάχιστο δυνατό κόστος; Αποκομματικοποίηση, απεγκλωβισμός του συνδικαλιστικού κινήματος από τη μέγγενη των κομμάτων, αξιοκρατία και ανανέωση του προσωπικού είναι τα ζητούμενα. Αν τελικά η κυβέρνηση ξεπουλήσει τον ΟΣΕ μη αναλογιζόμενη τις τεράστιες ευθύνες της για τη σημερινή του απαξίωση, ποιο θα είναι το όφελος; Τα δάνεια θα σταματήσουν να εξυπηρετούνται; Οι 2.000 υπάλληλοι που θα μεταταγούν στο Δημόσιο δεν θα πληρώνονται; Οι υπόλοιποι που θα παραμείνουν δεν θα συνεχίσουν να εργάζονται; Η κυβέρνηση είναι ανίκανη να πράξει το αυτονόητο και να λειτουργήσει τον σιδηρόδρομο; Εν πάση περιπτώσει αυτή η χώρα δεν θα μπορέσει να κυβερνηθεί από Ελληνες και να ορθοποδήσει;
Του Δημητρη Μακροδημοπουλου
τ. Αρχιμηχανικός ΟΣΕ.
