Οι καθαρές γραμμές και το επιβλητικό της ύψος προκαλούσαν το δέος στις αμερικανικές πεδιάδες, ενώ φυσικά δεν υπήρχε τίποτα που να μη μπορούσε να το μεταφέρει...
H Baldwin Locomotive Works (BLW) ήταν μια αμερικανική εταιρεία κατασκευής σιδηροδρομικών οχημάτων, που λειτούργησε με μεγάλη επιτυχία από το 1825 μέχρι το 1956. Αρχικά είχε την έδρα της στη Φιλαδέλφεια, όμως από τις αρχές του 20ου αιώνα μετέφερε τις κεντρικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις της στο Έντιστον της Πολιτείας της Πενσιλβάνια.
Στα 131 χρόνια της δραστηριότητάς της παρήγαγε περισσότερα από 70.000 τραίνα και για δεκαετίες υπήρξε ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ατμομηχανών στον κόσμο. Το 1956 ανέστειλε τις εργασίες της, ενώ το επίσημο τέλος της ως εταιρεία ήρθε το 1972. Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι σε όλα αυτά τα χρόνια εισήγαγε πολλά καινά δαιμόνια στον κόσμο του σιδηροδρόμου, με πολυάριθμες δημιουργίες της να ξεχωρίζουν για τους νεωτερισμούς τους ακόμη και σήμερα.
Αφορμή γι αυτό το σύντομο βιογραφικό σημείωμα στην Baldwin μας έδωσε η τεσσάρων αξόνων ντιζελοηλεκτρική μηχανή «DS-4-4-1000», που αντικατέστησε την «VO-1000» και παραγόταν στο εργοστάσιο της εταιρείας από το 1946 μέχρι το 1951. Η γκάμα της αρίθμησε δύο εκδόσεις, τις οποίες θα εξετάσουμε ξεχωριστά στη συνέχεια του αφιερώματός μας.
DS-4-4-1000-NA (608NA)
Η «Baldwin Locomotive Works» κατασκεύασε αυτόν τον τύπο ντιζελοηλεκτρικής μηχανής από τον Ιούνιο του 1946 μέχρι τον Ιανουάριο του 1948, σε 56 συνολικά μονάδες.
Ο τετράχρονος και οκτακύλινδρος σε σειρά ατμοσφαιρικός πετρελαιοκινητήρας της, o οποίος τροφοδοτούσε τις γεννήτριες συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος (DC), διέθετε ισχύ 1.000 ίππων (746 kW). Η συγκεκριμένη έκδοση προτιμήθηκε από δώδεκα αμερικανικές εταιρείες, με πρώτο βιολί την εδρεύουσα στη Νότια Πενσιλβάνια «Reading Company», που αγόρασε και έβαλε σε υπηρεσία δεκατέσσερις μονάδες.
Η «Missouri-Kansas-Texas Railroad», που είχε τα κεντρικά γραφεία της στο Ντάλας της Πολιτείας του Τέξας, ήταν ο δεύτερος σημαντικότερος πελάτης, επιλέγοντας για το σιδηροδρομικό της δίκτυο ένδεκα από αυτές.
DS-4-4-1000 (606SC)
Τον Ιανουάριο του 1948 η εταιρεία από την Πενσιλβάνια ανανέωσε τα βασικά τεχνικά στοιχεία της ντιζελοηλεκτρικής μηχανής της με έναν διαφορετικό πετρελαιοκινητήρα, χαμηλότερου κυβισμού από τον προκάτοχό του, που απέδιδε και πάλι 1.000 ίππους (746 kW).
Τετράχρονος ξανά, αλλά με έξι πλέον κυλίνδρους σε σειρά και με τη χρήση υπερτροφοδότησης αποδείχτηκε πιο ελαστικός στη λειτουργία του, καταναλώνοντας λιγότερο καύσιμο στο ταξίδι του στις ράγες. Σχεδιαστικές αλλαγές δεν υπήρξαν στη δεύτερη έκδοση της «DS-4-4-1000», που παρέμεινε επιβλητικά ψηλή (4,27 μέτρα), με φυσιολογικό για τα σιδηροδρομικά δεδομένα μήκος (14,18 μ.) και πλάτος (3,03 μ.). Η βάρους 100 τόνων μηχανή της «Baldwin Locomotive Works» παρέμεινε στη γκάμα της εταιρείας μέχρι τον Νοέμβριο του 1951, αριθμώντας συνολικά 446 μονάδες παραγωγής.
Eπιλέχθηκε συνολικά από 40 εταιρείες, με την πολύ ισχυρή στην εποχή της «Pennsylvania Railroad» (PRR) να χρησιμοποιεί 136 μηχανές αυτού του τύπου στα τακτικά δρομολόγιά της. Δεύτερος καλύτερος πελάτης ήταν η «Baltimore and Ohio Railroad», με 49 μονάδες, ακολουθούμενη από τη «Atchison, Topeka and Santa Fe Railway» (41).
Επίλογος...
Η «DS-4-4-1000» τα κατάφερε πολύ καλά στα καθήκοντά της και αυτό αντικατοπρίζεται στο μεγάλο αριθμό των μονάδων παραγωγής της.
Ως ντιζελοηλεκτρική μηχανή της κατηγορίας ΒΒ εκινείτο με περισσότερη ευελιξία στις ράγες, χάρις στο κοντό της μεταξόνιο, ενώ ήταν ιδανική στις διαδρομές από τα μεγάλα αστικά κέντρα προς την αχανή για τα δικά μας «μέτρα» αμερικανική επαρχία. Kαι καθώς «ομάδα που κερδίζει, δεν την αλλάζεις» ο αντικαταστάτης της (η «S-12» των 1.200 ίππων, που κατασκευάστηκε σε 451 μονάδες από το 1951 μέχρι το 1956) διέθετε την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία, αλλά και τον ίδιο εξακύλινδρο υπερτροφοδοτούμενο πετρελαιοκινητήρα.
Video
Σπύρος Χατήρας
Φωτογραφίες: frisco.org, baldwindiesels.railfan.net
