Ο Γρηγόρης Πετράκος κάνει αναφορά, μέσα από την εικόνα και μέσα
από τους στίχους του τραγουδιού, ιδιαίτερα προς το τέλος, στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.
Δείτε το βίντεο και διαβάστε τους στίχους.
Βία μεσ’ τα σπίτια, στις παρέες, στα σχολεία
Βία στις ταινίες, στα τραγούδια, στα βιβλία
Βία μερανύχτα στων ειδήσεων τα δελτία
Όμως για τη βία πάντα υπάρχει μία αιτία
Ψάξε για τις ρίζες της, βαθιά στην κοινωνία
Βία είναι η φτώχεια, είναι η μια άθλια παιδεία
Βία είναι να ζεις από παιδί την αδικία
Είπανε πως φταίει η τοξική αρρενωπότητα
Μπλέξανε δύο λέξεις για να σπείρουν την εχθρότητα
Να ‘σαι αρρενωπός σημαίνει μόνο να ‘σαι ανδρείος
Να ‘σαι τοξικός σημαίνει απλά ότι είσαι αχρείος
Και όλοι αυτοί οι αχρείοι που ζητούν να
κυβερνήσουν
Άντρες και γυναίκες θέλουν τώρα να μας πείσουν
Πως και για βία πως εμείς πάλι ευθυνόμαστε
Κάποιος να τους πει πως μεταξύ μας αγαπιόμαστε
Και έτσι από μικρούς μας συνηθίσανε στη βία
Δεν μας κάνει εντύπωση το ξύλο στην πορεία
Φτιάχνουν Μ.Κ.Ο για να μας πουν την ιστορία
Έλα να σας μάθουμε λοιπόν τι είναι βία
Βία είναι να ‘χεις κρεμασμένα δύο πτυχία
να ‘χεις και παιδιά και να ‘σαι μεσ’ την ανεργία
Κι όταν θα δουλεύεις θα στα παίρνει η εφορία.
Βία είναι να δεις το κρατικό σε εφημερία
Βία είναι το ρουσφέτι, διορισμός με το αζημίωτο
Βία είναι το σάπιων ειδικών το ακαταδίωκτο
Είναι να μην έχεις πουθενά αξιοκρατία
Βία είναι αυτή η γιαλαντζί δημοκρατία.
Και όλοι αυτοί μεγάλοι που τους δώσαμε εξουσία
Κι από τις πλατφόρμες μας ασκούν λογοκρισία
Τρέμουν τη στιγμή που εγώ κι εσύ θα ενωθούμε
Πες μου το λοιπόν που σε ρωτάω αν μπορούμε
Βία είναι να μπαίνει το παιδί μου σε ένα τραίνο
Και ύστερα από χρόνια ακόμα εδώ να περιμένω
Λίγη δικαιοσύνη και ντροπή να δω στα μάτια
όχι άλλη βία στα παιδιά…
…Άϊ στα κομμάτια.
Επιμέλεια: Βασίλης Γιαννακίδης
