Γράφει ο Χρήστος Γιαννακίδης
Οι λέξεις: μετατάξεις, εφεδρεία, κινητικότητα, διαθεσιμότητα,
κρύβουν μέσα τους πλήθος συναισθημάτων, με κυρίαρχα εκείνων της απόγνωσης και
της οργής. Ιδιαιτέρα, η οργή πολλαπλασιάζεται όταν ενέχει και το στοιχείο της αδικίας, όπως αυτό που βιώνουν οι μεταταγμένοι
σιδηροδρομικοί, οι οποίοι καλούνται για μια ακόμη φορά να υποστούν στο πετσί
τους την αδικία, τα ονόματα των οποίων βρίσκονται
στο νέο κατάλογο που φέρει το όνομα
Διαθεσιμότητα.
Τα μηνύματα που δεχθήκαμε από μεταταγμένους σιδηροδρομικούς,
είναι αυτονόητο ότι περιέχουν οργή και αγανάκτηση. «Γιατί χτυπάνε και πάλι εμάς; Γιατί τόση αδικία;» σημειώνουν. Με ποια
κριτήρια γίνονται αυτές οι επιλογές δεν γνωρίζουμε. Εκείνο που γνωρίζουμε, είναι
ότι δεν μπορείς να κάνεις επιλογές στα τυφλά και όποιον πάρει ο χάρος. Πρέπει η
αξιολόγηση να έχει μια στοιχειώδη λογική, που στην συγκεκριμένη περίπτωση
φαίνεται ότι λείπει από κάποιους που χειρίζονται αυτά τα θέματα. Θέλουμε να
πιστεύουμε ότι την τελευταία στιγμή, κάποιοι από τα Υπουργεία, θα δουν το άδικο
που γίνεται στους μεταταγμένους σιδηροδρομικούς και θα άρουν την άδικη απόφαση
τους. Ίδωμεν.
