Ο κ. Σπυρίδων Τσοπουλίδης προσλήφθηκε στον σιδηρόδρομο το 1971 στον κλάδο προσωπικού αμαξοστοιχιών. Ως νέος υπάλληλος είχε, όπως και άλλοι συνάδελφοί του πολλές δυσκολίες στην εργασία του. Πολύ δουλειά και κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες, χωρίς τις ευκολίες που υπάρχουν σήμερα.
Παρά τις δυσκολίες που βίωσε δεν μετάνιωσε για την επιλογή του να εργαστεί στα τρένα. Ήταν κάτι που το ήθελε διακαώς.
"Ήμασταν υποχρεωμένοι είτε με χιόνια είτε με βροχή να εκτελέσουμε την υπηρεσία μας. Τότε ο κόσμο ήταν αναρίθμητος. Τα τρένα ήταν γεμάτα από κόσμο όχι όπως είναι σήμερα. Υπήρχε πολύ προσωπικό και όλοι δούλευαν βάση του κανονισμού κυκλοφορίας. Στην διάρκεια που ήμουν προϊστάμενος δεν υπήρξε κανένα ατύχημα. Η ασφάλεια του σιδηροδρόμου εδράζεται στην επάρκεια του προσωπικού. Οι προσλήψεις προσωπικού που έγιναν μετά το 1984 ήταν υψηλού μορφωτικού επίπεδου. Τότε στο κλάδο μας είχαμε 495 άτομα προσωπικό που καλύπταμε όλο το δίκτυο Μακεδονίας Θράκης και αρκετές φόρες και μέχρι τη Λάρισα. Να θυμίσω τότε ειχαμε μονή γραμμή και χωρίς ηλεκτροκίνηση. Αν ακόμα είχαμε αμηχανία διασφαλίζαμε την ακεραιότητα της αμαξοστοιχίας εφαρμόζοντος πιστά τον κανονισμό."
Στο εργασιακό του βίου ο κ. Τσοπουλίδης είχε και θετικά και αρνητικά γεγονότα.
Ένα συμβάν με αίσιο τέλος
"Όπως αναφέραμε με τα τρένα ταξίδευε πολύς κόσμος. Μια μάνα στο τρενο της διαδρομής προς Αλεξανδρούπολη ξέχασε το παιδί της όταν κατέβηκε στο σταθμο . Αμέσως ενεργήσαμε και στο επόμενο σταθμο παραδώσαμε το παιδί στην μητέρα του."
Το δυστύχημα στα Δοξαρά
" Ήμουν νέος υπάλληλος όταν με έστελλαν με την ομάδα βοηθείας να πάω στο τόπο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Δοξαρά, όπου μείναμε αρκετές ημέρες. Οι εικόνες που αντίκρισα ήταν τραγικές δεν περιγράφονται. Οι μηχανές είχαν γίνει μια άμορφη μάζα σιδερικών. Παντού αποκαΐδια. Αυτή η εικόνα δεν έφυγε πότε από το νου μου. Εγώ ήμουν περισσότερο για την ασφάλεια του χώρου"
Να σημειώσουμε οτι
Στο δυστύχημα για την αποκατάσταση της γραμμής συμμετείχε και μηχανοδηγόςν Μωϊτσίδης Δημήτρης: Η ζωή μου στον σιδηρόδρομο και το δυστύχημα στα Δοξαρά στις 16 Ιανουαρίου 1972
Πατήστε τον σύνδεσμο