Ενα κοινό πάσο για έναν ενήλικο και ένα νεότερο άτομο (12 - 27 ετών) που θα χρησιμοποιήσει τρένο για 7 ημέρες μέσα σε διάστημα ενός μηνός κοστίζει 535 ευρώ.
Το Ιnterrail είναι ένας θεσμός ο οποίος φέρνει την Ευρώπη κοντά στους νέους της, ταξιδεύοντας με τρένο σε χαμηλές τιμές και με μεγάλη ελευθερία κινήσεων. Σχεδόν πάντα ήταν και το πρώτο μεγάλο ταξίδι στο εξωτερικό για τους νέους και τις νέες που δεν είχαν περάσει τα 21 τους χρόνια, ενώ η δημοφιλία του έκανε τις αρμόδιες αρχές να εκδώσουν και αντίστοιχο πάσο για ενήλικες. Η πρωτοβουλία σιδηροδρομικής μετακίνησης μεταξύ μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων υπό το πρίσμα αυτό ξεκίνησε το 1972 και για μερικές γενιές Ευρωπαίων ήταν μία τελετουργία ενηλικίωσης, όπως αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ η εφημερίδα Financial Times. Ηταν η χρονιά, η οποία συνέπιπτε με τα 50ά γενέθλια της Διεθνούς Ενωσης Σιδηροδρόμων και επ’ ευκαιρία προσέφερε απεριόριστα ταξίδια με τρένο στη δεύτερη θέση για ένα μήνα στους κάτω των 21 ετών σε 21 χώρες.
Το εισιτήριο κόστιζε 27,50 στερλίνες, δηλαδή σημερινά περίπου 30 ευρώ. Η ζήτηση ήταν πολύ μεγάλη και η προσφορά ίσχυε πλέον κάθε χρόνο, ενώ το ηλικιακό όριο αυξήθηκε το 1979 στα 26 χρόνια, και είκοσι χρόνια αργότερα τέθηκε σε ισχύ και πάσο ενηλίκων. Σήμερα η interrail.eu, μέρος της εταιρείας Eurail, αποτελεί το διαδικτυακό κατάστημα 32 ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών οργανισμών. Διαθέτει πάσο για εφήβους, ενήλικες και μεγαλύτερους ταξιδιώτες για μετακίνηση σε 31 χώρες στη Γηραιά Ηπειρο με τρένα απλά και κλινάμαξες. Εάν αγοράσετε ένα πάσο κοινό για έναν ενήλικα και ένα νεότερο άτομο (12-27 ετών), που θα χρησιμοποιήσετε επί 7 ημέρες ταξιδίου σε διάστημα ενός μηνός, θα πληρώσετε περίπου 535 ευρώ.
Είναι αξιοσημείωτο πως η Διεθνής Ενωση Σιδηροδρόμων ήταν ο καρπός μιας ενοποιητικής προσπάθειας στην καθημαγμένη από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπη, ώστε να αποκατασταθούν δίκτυα, να εναρμονιστούν δρομολόγια, να ξεπεραστεί η κατά τόπους γραφειοκρατία και να μπουν σε ένα ενιαίο πλαίσιο κανόνες. Ηταν μία μεταπολεμική προσπάθεια, για να αρχίσει και πάλι η Ευρώπη να κινείται.
Οπως γράφει στους Financial Times η Τζόι Λo Nτάικο, όταν έχεις αυτήν την αίσθηση ελευθερίας, χρειάζεσαι πολύ καλή οργάνωση για να εκμεταλλευθείς τις παροχές του τρένου αλλά και να κλείσεις από νωρίς σε ξενοδοχεία και αξιοπρεπή και καθαρά χόστελ. Ενα ιστορικό διαφημιστικό πόστερ του Interrail δείχνει την πίσω τσέπη ενός παντελονιού τζιν με το πάσο να εξέχει, αν και πιο ρεαλιστική απεικόνιση θα ήταν ένα βαρυφορτωμένο και φουσκωμένο σακίδιο – αυτό δεν μείωνε σε τίποτε τον ρομαντισμό και τον συναρπαστικό χαρακτήρα του ταξιδιού. Στις καλύτερες εποχές του, το 1991, το Interrail είχε εκδώσει 400 χιλιάδες πάσο για νέους από τις τότε 29 συμμετέχουσες χώρες στον θεσμό. Ταξιδεύοντας μαζί με τον έφηβο γιο της από την Κρακοβία στην Ιταλία και μετά στο Λονδίνο, η Τζόι Λο Ντάικο ανακαλεί σήμερα τις δικές της νεανικές αναμνήσεις. Θυμάται, κιόλας, το πώς άφησε την Πολωνία και την Κρακοβία στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν προσπαθούσε να εκσυγχρονισθεί, και τώρα τη βρήκε με τα σύμβολα του δυτικού μοντέλου, όπως η Zara και η Nike.
Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία κατάφερε πλήγμα στο Interrail, όπως και η απορρύθμιση των αερομεταφορών με την επακόλουθη πτώση των τιμών των εισιτηρίων. Το σακίδιο αντικαταστάθηκε από τροχήλατες βαλίτσες και το 2005, στη χειρότερη χρονιά για τον θεσμό, πουλήθηκαν 100 χιλιάδες πάσα. Ομως, όπως παρατηρεί η Τζόι Λο Ντάικο στους FT, τα πράγματα αλλάζουν, όπως και το κλίμα. Η Σουηδία πρωτοστατεί με το κίνημα όσων τάσσονται υπέρ του τρένου και κατά της μεταφοράς με αεροπλάνο, που εκπέμπει πάμπολλους ρύπους.
Χάρις σε αυτούς λοιπόν, το Interrail από το 2017 έως το 2018 παρουσίασε αύξηση 40% και τα πάσα έφθασαν τις 300 χιλιάδες. Ωστόσο, λόγω διαφωνιών δεν θα συμμετάσχει στο σχήμα ο βρετανικός όμιλος, που διαχειριζόταν το πάσο του Interrail. Ακόμα, αφότου η Βρετανία αποχωρήσει από την Ε.Ε., δεν θα μπορούν να επωφεληθούν οι νέοι από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα των 50 χιλιάδων δωρεάν πάσο ετησίως στους 18χρονους για να γνωρίσουν την Ευρώπη σε ένα μήνα.
.kathimerini.gr
