Η προκήρυξη νέου διαγωνισμού για την αγορά λεωφορείων υπόκειται σε δύο προϋποθέσεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη Θεσσαλονίκη.
Το άλογο είθισται να μπαίνει μπροστά από το κάρο και όχι το αντίστροφο. Είναι βασικός κανόνας τον οποίο καλό είναι να λάβει υπόψη της η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών.
Δεν εξηγείται αλλιώς η βιασύνη της να ανακοινώσει τη διενέργεια διαγωνισμού για την προμήθεια χιλίων λεωφορείων για Αθήνα και Θεσσαλονίκη, προϋπολογισμού 500 εκατ. ευρώ (δείτε εδώ).
Το εξήγγειλε ο γενικός γραμματέας Μεταφορών Νίκος Σταθόπουλος λέγοντας ότι αυτή η προμήθεια δύναται να καλύψει τις συγκοινωνιακές απαιτήσεις του ΟΑΣΑ και του ΟΑΣΘ για τα επόμενα χρόνια. Εξήγησε, μάλιστα, πως σύμφωνα με τον σχεδιασμό 650 λεωφορεία εκ των χιλίων προορίζονται για τον ΟΑΣΑ και 350 για τον ΟΑΣΘ, αρκετά από τα οποία θα είναι ηλεκτροκίνητα.
Θυμίζω ότι μία από τις πρώτες αποφάσεις της σημερινής κυβέρνησης ήταν να ακυρώσει τον υποτιθέμενο διαγωνισμό τον οποίο είχε ξεκινήσει ο προηγούμενος υπουργός Χρήστος Σπίρτζης για την αγορά 750 λεωφορείων, προϋπολογισμού περίπου 460 εκατ. ευρώ. Εξ’ αυτών τα 350 θα αφορούσαν τη Θεσσαλονίκη.
Η απόφαση για την ακύρωση του διαγωνισμού ήταν ορθή και επιβεβλημένη καθώς ο δήθεν διαγωνισμός δεν ήταν παρά ένα επικοινωνιακό τρικ, αφού λεφτά για την αγορά αυτών των λεωφορείων δεν υπήρχαν. Επιπλέον για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό είχαν υποβληθεί από ενδιαφερόμενους προμηθευτές προσφυγές για τους δαιδαλώδεις και ασαφείς όρους της διακήρυξης.
Ωστόσο, η προκήρυξη νέου διαγωνισμού για την αγορά λεωφορείων, υπόκειται σε δύο προϋποθέσεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα οχήματα τα οποία προορίζονται για τη Θεσσαλονίκη.
Πρώτη προϋπόθεση είναι η εκπόνηση νέου συγκοινωνιακού χάρτη για την περιφερειακή ενότητα Θεσσαλονίκης ο οποίος θα συμπεριλάβει και το μετρό. Ο νέος χάρτης θα δείξει τις απαιτούμενες νέες λεωφορειακές γραμμές και κατά συνέπεια, θα υποδείξει και τους νέους τύπους λεωφορείων τα οποία χρειάζεται η πόλη. Διαφορετικά οι όποιες παραγγελίες θα γίνουν στα τυφλά.
Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά το τι μέλει γενέσθαι με τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης. Εάν η νέα κυβέρνηση αποφασίσει να τις διατηρήσει κρατικές τότε πράγματι, έχει νόημα να βάλει το χέρι στην τσέπη για να αγοράσει λεωφορεία. Εάν, όμως, σκοπεύει να τις παραχωρήσει σε ιδιώτες, τότε ειλικρινά δεν βλέπω για ποιο λόγο θα πρέπει να τους δώσει και προίκα ολοκαίνουργια λεωφορεία.
Εν ολίγοις, η σωστή σειρά ενεργειών είναι πρώτα διαγωνισμός για την εκπόνηση του νέου συγκοινωνιακού χάρτη ο οποίος είναι έτσι κι αλλιώς αναγκαίος, μετά απόφαση για το καθεστώς, κρατικό ή ιδιωτικό, των συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια προμήθεια καινούργιων λεωφορείων, εάν και εφόσον χρειαστούν. Η αντίστροφη φορά είναι ανορθολογική, με κίνδυνο να οδηγήσει σε εσφαλμένες αποφάσεις οι οποίες δεν θα εξυπηρετούν την πόλη, αν και θα φουσκώσουν το δημόσιο χρέος με εκατοντάδες εκατομμύρια…
Νίκος Ηλιάδης
Πηγή: voria.gr
