Φίλε Χρήστο
Ειλικρινά λυπάμαι για την συμπεριφορά που επεφύλαξε η Ελληνική πολιτεία τόσο σε σένα όσο και σε πολλούς άλλους συναδέλφους .
Η διασπορά του έμψυχού δυναμικού του Οργανισμού στους τέσσερεις ανέμους δεν είναι μόνον ψυχική φθορά σε όλους αυτούς που θα πρέπει να υποστούν αυτήν την μεταχείριση αλλά και τεράστια οικονομική ζημία τόσο για τον Οργανισμό όσο και για τον Ελληνικό λαό . Αυτό γιατί ο καθένας που φεύγει παίρνει μαζί του βιώματα , εμπειρίες , γνώσεις , μυστικά της πράξης κλπ που δεν τα μαθαίνεις σε κανένα Πολυτεχνείο και σε κανένα άλλο σχολείο παρά μόνον στους σταθμούς , στις μηχανές στα συνεργεία κλπ.
Προσωπικά μου είναι αδιανόητο πως θα μπορέσει κάποιος σε μία ηλικία των πενήντα τόσο και να ενσωματωθεί σε ένα ξένο περιβάλλον και να γίνει παραγωγικός σε κάποια άσχετη δραστηριότητα από αυτήν που έμαθε εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια.
Πάντως εύχομαι σε όλους καλό κουράγιο και υπομονή.
Τέλος εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι η ανυπαρξία παρουσίας του συνδικαλιστικού κουνήματος σε όλη αυτήν την καταστροφή. Μάλιστα αυτό γίνεται ανεξάρτητα από απόχρωση πράσινης – βενετικής, ανεξάρτητα από τοπική φράξια ΠΟΣ – ΣΣΒΕ κλπ ανεξάρτητα από κλαδική συνομοταξία μηχανικών μηχανοδηγών κλπ.
Στις άλλες ΔΕΚΟ ΔΕΗ ,ΟΤΕ φαίνεται να υπάρχει κάποια αντίδραση ανεξάρτητα αν φέρει η όχι αποτελέσματα, οι δικοί μας οι Λεβέντες που είναι άραγε.
Όταν εγώ ήμουν Αρχιμηχανικός δεν προλάβαινα να κάνω μία μικρή αλλαγή που θα έφερνε κάποιο όφελος στον Οργανισμό και ερχόταν όλοι μαζί σαν συρφετός να με κατασπαράξουν με την βοήθεια φυσικά της δοτής διοίκησης της πράσινης του.. Κ η του μετέπειτα βενετικού ομόλογου του . Τώρα που συμβαίνουν όλα αυτές οι καταστροφές που είναι αυτοί ;;;
Και πάλι καλό κουράγιο και καλή δύναμη
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Τ Αρχιμηχανικός Εκμεταλλεύσεως
