Ερώτηση στη Βουλή κατέθεσαν Λεβέντης, Τσούκαλης, Ψαριανός
Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη του σιδηροδρόμου αποτελεί βασική προτεραιότητα για τα περισσότερα κράτη, στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις δίνουν προτεραιότητα στην αυτοκίνηση και στα παρελκόμενα συμφέροντα (εργολάβοι, οδοποιία, διόδια, εμπόριο και λαθρεμπόριο καυσίμων, εισαγωγείς αυτοκινήτων), αναφέρουν σε ερώτηση προς τους υπουργούς Υποδομών και Οικονομικών τρεις ανεξάρτητοι βουλευτές που πρόσκεινται στη Δημοκρατική Αριστερά.
Οι Θαν. Λεβέντης, Νικ. Τσούκαλης, και Γρ. Ψαριανός αναφέρουν πως σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο για χώρες με ανάλογο πληθυσμό και έκταση, η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει σιδηροδρομικό δίκτυο 4.500 χλμ., ενώ έχει 2.500 χλμ. "και αν εφαρμοστούν οι αποφάσεις που είχε πάρει η προηγούμενη κυβέρνηση για τον σιδηρόδρομο, θα μείνουμε τελικά με μόλις 1000 το πολύ χλμ. δίκτυο".
Υποστηρίζουν ότι τα "πολυσυζητημένα" ελλείμματα του ΟΣΕ είναι κατά 85% "κρυμμένο δημόσιο έλλειμμα, καθώς αφορά δαπάνες υποδομής και λειτουργίας του ΟΣΕ που όφειλε να καλύπτει το κράτος και δεν κάλυπτε, ενώ από την άλλη προχωρούσε σε συνεχείς προσλήψεις προσωπικού με κριτήρια πελατειακά- ψηφοθηρικά".
Ρωτούν τους συναρμόδιους υπουργούς:
1.Πόσα ήταν τα προβλεπόμενα κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ για το σιδηρόδρομο ως εθνικό σκέλος αλλά και ως Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα;
2.Πόσα από αυτά απορροφήθηκαν σε έργα σχετικά με το σιδηρόδρομο;
3.Πόσα από αυτά αναδιατάχθηκαν σε άλλου είδους έργα και σε ποια συγκεκριμένα; Μήπως μεγάλα ποσά που προορίζονταν για την ανάπτυξη του σιδηρόδρομου αναδιατάχθηκαν σε έργα οδοποιίας;
4.Πόσα κονδύλια προβλέπονται στο ΕΣΠΑ για το σιδηρόδρομο και πόσα αντίστοιχα για τα οδικά έργα;
enet.gr
