Ο κ. Παναγιώτου στην επιστολή του γράφει: «Φίλε Χρήστο, αυτή τη δύσκολη ώρα της ζωής σου, αισθάνομαι την ανάγκη να σου εκφράσω τη συμπαράστασή μου και να σου ευχηθώ καλό κουράγιο..Συμμερίζομαι τα σναισθήματα που νιώθεις αποχωριζόμενος βίαια και βάναυσα αυτό που αγάπησες και υπηρέτησες όσο τίποτε άλλο στη ζωή σου. Στη θέση σου, θέλω να ξέρεις, έχει βρεθεί ή βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των σιδηροδρομικών, η οποία, ενώ δεν έχει την παραμικρή ή, για ν' ακριβολογώ, έχει ελάχιστη ευθύνη για όσα μας οδήγησαν μέχρι εδώ, πληρώνει ακριβά το μάρμαρο της κακοδιοίκησης, της κακοδιαχείρισης, της διαφθοράς και της διαπλοκής μιας κάστας ανθρώπων, εκτός και εντός ΟΣΕ, οι οποίοι έφτασαν τον Οργανισμό μας στό σημερινό του κατάντημα. Το δυστύχημα όμως, φίλε, είναι ότι μερικοί απ' αυτούς εξακολουθούν ακόμη να είναι στον ΟΣΕ και να πρωτοστατούν, μέχρι να ολοκληρώσουν προφανώς την εγκληματική τους δράση, ενώ στελέχη σαν εσένα αναγκάστηκαν ή αναγκάζονται ν' αποχωρήσουν από τον ΟΣΕ στην πιο παραγωγική περίοδο της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Κουράγιο, αγαπητέ φίλε και συνάδελφε, και εύχομαι να βρεθούν οι υγιείς δυνάμεις, που θα οδηγήσουν το καταποντιζόμενο σκάφος του ΟΣΕ σε απάνεμα λιμάνια και να δώσουν στον πολύπαθο αυτό Οργανισμό τη θέση που του αξίζει στην Ευρώπη του 21ου αιώνα».
Με αγάπη και εκτίμηση,
Μάνος Παναγιώτου
π. Αρχιμηχανικός του ΟΣΕ
