Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019

Σε οριακό σημείο η κυκλοφορία στη Θεσσαλονίκη. Η αναγκαιότητα για τραμ-μετρό

Προτάσεις για συγκοινωνία πιο φιλική σε πολίτες και περιβάλλον κατατέθηκαν σε εκδήλωση που διοργάνωσε η "Οικολογία- Αλληλεγγύη"


Σε τι κατάσταση βρίσκεται το κυκλοφοριακό σύστημα σήμερα στη Θεσσαλονίκη; Πώς μπορεί να γίνει αποτελεσματικότερη η λειτουργία των συγκοινωνιών στην πόλη;
Υπάρχουν φρέσκες, εναλλακτικές, οικολογικές και οικονομικά συμφέρουσες προτάσεις; Για όλα αυτά αλλά και για τη βιώσιμη κινητικότητα, συζήτησαν στην εκδήλωση-ομιλία που διοργάνωσε η αυτοδιοικητική κίνηση «Οικολογία – Αλληλεγγύη» την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου στον κοινωνικό χώρο «Οικόπολις».

Οριακά σημεία

Σύμφωνα με την «Οικολογία - Αλληλεγγύη», η κυκλοφορία στη Θεσσαλονίκη έχει φτάσει σε οριακά σημεία. Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ δεν είναι αρκετά ως μοναδικό μέσο μετακίνησης, το μετρό έχει «παραλύσει» σε πολλά σημεία για χρόνια, οι ποδηλατόδρομοι είναι περιορισμένοι αλλά και υποβαθμισμένοι, ενώ οι πεζοί -και ιδιαίτερα όσοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες- αντιμετωπίζουν συνεχώς σοβαρές δυσκολίες στη μετακίνησή τους. Επίσης, η κυριαρχία των ΙΧ αυτοκινήτων συνεχίζεται, προκαλώντας ασφυκτικές καταστάσεις για τους χώρους στάθμευσης των οχημάτων, καθώς ο αριθμός των αυτοκινήτων στην πόλη -και ειδικότερα στο κέντρο- είναι τεράστιος, με αποτέλεσμα τα καθημερινά προβλήματα των οδηγών .

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η αυτοδιοικητική κίνηση που κατέρχεται στις δημοτικές εκλογές με υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης τον Μιχάλη Τρεμόπουλο προτείνει την υιοθέτηση ενός τελείως διαφορετικού συστήματος μετακινήσεων, το οποίο θα αποτελείται από: Α) την κατασκευή δικτύου τραμ συμπληρωματικού στο μετρό ώστε να εξυπηρετούνται οι περισσότερες περιοχές της πόλης, β) την τοποθέτηση μικρών ηλεκτροκίνητων λεωφορείων, γ) την ένταξη θαλάσσιας συγκοινωνίας, που θα καλύπτει όλο τον Θερμαϊκό, στο σύστημα μετακινήσεων της περιοχής, δ) την ανάπτυξη του προαστιακού σιδηροδρόμου στο σύνολο της Κεντρικής Μακεδονίας, και ε) την κατασκευή ενός ολοκληρωμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων και πεζοδρομίων.

Η αναγκαιότητα για τραμ-μετρό

«Δεν υπάρχουν κακοί και καλοί συγκοινωνιολόγοι. Κατά τη γνώμη μου όλα είναι γραμμένα στα βιβλία. Απλώς, πρέπει να τα γνωρίζουμε, να τα έχουμε διαβάσει και μετά να κάνουμε σωστά τις επιλογές, για το τι ταιριάζει σε μια πόλη, αλλά και για τι πράγμα μιλάμε. Όλα τα μέσα μετακίνησης θα πρέπει να μην βλέπουν ανταγωνιστικά το ένα το άλλο. Το καθένα έχει κάτι να προσφέρει» δήλωσε ο Χρήστος Πυργίδης, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

«Τα διάφορα μέσα μεταφοράς έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να τα γνωρίζουμε, ώστε να ξέρουμε ποιο από αυτά θα χρησιμοποιήσουμε και πότε. Το μετρό, λειτουργεί με αυτόματο οδηγό, δύναται να μεταφέρει περίπου 45.000 άτομα/ώρα και ανά κατεύθυνση» ενώ παράλληλα είναι ένα σύνθετο έργο που μπορεί να δώσει πολλές νέες θέσεις εργασίας. «Θα έλεγα ότι κοστίζει περίπου 70 - 150 εκατομμύρια ευρώ ανά χιλιόμετρο. Εξαρτάται βέβαια από τις δυσκολίες του έργου, αλλά και από τις υπόγειες διαδρομές. Ο χρόνος υλοποίησής του είναι μεγάλος. Μην ξεχνάμε ότι το μετρό της Θεσσαλονίκης κατασκευάζεται από το 2006. Επίσης, η μέση ταχύτητα κυμαίνεται στα 30 με 40 χιλιόμετρα/ώρα. Δεν είναι και πύραυλος. Το μετρό στην Αθήνα πηγαίνει με 34 χιλιόμετρα/ώρα και στη Θεσσαλονίκη με 30 χιλιόμετρα» συμπλήρωσε ο κος Πυργίδης.

Συνέχισε λέγοντας πως: «Οι προϋποθέσεις για να φτιαχτεί ένα μετρό είναι: α) να υπάρχει πολύς κόσμος, β) να έχουμε πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γ) χρήματα και φυσικά δ) να έχουμε βρει τον χώρο που θα κατασκευαστεί το έργο. Να ξέρετε ότι σε όλα τα αστικά συστήματα, είτε τραμ είτε μετρό και άλλα, χρειάζεται πάντα πριν καν ξεκινήσουμε το έργο, να έχουμε εξασφαλίσει το σημείο που θα γίνει το αμαξοστάσιο. Διότι θα καταλάβει ένα χώρο μέσα στον αστικό ιστό, κοστίζει και δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσει η κατασκευή του έργου, χωρίς να έχει βρεθεί ήδη ο χώρος για το αμαξοστάσιο. Αν δεν τον έχουμε βρει, το έργο δεν θα τελειώσει ποτέ.»

Ο καθηγητής του ΑΠΘ αναφέρθηκε και στον προαστιακό, λέγοντας πως δεν είναι ένα φθηνό έργο, αλλά είναι εξίσου απαραίτητο. Είπε ότι ένα προαστιακό - περιφερικό τρένο, διπλής γραμμής, κοστίζει γύρω στα 10 εκατομμύρια ευρώ ανά χιλιόμετρο. Θα πρέπει να έχει διπλή γραμμή, ώστε να πραγματοποιούνται συχνότερα δρομολόγια και βέβαια να έχει χωρητικότητα για 60.000 επιβάτες ανά ώρα και ανά κατεύθυνση. Επίσης, θα πρέπει να διαθέτει περισσότερες θέσεις καθήμενων, συγκριτικά με ένα τραμ ή ένα μετρό, γιατί θα διανύει μεγαλύτερες αποστάσεις.

Του Κώστα Καραελευθερίου 
makthes.gr