Λάβαμε και δημοσιεύουμε ανακοίνωση της ΔΑΚΕ- Σιδηροδρομικών μέλους της Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών. Παραθέτουμε την πλήρη ανακοίνωση.
Κατά την προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών της 4ης Οκτώβρη 2009, ο τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δήλωναν προς όλους ότι «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» και πρέπει να ριχτούν στην αγορά άμεσα 3 δις € για να μην παγώσει και να αποφευχθεί η ύφεση. Πέντε μήνες μετά και αφού ανέλαβαν το τιμόνι του «ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ» όπως οι ίδιοι παρουσίασαν την Ελλάδα και την οικονομία της στην Ε.Ε. αυξάνοντας πλασματικά το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ, σήμερα αλλάζουν τροπάριο και δίκην Εισαγγελέως ρωτούν «ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ» λες και δεν ξέρουν. Χρησιμοποιούν μειλίχιο ύφος για να μας πείσουν ότι για όλα τα δεινά του τόπου φταίει η προηγούμενη Κυβέρνηση, ξεχνώντας εσκεμμένα τα έργα και τις ημέρες της δικής τους διακυβέρνησης από το 1981 – 1989 και 1993 – 2004. Εμείς επειδή δεν ξεχνούμε, οφείλουμε να τους θυμίσουμε πού πήγαν τα λεφτά. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της EUROSTAT τα οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο πρώην τσάρος των Κυβερνήσεων Σημίτη, κ.Παπαντωνίου το 1980 το δημόσιο χρέος στη χώρα μας ήταν στο 22,9% του ΑΕΠ και παρά την άνοδό του δεν συνιστούσε ακόμη μείζον πρόβλημα, αφού παρέμενε σε χαμηλά επίπεδα και η δαπάνη για την εξυπηρέτηση των τόκων ήταν μόλις το 2,1% του ΑΕΠ. Από το 1980 όμως το δημόσιο χρέος αρχίζει να καλπάζει, φθάνοντας το 1990 στο 71,4% του ΑΕΠ, το 1995 εκτοξεύεται στο 119%, ενώ οι δαπάνες για τους τόκους εξυπηρέτησής του φθάνουν στο 13,2% του ΑΕΠ. Στα τέλη του 2005 το δημόσιο χρέος ήταν 119,7% του ΑΕΠ και το μόνο που διέσωζε την ελληνική οικονομία ήταν ότι η παραμονή των επιτοκίων σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα περιόριζε τη δαπάνη για τόκους στο 5% του ΑΕΠ. Η ανάλυση επίσημων στοιχείων δείχνει ότι το δημόσιο χρέος αυξήθηκε θεαματικά από το 1980 με ταχύτατους ρυθμούς λόγω των ακάλυπτων ελλειμμάτων όλων των προϋπολογισμών εξαιτίας των οποίων το κράτος άρχισε να δανείζεται τεράστια ποσά για την κάλυψη των χρεών των ΔΕΚΟ και για τις αγορές οπλικών συστημάτων και πολεμικού υλικού. Οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας πραγματοποίησαν αθρόες προσλήψεις με χρήματα που απέκτησαν όχι από την παραγωγή αλλά από δανεισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων από το 1993 έως το 2004 διογκώθηκε κατά 25% ή 120.000 άτομα. Όμως ας μην ξεγελιόμαστε, ούτε οι υπερβολικές προσλήψεις στο δημόσιο, ούτε η κάλυψη των ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ αρκούν για να εξηγήσουν την εκτόξευση του δημόσιου χρέους από το 22,9% στο 119,7% του ΑΕΠ, δηλαδή στο δεκαπλασιασμό του. Ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους είναι το προϊόν λεηλασίας του εθνικού πλούτου από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Οι πανάκριβες αγορές οπλικών συστημάτων μέσω μεσαζόντων, οι υπερβάσεις στα δημόσια έργα, οι σκανδαλώδεις και διάτρητες συμβάσεις των ΔΕΚΟ με τους γνωστούς προμηθευτές (SIEMENS, NEOPLAN, MERCEDES κ.λπ.), στοίχησαν δεκάδες δισεκατομμύρια που φορτώθηκαν στο δημόσιο χρέος. Παραδείγματα όπως της SIEMENS, της GOLDMAN SACHS κ.α. δίνουν το μέγεθος της διαφθοράς, της σπατάλης και της διόγκωσης του δημόσιου χρέους που ούτε η Κυβέρνηση της Ν.Δ. μπόρεσε να πατάξει. Από την άλλη η σκληρή λιτότητα που επιβάλλονταν στους εργαζόμενους σε συνδυασμό με την επιβολή νέων φόρων και αύξηση των παλαιών κατάντησαν να είναι τα μοναδικά «κεκτημένα» των πολλών και η χαρά των λίγων. Μόνο το 1986 οι πραγματικές αμοιβές μειώθηκαν κατά 7,7%, το 1987 κατά 3,6%, το 1992 κατά 4,5%, το 1994 κατά 4,4% ενώ στην περίοδο 1980 – 2000 οι μέσες πραγματικές αμοιβές παρουσιάζουν σχεδόν μηδενική αύξηση. Σε όλη την περίοδο μετά το 1981 οι άμεσοι φόροι παρουσίασαν αύξηση που έφθασε το 1983 στο 57% ενώ η συμμετοχή των μισθωτών και των συνταξιούχων στο σύνολο των φόρων έφθασε το 70% το 1984. Η ανεργία η οποία ήταν η χαμηλότερη πριν το 1981 στην Ε.Ε. αυξάνονταν συνεχώς και έφθασε το 12,1% το 1999.
Σήμερα το δημόσιο χρέος είναι στα επίπεδα του 2004, όσο δηλαδή το παρέδωσε η Κυβέρνηση Σημίτη στην επόμενη, δηλαδή στο 119% του ΑΕΠ, μόνο που η εξυπηρέτηση των δανείων είναι το 60% αυτών που παράγουμε. Το συμπέρασμα είναι τραγικό για τους εργαζόμενους. Είκοσι πέντε χρόνια λιτότητας, τριών υποτιμήσεων του εθνικού μας νομίσματος δισεκατομμυρίων εσόδων που εισέρρευσαν για έργα και ανάπτυξη και σήμερα δεν υπάρχει φως στο τούνελ, παρά μόνο πιο σκληρή λιτότητα με μείωση μισθών, πρώτη φορά μεταπολεμικά, αύξηση της φορολογίας, μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ξεπούλημα της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ταμείων. Και από την άλλη η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός ρωτά που πήγαν τα λεφτά. Μια Κυβέρνηση που επικαλείται πόλεμο με τις αγορές και τους κερδοσκόπους, χτυπά τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους για να τους ικανοποιήσει. Ένας Πρωθυπουργός που έχει το «πιστόλι γεμάτο στο τραπέζι», χωρίς να το χρησιμοποιεί, μάλλον γιατί είναι «νεροπίστολο». Τα μόνιμα και νόμιμα υποζύγια του συστήματος καλούνται για μια ακόμη φορά να πληρώσουν το μάρμαρο και οι έχοντες και κατέχοντες ξεφεύγουν και πάλι. Ε, λοιπόν φθάνει πια. Είναι η ώρα να πάρουν οι εργαζόμενοι την τύχη τους στα χέρια τους.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ.
ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΜΑΣ
ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΜΑΣ
ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ
Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Θ Ε Ι Τ Ε
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΑΚΕ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΙΟΥΤΣΟΥΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΙΤΣΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
