H ηλεκτρομηχανή της σειράς «S 699.0» κατασκευάστηκε το 1963, σε μία μόλις μονάδα. Το γεγονός αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο για να χαρακτηριστεί πρωτοποριακή, αφού ήταν το πρώτο σιδηροδρομικό όχημα στον κόσμο με πλαστικοποιημένο σώμα.
Δημιουργός της ήταν ο καθηγητής της «Ακαδημίας Τεχνών Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού» της Πράγας Otakar Diblik, που μεταξύ άλλων σχεδίασε ελαφρά αεροπλάνα, τρακτέρ, sport αυτοκίνητα και λεωφορεία. Στα έργα του συμπεριλαμβάνεται επίσης η ελκυστική ηλεκτρομηχανή Skoda «S 489.0» που δρομολογήθηκε το 1966, της οποίας η εξωτερική εμφάνιση ήταν εμφανώς εμπνευσμένη από την «S 699.0». Με μήκος 20 μέτρα και βάρος 126 τόνων, η ηλεκτρομηχανή του αφιερώματός μας ήταν μία από τις μεγαλύτερες και βαρύτερες τσεχοσλοβακικές μηχανές. Παράλληλα, τη στιγμή της δημιουργίας της, έγινε το πιο ισχυρό σιδηροδρομικό μοντέλο της Skoda Works, με μόνιμη ισχύ 4.620 kW (6.191 ίπποι).
Η «S 699.001» από κατασκευής ανήκε στην κατηγορία CC, διαθέτοντας τρεις άξονες σε δύο φορεία (σύνολο έξι άξονες). Τρεις κινητήρες έλξης συνεχούς ρεύματος ήταν εγκατεστημένοι σε κάθε φορείο, ενώ μεταξύ των καινοτομιών της ηλεκτρομηχανής συμπεριλαμβάνονταν ανορθωτές διόδων πυριτίου και ηλεκτροδυναμικό φρένο. Το σύστημα ηλεκτροδότησής της χρησιμοποιούσε εναλλασσόμενο ρεύμα (ΑC) στα 25 kV 50 Hz, που διοχετευόταν στο όχημα μέσω της επαφής του παντογράφου με την εναέρια γραμμή. Επίσης, ένας από τους κινητήρες έλξης είχε συνεχή ισχύ 770 kW (1.032 ίπποι), οπότε μιλάμε για μια πολύ ισχυρή ηλεκτρομηχανή.
Η «S 699.001» αναχώρησε από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Skoda Works στο Pilsen στις 28 Δεκεμβρίου 1963, με την κωδική εργοστασιακή ονομασία «32 E» και με αύξοντα αριθμό «4804». Κατόπιν, δοκιμάστηκε για τη μεταφορά επιβατικών και εμπορευματικών αμαξοστοιχιών, κατά κύριο λόγο στη διαδρομή από το Pilsen ως το Horazdovice. Όμως, οι σιδηρόδρομοι της Τσεχίας (τότε Τσεχοσλοβακίας) τελικά δεν την παρήγγειλαν. Η ομολογουμένως όμορφη ηλεκτρομηχανή ήταν σχετικά μεγάλη για τις γραμμές που είχαν ηλεκτροδοτηθεί από το σύστημα εναλλασσόμενου ρεύματος εκείνη την εποχή, ενώ σε ορισμένα τμήματα με καμπύλες και μικρή ακτίνα στροφής δεν ταίριαζαν τα τριών αξόνων φορεία της. Για τον λόγο αυτό, προτιμήθηκαν οι τεσσάρων αξόνων ηλεκτρομηχανές «S 489.0», που όπως προαναφέραμε ήταν και αυτές σχεδιασμένες από τον χαρισματικό Otakar Diblik.
Στα τέλη Ιουνίου του 1965, η «32 Ε» δοκιμάστηκε στην απαιτητική διαδρομή των βουλγαρικών σιδηροδρόμων από την Gorna Orjachovica ως τα σύνορα Βουλγαρίας-Ρουμανίας στο Ruse. Μετά την επιστροφή της στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Skoda Works στο Pilsen, εκτέθηκε στην φθινοπωρινή έκθεση μηχανολογίας του Brno. Στις 12 Δεκεμβρίου 1965 μεταβιβάστηκε, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του δικτύου σιδηροδρομικών δοκιμών (Ζeleznicni Ζkusebni Οkruh, ΖΖΟ) στο Cerhenice. Στο πλαίσιο αυτό, την περίοδο 1966-1967 ανακατασκευάστηκε και απέκτησε νέα φορεία με διαφορετική σχέση μετάδοσης, η οποία αύξησε τη μέγιστη ταχύτητά της στα 160 χιλιόμετρα την ώρα.
Επίσης, η συνολική συνεχής ισχύς της ανέβηκε στα 4.920 kW (6.593 ίπποι). Στις 21 Ιανουαρίου 1981 η ηλεκτρομηχανή έπεσε θύμα πυρκαγιάς, ενώ βρισκόταν σε δοκιμαστική διαδρομή. Στα δέκα επόμενα χρόνια χρησιμοποιήθηκε σποραδικά στο πεδίο δοκιμών, λειτουργώντας ως φορτίο. Το 1991 στάλθηκε στην αποθήκη του Brno-Malomerice και επτά χρόνια αργότερα επέστρεψε στο βιομηχανικό συγκρότημα της Skoda Works στο Pilsen, εκεί όπου κατασκευάστηκε.
Το 2010 ανακαινίστηκε από το Επιστημονικό Κέντρο Techmania, βρίσκοντας ξανά την παλιά της λάμψη. Στις ημέρες μας εκτίθεται εκεί, δίπλα στην ηλεκτρομηχανή «2ELo Ε 424.0», που ήταν η πρώτη του είδους της που κατασκεύασε η Skoda. Aμφότερες, όντας ιστορικής σημασίας για την τσέχικη βιομηχανία στο σύνολό της, συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επισκεπτών.
Video
Σπύρος Χατήρας
Φωτογραφίες: Skoda Works, Skoda.club-net, indafoto.hu
sidirodromikanea
