Η διαδικτυακή αίτηση μιας 21χρονης Βρετανίδας για την υιοθέτηση στο Λονδίνο σιδηροδρομικών βαγονιών μόνο για γυναίκες — παρόμοιων με αυτά στην Ιαπωνία — ως «λύση» για την παρενόχληση έχει συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες υπογραφές, δημιουργώντας τοπική κάλυψη και συζήτηση σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας προσέγγισης.
japantimes.co.jp
Η Καμίλ Μπράουν, η οποία περιγράφει τον εαυτό της ως φοιτήτρια από το Λονδίνο, είπε ότι «έχει βαρεθεί τις γυναίκες να είναι ανασφαλείς και να νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να το αλλάξει αυτό».
«Πόλεις όπως το Τόκιο, η Βομβάη και το Ρίο ντε Τζανέιρο έχουν εισαγάγει με επιτυχία αυτό το μέτρο, δημιουργώντας ασφαλέστερες επιλογές μετακίνησης για τις γυναίκες και στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα ότι η παρενόχληση λόγω φύλου είναι απαράδεκτη», έγραψε η Μπράουν στην αίτησή της στο Change.org.
Τα βαγόνια τρένων μόνο για γυναίκες έχουν υιοθετηθεί σε πόλεις της Ιαπωνίας εδώ και χρόνια ως μέσο καταπολέμησης της σεξουαλικής παρενόχλησης που ονομάζεται chikan , στην οποία στοχοποιούνται ιδιαίτερα οι γυναίκες και τα παιδιά σχολικής ηλικίας. Το 2001, ένας από τους σιδηροδρομικούς φορείς της Ιαπωνίας θέσπισε το μέτρο κατά την ώρα αιχμής, εν μέρει λόγω της πίεσης από τις γυναίκες επιβάτες εν μέσω αυξανόμενων κρουσμάτων chikan. Έκτοτε, έχει εισαχθεί από πολλούς σιδηροδρομικούς φορείς σε όλη τη χώρα και έχει γίνει κανόνας.
Παρά το μέτρο, η παρενόχληση εξακολουθεί να συμβαίνει στα τρένα στην Ιαπωνία. Σε έρευνα που διεξήχθη τον Αύγουστο του 2024 από την Μητροπολιτική Κυβέρνηση του Τόκιο, περίπου το 56% των γυναικών και το 15% των ανδρών στο Τόκιο ανέφεραν ότι είχαν πέσει θύματα άγγιξης σε τρένα. Τον Μάρτιο του 2023, η κυβέρνηση δημοσίευσε μια δέσμη πολιτικών για την εξάλειψη της άγγιξης, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθητοποίησης και της παροχής καλύτερης υποστήριξης στα θύματα.
Βαγόνια μόνο για γυναίκες μπορούν επίσης να βρεθούν στη Βραζιλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ινδονησία, το Μεξικό και την Ταϊβάν, μεταξύ άλλων.
Η αίτηση του Μπράουν έχει αυτή τη στιγμή 13.630 υπογραφές, αλλά έχει προβληθεί σε εξέχουσες βρετανικές εφημερίδες.
Οι επικριτές έχουν χαρακτηρίσει την αίτηση ως «τέχνασμα», ενώ άλλοι έχουν δηλώσει ότι δεν αντιμετωπίζει την αιτία. Άλλοι έχουν δηλώσει ότι το μέτρο είναι απαραίτητο και ένα μέσο για να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες αισθάνονται ασφαλείς σε δημόσιους χώρους.
Σε ένα άρθρο στην εφημερίδα The Telegraph με τίτλο «Τι θα μπορούσε να μάθει η Βρετανία από χώρες με βαγόνια τρένων μόνο για γυναίκες», η ταξιδιωτική συγγραφέας Σάρα Μάρσαλ έγραψε ότι κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου ταξιδιού στο Τόκιο «δεν υπήρξε καμία από τις επιθετικές πιέσεις και σπρωξίματα για χώρο που είχα συνηθίσει πίσω στο Λονδίνο».
«Αναζητώντας μια εξήγηση, κοίταξα γύρω μου και παρατήρησα μια σημαντική διαφορά: κάθε επιβάτης στο βαγόνι ήταν γυναίκα», έγραψε.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ένα τρίτο των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση καθ' οδόν προς την εργασία τους το 2023, σύμφωνα με στοιχεία της αστυνομίας.
