Ποιος άλλος θα μπορούσε να περιγράψει και να κατανοήσει τις δυσκολίες της δουλειάς του περισσότερο από εκείνον που τις βιώνει; μα φυσικά ο ίδιος ο εργαζόμενος. Σήμερα αντί δικών μας αναφορών στις δυσκολίες και στην ζωή των κλειδούχων δημοσιεύουμε επιστολή ανώνυμου εργαζόμενου στο σταθμό Διαλογής που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σιδηροδρομικός" και περιλαμβάνεται στο βιβλίο « ιστορία του κλειδούχου»
"Ώρα δύο. Περασμένα μεσάνυχτα.. Έξω ή ζωή έχει σταματήσει προ πολλού. Κι' όμως! Στις εγκαταστάσεις του Σταθμού ή ζωή συνεχίζεται με εντατικό ρυθμό. Ό αέρας έξω λυσσομανάει. Νομίζεις, που νά πάρει ή οργή, οτι θέλει νά ξεριζώσει τα πάντα στο πέρασμα του. Ή βροχή ώρες τώρα πέφτει με το τουλούμι χτυπώντας με μανία τα πρόσωπα και κυλώντας πέφτει μέσα στην ραχοκοκαλιά των ανθρώπων που εργάζονται, αυτήν την ώρα κάνοντας τους να ανατριχιάζουν και να τρέμουν. Κάποιος αργοπορημένος- διαβάτης μονολογεί: «Μά υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν τέτοια ώρα και με τέτοιον καιρό;». .Ναι άγνωστε μου διαβάτη. Ναι άνθρωπε μου, υπάρχουν. Ποιοι είναι; Δεν τους ξέρεις; Μα μήπως τους γνωρίζει κανείς; Όχι κανείς δεν γνωρίζει τους Κλειδούχους άνθρωπε μου, είναι αυτοί που προσφέρουν πολλά, και δεν τους γνωρίζει κανείς. είναι oι αφανείς ήρωες στην υπηρεσία στην Σιδηροδρόμων. Είναι αυτοί που προσφέρουν πολλά και αμείβονται με λίγα, χωρίς ηθική και υλική Ικανοποίηση. Είναι οι Κλειδούχοι που φέρουν το μεγαλύτερο βάρος στους ώμους τους. Είναι αυτοί που δεν πρέπει να αφήσουν τα τραίνα να καθυστερήσουν και γι΄ αυτό τρέχουν, συνέχεια με την αγωνία και το άγχος ζωγραφισμένα στα μάτια τους. Αυτοί είναι oι Κλειδούχοι άνθρωπε μου. 'Αφανείς ήρωες που κουράστηκαν. ; ·"
Τι; Κουράστηκαν; Μα είναι δυνατόν. Ναι άνθρωπε μου, κουράστηκαν. "Όχι τόσο από την δουλειά, αλλά από την αδιαφορία, από την απονιά. .Πως; 'Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν το έργο σας. Που δεν στρέφουν με θαυμασμό τα μάτια τους μπροστά σας; Διότι το έργο σας είναι μεγάλο, κοπιαστικό και .επικίνδυνο. 'Επικίνδυνο; Νά μια λέξη- που μου έφερε στο νου τους νεκρούς, συναδέλφους μου. "Άνθρωπε μου αυτοί είναι oι Κλειδούχοι, που με κίνδυνο της ζωής τους, με λιοπύρια και θύελλες είναι πιστοί στο καθήκον τους. Αυτοί που δεν θα σταματήσουν νά τρέχουν, δεν θα πάψουν ποτέ να προσφέρουν και την ίδια τους την ζωή για την προκοπή του Σιδηροδρόμου. Μα είναι δυνατόν να εργάζεσθε με τέτοιες συνθήκες; Ποιος ρωτά τον Κλειδούχο, άνθρωπε μου; Ό Κλειδούχος είναι μόνον για νά τρέχει για νά μην καθυστερήσουν τα τραίνα γιατί για πολλούς αυτά έχουν μεγαλύτερη αξία από μας. Ναι άνθρωπε μου. Αυτοί είναι oι Κλειδούχοι. Στυλοβάτες στην υπηρεσία των Σιδηροδρόμων, αγωνιστές περήφανοι ειλικρινείς, γνωρίζοντας το Έργο πού προσφέρουν στην υπηρεσία τους, ελπίζόυν πάντα-, ότι μια μέρα ο αγώνας τους, πράγματι ο ηρωικός θα δικαιωθεί, με πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για μία καλύτερη ζωή, και για ένα καλύτερο Σιδηρόδρομο."
ΕΝΑΣ ΚΛΕΙΔΟΥΧΟΣ
ΔΙΑΛΟΓΗ ΘΕΣ)ΝΙΚΗΣ
"Σιδηροδρομικός Βορείου Ελλάδος"
31 ΜΑΡΤΙΟΥ 1976
