Η Πόλη της Οκλαχόμα (Oklahoma City) μας ανοίγει τον δρόμο (ή μας πλένει την… μπουγάδα);
Αγαπητά Σιδηροδρομικά Νέα,
τι σχέση μπορεί να έχει μια πρωτεύουσα μιας εκ των πενήντα Πολιτειών των ΗΠΑ και του ταλαίπωρου τρένου του Πηλίου, γνωστότερου και ως «Μουτζούρη»; Καμιά, ίσως να απαντήσει κάποιος, αν ρίξει μια ματιά στα μέσα σταθερής τροχιάς της αμερικανικής πόλης και του «κολοβού» τουριστικού τρένου το οποίο έχει απωλέσει εδώ και είκοσι πέντε χρόνια το ήμισυ της διαδρομής του, διότι ίσως κάποιοι στο Βόλο δεν ανεχόταν αλλά ούτε και συνεχίζουν να ανέχονται «να μοιράζονται τον καπνό του Μουτζούρη καθώς απολαμβάνουν τον καφέ τους στην παραλία του Βόλου», ή «να μαυρίζει τις μπουγάδες των καλών Βολιωτισσών νοικοκυράδων» καθώς ο Μουτζούρης διερχόταν την οδό Δημητριάδος στην πορεία του προς την Αγριά ή τον Σταθμό του Βόλου».
«Μέγα», λοιπόν, το πρόβλημα του καπνού της μηχανής του Μουτζούρη, είτε στην ατμήλατή του, είτε στη «μαϊμού ατμήλατη» δηζελοκίνητη εκδοχή, παρότι ο καπνός στην τελευταία περίπτωση φαίνεται ότι μειώθηκε αισθητά, ειδικά της παραγόμενης αιθάλης, τον άκαυστο, δηλαδή, στερεό άνθρακα σε μορφή λεπτής σκόνης, η οποία εξερχόταν από την καμινάδα της μηχανής και επικαθόταν ενίοτε στις λευκές μπουγάδες των Βολιωτισσών νοικοκυράδων ή στους… αφρούς των φραπέδων κάποιων πιο… χαλαρών Βολιωτών στην πεζοδρομημένη παραλιακή οδό του Βόλου…
Όσο και αν φαίνεται… φαιδρός αυτός ο λόγος, αποτέλεσε την βασική αιτία ώστε το τρενάκι του Πηλίου να παύσει αρχικώς να διέρχεται από την οδό Δημητριάδος, χρησιμοποιώντας ως αφετηρία στον Σταθμό στο Πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου, πραγματοποιώντας μια και μοναδική έξοδο από τον σιδηροδρομικό Σταθμό του Βόλου τις πολύ πρωινές ώρες και μια μοναδική επιστροφή μετά και από την ολοκλήρωση του τελευταίου δρομολογίου από το Πήλιο ή την Αγριά, έως τη οριστική αναστολή των δρομολογίων του, τον Αύγουστο του 1971. Δια αυτού του τρόπου λειτουργίας ή δια του ακόμα δυσμενέστερου σημερινού, οι σιδηροδρομικοί επιβάτες οι οποίοι θα επιθυμούσαν να συνεχίσουν το ταξίδι τους από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Βόλου προς την Αγριά ή το Πήλιο έχασαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να χάνουν τη δυνατότητα της μετεπιβίβασης από τον ένα συρμό στον άλλον, που προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει ο αμφιγραμμής αυτός μοναδικός, σε κάλλος και σχεδίαση, θεσσαλικός σιδηροδρομικός Σταθμός του Βόλου, καθώς οι επιβάτες ήταν αναγκασμένοι να μεταβαίνουν μέχρι τον σιδηροδρομικό Σταθμό στο Πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου, ή τα Άνω Λεχώνια από το 1996 έως σήμερα, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Στην Πόλη της Οκλαχόμα, της πρωτεύουσας της ομώνυμης Πολιτείας των ΗΠΑ εγκατέστησαν ένα σιδηροδρομικό δίκτυο light rail / τραμ, τα οχήματα του οποίου είναι κατασκευασμένα και σχεδιασμένα κατά τέτοιον τρόπο ώστε στο καθ΄ αυτό κέντρο της πόλης να τροφοδοτούνται κανονικά από εναέριο καλώδιο, κινούμενα όμως «κλαδικά» προς τα προάστια, εκεί που τα καλώδια και οι στύλοι θα ασχήμαιναν και θα βάρυναν σημαντικά το τοπίο, να κινούνται με αποθηκευμένη ενέργεια σε μπαταρίες! Σε ένα υποθετικό, λοιπόν, σενάριο, σύμφωνα με το οποίο ο σιδηρόδρομος Βόλου – Μηλιές θα μπορούσε να χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και ως light rail, εξυπηρετώντας τις ανάγκες της αστικής και προαστιακής μετακίνησης των Βολιωτών, όπως συνέβαινε και παλαιότερα άλλωστε, αλλά και ως «τουριστικό» τρένο, τα νέα σιδηροδρομικά οχήματα θα μπορούσαν να παραγγελθούν ώστε να κινούνται με ηλεκτροκίνηση, με τη βοήθεια συσσωρευτών (μπαταριών) στο αστικό τμήμα του Βόλου (σιδηροδρομικό Σταθμό του Βόλου έως Άναυρο) και στο αστικό τμήμα της Αγριάς (δυτική είσοδος της Αγριάς έως τον σιδηροδρομικό Σταθμό της Αγριάς) και με δηζελοκίνηση στο υπόλοιπο τμήμα της διαδρομής.
Η τεχνολογία και τεχνογνωσία υπάρχει και έχει εφαρμοστεί επιτυχώς, οι ανάγκες για ποιοτική αστική και προαστιακή μετακίνηση με μέσα σταθερής τροχιάς στο Βόλο (αλλά και σε κάθε άλλη πόλη της Ελλάδας) είναι μεγάλες και δεν αμφισβητείται πλέον από κανέναν το γεγονός ότι η ζήτηση για πυκνά σιδηροδρομικά δρομολόγια με το τρένο του Πηλίου, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα μετεπιβίβασης στο σιδηροδρομικό Σταθμό του Βόλου, προβλέπεται να αυξηθεί γεωμετρικώς τα προσεχή χρόνια, επιβάλλει, δίχως άλλο, την επιλογή των σύγχρονων αυτών λύσεων, με σεβασμό τόσο στο περιβάλλον όσο και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων μιας σύγχρονης πόλης, όπως ο Βόλος.
Απολαύστε λοιπόν τη σύγχρονη λύση μετακίνησης της Πόλης της Οκλαχόμα, ευελπιστώντας ότι το όραμα και τα σχέδια για τη λειτουργία ολόκληρου του μήκους της γραμμής Βόλος – Μηλιές να μην «θαφτούν» για ακόμα μια φορά «κάτω από το χώμα»!
Με εκτίμηση
Σ. Βενέτης
sidirodromikanea.blogspot.com
