Μια νέα αίθουσα, περισσότερα τρένα, μια πολιτιστική ζώνη και μια πλατεία σταθμού πάνω από τις γραμμές θα μεταμορφώσουν τον μεγαλύτερο συγκοινωνιακό κόμβο της Τσεχίας.

Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Πράγας, Hlavní nádraží, πρόκειται να υποστεί μια ριζική μεταμόρφωση που θα αναδιαμορφώσει τόσο την εμφάνιση όσο και τη λειτουργία του πιο πολυσύχναστου συγκοινωνιακού κόμβου της χώρας, ανακοίνωσαν οι πολεοδόμοι αυτή την εβδομάδα.
expats.cz
Περιγραφόμενη ως «μία από τις πιο εκτεταμένες προσπάθειες υποδομής» στην ιστορία της Τσεχίας, είναι απολύτως απαραίτητη μια αναμόρφωση: η τρέχουσα εγκατάσταση λειτουργεί με πλήρη δυναμικότητα και η αναβάθμιση θα επιτρέψει περισσότερα τρένα και ομαλότερη λειτουργία. Το μακροπρόθεσμο σχέδιο περιλαμβάνει επίσης μια απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ του κεντρικού σταθμού και του αεροδρομίου της Πράγας.
Με τον σχεδιασμό να βρίσκεται σε εξέλιξη και τις αρχικές αποφάσεις να αναμένονται μέχρι το τέλος του έτους, η πλήρης ανακατασκευή είναι πιθανό να διαρκέσει την επόμενη δεκαετία. Η παρακάτω συλλογή φωτογραφιών προσφέρει μια πρώτη ματιά στον προτεινόμενο επανασχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει μια νέα αίθουσα check-in, ένα ανασχεδιασμένο προαύλιο του σταθμού, μια σύγχρονη σιδηροδρομική σήραγγα και μια νέα αστική περιοχή πάνω από τις υπάρχουσες γραμμές.


Το σχεδιασμένο εξωτερικό (Jakub Cigler Architects)

Το εντυπωσιακό νέο γραφείο check-in (Henning Larson Architects)


Ο χώρος πρασίνου/πλατεία έξω. (Henning Larson Architects)

Το εσωτερικό (Henning Larson Architechts)
Με έως και 100.000 άτομα να χρησιμοποιούν τον σταθμό καθημερινά, οι αξιωματούχοι της πόλης λένε ότι είναι ζωτικής σημασίας να αξιολογείται προσεκτικά η πρόταση κάθε αρχιτέκτονα. «Θέλουμε να κατανοήσουμε τον πραγματικό αντίκτυπο κάθε επιλογής πριν λάβουμε μακροπρόθεσμες αποφάσεις», δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Petr Hlaváček.
Αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό επεξεργασία τρία σενάρια ανάπτυξης, καθένα από τα οποία προσφέρει διαφορετικές διατάξεις, επιλογές μεταφοράς και χρήσεις. Αυτές οι προτάσεις θα αξιολογηθούν ως προς το κόστος, τη χωρητικότητα και τα μακροπρόθεσμα οφέλη πριν από την επιλογή ενός τελικού σχεδίου.
Το έργο αντιμετωπίζει επίσης προκλήσεις διατήρησης, ιδίως όσον αφορά την αίθουσα αναχωρήσεων της δεκαετίας του 1970, η οποία ενδέχεται να χαρακτηριστεί ως μνημείο και να περιορίσει τις δομικές αλλαγές. Η προστασία θα μπορούσε επίσης να επεκταθεί σε κοντινές υποδομές, συμπεριλαμβανομένου του δρόμου πάνω από την αίθουσα.