Σαν να ήταν μόλις χθες και ας πέρασαν 6 δεκαετίες και πλέον από τότε που τα μάτια και τα αυτιά του σιδηροδρομικού Γρηγόρη Μεσσήνη είδαν και άκουσαν τον μεγάλο βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης.
Η αφήγηση των γεγονότων είναι τέτοια που θαρρείς πως μόλις τώρα συνέβησαν.
Η γλαφυρότητα του λόγου του και η περιγραφή των γεγονότων σε καθηλώνουν. Ας αφήσουμε τον ίδιο να μας ταξιδεύσει νοερά σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια της κατοχής.
« Ήταν Σεπτέμβριος του 1944. Από το σπίτι μας στην οδό Κάστορος, είδα όλοι την εξέλιξη αυτής της επιδρομής. Καθόμασταν στα σκαλοπάτια έξω από το σπίτι μας. Ήμασταν μια μεγάλη παρέα αγόρια και κορίτσια. Ήταν μια υπέροχη βραδιά με ξαστεριά και πανσέληνο. Σε μια στιγμή σήμανε συναγερμός και τα αντιαεροπορικά πυροβόλα άρχισαν να βάλουν προς τον ουρανό. Ακούγαμε τον βόμβο των αεροπλάνων χωρίς να τα βλέπουμε. Προσέξαμε όμως ότι σε τρία σημεία της Θεσσαλονίκης και κατά μήκος του Ντεπό του Λιμανιού και του Σιδηροδρομικού Σταθμού ( εμπορικός σταθμός σήμερα), τρία μεγάλα φώτα να στέκονται πάνω από την πόλη.
Φώτιζαν τόσο, που έκαναν την νύχτα μέρα. Αμέσως τα αεροπλάνα, άρχισαν να βομβαρδίζουν τους στόχους που είχαν επιλέξει εκ των προτέρων. Ο κρότος τον βομβών ήταν μεγάλος. Άρχισαν να καίγονται σπίτια στο λιμάνι και στον σιδηροδρομικό σταθμό. Εμείς μπήκαμε σε ένα όρυγμα, που είχε κάνει ο κ. Περιφάνης και σκεπαστήκαμε με λαμαρίνες γιατί από επάνω μας έπεφταν τα θραύσματα των βλημάτων. Την επόμενη ημέρα πήγα στην δουλειά μου. Είδα την μεγάλη καταστροφή που έκαναν από τον σφοδρό βομβαρδισμό. Ο σιδηροδρομικός σταθμός αγνώριστος. Βαγόνια ανατιναγμένα, σιδηροδρομικές γραμμές, κτίρια, τα πάντα κατεστραμμένα. Στην οδό 26η Οκτωβρίου, έπεσε μια μεγάλη βόμβα η οποία κατέστρεψε τον κεντρικό αγωγό ύδρευσης και πλημμύρισε ο δρόμος. Οι κάτοικοι έμειναν για πολλές μέρες χωρίς νερό.
Ένα γερμανικό τρένο, με τραυματίες από το μέτωπο, έμεινε πολλές μέρες μέσα στον σταθμό. Καταστράφηκε και πολλοί γερμανοί στρατιώτες έχασαν την ζωή τους. Ένας Γερμανός στρατιώτης, μικρός σε ηλικία 18 με 20 χρονών, μου είχε αποκαλύψει ότι οι Γερμανοί είχαν ανακαλύψει τις ιπτάμενες βόμβες Υ1 και Υ2, τις οποίες εκτόξευαν από μια βάση που βρίσκονταν στην Βαλτική, κάνοντας μεγάλες καταστροφές σε πόλεις της Ευρώπης. Γρήγορα όμως οι σύμμαχοι, βρήκαν τον τρόπο να εξοντώνουν στον αέρα τις βόμβες αυτές. Οι Γερμανοί είχαν καταλάβει ότι με την υπεροχή τον συμμάχων σε όλο το μέτωπο χάνουν τον πόλεμο. Έτσι, λίγο μετά, άρχισε η αποχώρηση τους.
Πίσω τους άφησαν μεγάλες καταστροφές. Με το σύνθημα, να ξανασφυρίξει το τρένο, όλοι μαζί εργάτες και υπάλληλοι, αρχίσαμε να φτιάχνουμε κομμάτι, κομμάτι, τις σιδηροδρομικές γραμμές». Ο κ. Γρηγόρης Μεσσήνης είναι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος, με πλούσια δραστηριότητα σε πολλούς τομείς. Για την προσφορά του αυτή στην κοινωνία, η διοίκηση του σωματείου των συνταξιούχων «Αναγέννηση», τον τίμησε με μια αναμνηστική πλακέτα. Όπως μας είπε: «Ήταν κάτι το ανεπάντεχο για μένα και συγκινήθηκα πάρα πολύ».
Περιοδικό "Ενημέρωση"
Έκδοση 1η 2003
Αφιέρωμα στο αείμνηστο σιδηροδρομικό
Γρηγόρη Μεσσήνη
Έκδοση 1η 2003
Αφιέρωμα στο αείμνηστο σιδηροδρομικό
Γρηγόρη Μεσσήνη
Χρήστος Γιαννακίδης
