"Το σενάριο απαξίωσης, δήθεν εξυγίανσης και εικονικής εξοικονόμησης πόρων, φτάνει στο τέλος του.
Ξεκινώντας το 2008 σε λογικές Ολυμπιακής που ξεπουλήθηκε για ''ένα κομμάτι ψωμί'' με μοναδικούς κερδισμένους τους ιδιώτες και τον αθέμιτο ανταγωνισμό, σχεδίασαν έναν ΟΣΕ ιδιωτικό και το πέτυχαν το 2010 με το νόμο 3891 ο οποίος στόχευε μονάχα στην εκποίηση του ΟΣΕ.
Βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο παρά πέντε με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο ΤΑΙΠΕΔ, την ΕΕΣΣΤΥ στο ΤΑΙΠΕΔ και τον ΟΣΕ έτοιμο να συνάψει συμβόλαια συντήρησης με 5ετή εως 10ετή διάρκεια. Αν και όλα αυτά έχουν δημιουργήσει ένα ζοφερό εργασιακό μέλλον για τους εργαζομένους, η κερκόπορτα πάντα μπορεί να ανοίξει και να κάψει και τις τελευταίες αντιστάσεις εργαζομένων και νόμων. Η Διοίκηση της ΕΕΣΣΤΥ αφότου άφησε να μειωθεί το προσωπικό εκτελώντας κατά γράμμα τις εντολές των πολιτικών τους προΐσταμένων, κατάφερε να απαξιώσει τα Μηχανοεργοστάσια (ακριβώς σαν τον γάιδαρο του Χότζα, που όταν τον έμαθε να μην τρώει εκείνος πέθανε ! ) έτοιμα πλέον να δοθούν βορά στα συμφέροντα.
Τελευταίο συμβάν οι συμβάσεις συνταξιούχων με μπλοκάκι το οποίο εκτός το οτι είναι καταδικαστέο και μη αποδεκτό από τους εργαζομένους είναι ντροπή και αίσχος τη στιγμή που στη ζώνη η ανεργία έχει πατήσει το 80% με ανέργους παρομοίας ειδίκευσης, ο κ.Αγιάσογλου να προτιμά ανθρώπους που ήδη έχουν ολοκληρώσει τον εργασιακό τους βίο.
Οι συνταξιούχοι λοιπόν χρησιμοποιούνται σαν κερκόπορτα και αν τώρα καταφερουν και σπάσουν την αλυσίδα παραγωγής θα έχουν με ''ένα σμπάρο δυό τριγώνια'' δηλαδή και θα δημιουργήσουν εργαζομένους διαφορετικών ταχυτήτων χωρίς δικαιώματα κλπ όπως επίσης θα πάψει να υπάρχει η αλληλουχία και η αυτάρκεια στην παραγωγή με αποτέλεσμα την πλήρη διάλυση και απαξίωση των Μηχανοεργοστασίων γενικότερα.
Αυτό προέκυψε λόγω της ολιγωρίας και κωλυσιεργείας των σωματείων προσφέροντας χώρο και έδαφος για την εφαρμογή αυτών των πολιτικών που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Πρέπει οι συνδικαλιστικές δυνάμεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους εργαζόμενους .
Πρέπει να παρθούν μέτρα και πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.
ΩΣ ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΘΑ ΔΙΝΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ.
Συνάδελφοι, δυστυχώς είναι κοινή διαπίστωση οτι τα μηχανοεργοστάσια βαίνουν ένα ιδιαίτερα κομβικό σημείο και το μεγάλο στοίχημα είναι αν θα βγούν αλώβητα ή με πολλαπλές πληγές. Παρά το δύσκολο της καταστάσεως χρέος όλων μας είναι να μετρηθούμε, να στοιχηθούμε και με γνώμονα το συμφέρον της εργασίας μας να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στις παγίδες που μας στήνουν ο διευθύνων σύμβουλος και η κυβερνητική πολιτική. Τελευταίο μας οχυρό η ενότητα στον κοινό σκοπό για να διαφυλάξουμε οτι πολυτιμότερο μας έχει απομείνει και αυτό είναι η εργασιακή μας αξιοπρέπεια. Στόχος μας να διαφυλάξουμε τα μηχανεργοστάσια και να μην τα αλώσουν τα συμφέροντα και γίνουμε τροφή στη κιμαδομηχανή τους μαζί με ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΟΣΕ δημιουργώντας τις συνθήκες για έναν οργανισμό δημοσίου συμφέροντος σύγχρονο και με κοινωνικά χαρακτηριστικά."
ΔΙΚΤΥΟ
ΛΑΡΙΣΑΙΚΟΥ