Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Πέθανε ο εμβληματικός Θέμης Μαρίνος που ανατίναξε τον Γοργοπόταμο μαζί με αντάρτες και συμμάχους.

Υπήρξε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής των ΣΕΚ (ΟΣΕ)


Ο Θέμης Μαρίνος, είναι το τελευταίο μέλος από την ομάδα που σχεδίασε και ανατίναξε τον Γοργοπόταμο, που φεύγει από την ζωή.

Ήταν μέλος της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής (BLO) κατά τη διάρκεια της κατοχής και συγγραφέας ιστορικών βιβλίων για την εθνική αντίσταση στην Ελλάδα.

Ο ίδιος, παρουσιάζοντας ένα από τα βιβλία του είχε πει για τον Γοργοπόταμο: «Πρόκειται για το πρώτο μεγάλο σαμποτάζ σε όλη την υπό κατοχή Ευρώπη.

Είχε επίδραση τόσο στους Έλληνες αμάχους, όσο και σε όλους τους Ευρωπαίους.

Κατά τη γνώμη μου, η ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοποτάμου, είναι μια από τις σημαντικότερες πράξεις στην ελληνική ιστορία, η οποία όμως μελλοντικά δεν αξιοποιήθηκε καταλλήλως»

Η ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας στον Γοργοπόταμο

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας.

Ανάμεσά τους ήταν ο Ελλαδίτης Θέμης Μαρίνος κι ένας Κύπριος με το κωδικό όνομα «Γιάννης».
1 of 1 


Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με Έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.

Στις 19 Νοεμβρίου ο Μάιερς έσπευσε προς συνάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα, ηγέτη του ΕΔΕΣ στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας.

Την επομένη αφίχθη και ο ηγέτης του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης. Όλοι συμφώνησαν ότι στόχος του σαμποτάζ θα ήταν η σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοποτάμου, ενός παραποτάμου του Σπερχειού ποταμού.

Τρεις μέρες αργότερα έγινε η κατόπτευση του χώρου από κοινή ομάδα ανταρτών και στις 22 Νοεμβρίου καταστρώθηκε το τελικό σχέδιο. Η επιχείρηση ορίστηκε για τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου.

Στις 11:07 το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου εκδηλώθηκε η επίθεση εναντίον της φρουράς και στα δύο άκρα της γέφυρας.

Όλα κυλούσαν σύμφωνα με το σχέδιο και στη 1:30 το πρωί της 26ης Νοεμβρίου ανατινάχθηκε ένα τμήμα της γέφυρας για να ακολουθήσει στις 2:21 η ανατίναξη ενός δεύτερου, που την έβγαλε οριστικά εκτός λειτουργίας.

Εν τω μεταξύ, ένα τρένο με Ιταλούς στρατιώτες εμποδίστηκε από τους αντάρτες και δεν μπόρεσε να προσφέρει ενισχύσεις.

Στις 4:30 το πρωί και ο τελευταίος αντάρτης είχε αποχωρήσει από την περιοχή του σαμποτάζ και βρισκόταν στην τοποθεσία Καλύβια, όπου ήταν το σημείο συνάντησης.

Από τους 150 άνδρες που έφεραν σε πέρας την «Επιχείρηση Χάρλινγκ» μόνο τέσσερις τραυματίστηκαν, ενώ η φρουρά της γέφυρας έχασε 20 με 30 στρατιώτες.

Σε αντίποινα, λίγες μέρες αργότερα στον χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας εκτελέστηκαν 9 Έλληνες πατριώτες.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Θέμης Μαρίνος: Στρατιωτική σταδιοδρομία

Το 1940-41 πολέμησε στο ΕλληνοΑλβανικό Μέτωπο και στη Μάχη της Κρήτης ως έφεδρος αξιωματικός.

Συνελήφθη από τον Γερμανικό στρατό και αφού δραπέτευσε συνεργάστηκε με την αντίσταση στο νομό Ρεθύμνης, διέφυγε αργότερα στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατατάχτηκε στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία.

Αποσπάστηκε από τον Πρίγκιπα Πέτρο στο βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως στην Παλαιστίνη όπου και εκπαιδεύτηκε.

Το Σεπτέμβριο του 1942 ως μέλος της βρετανικής ομάδος αλεξιπτωτιστών προσγειώθηκε μαζί με άλλους Βρετανούς αξιωματικούς στην Ελλάδα και ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοποτάμου με τη βοήθεια των δύο μεγάλων αντιστασιακών οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ, διακόπτοντας τον εφοδιασμό των Γερμανών στη Β. Αφρική.

Παρέμεινε στην Ελλάδα ως σύνδεσμος του Γενικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Τον Ιούλιο του 1943, με την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία κατεύθυνε τις επιχειρήσεις παραπλανήσεως και δολιοφθοράς κατά του Άξονα στην Αιτωλο-Ακαρνανία, παίρνοντας μέρος στις ανατινάξεις των γεφυρών από το Μακρυνόρος ως την Άρτα και συγκεκριμένα τις Αννίνου, Κομποτίου, Αγ. Νικολάου και Ζούτου.

Τον Ιανουάριο 1944, επέστρεψε στην Αίγυπτο και από εκεί στα Επτάνησα για να αναλάβει νέα αποστολή με διαταγή του Γενικού Στρατηγείου στα νησιά του Ιονίου, όπου οργάνωσε και διοίκησε το μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών μέχρι τον Νοέμβριο του 1944.

Πολεμικές Διακρίσεις

Του απενεμήθη ο βαθμός του Βρετανού λοχαγού και στη συνέχεια ταγματάρχη. Έλαβε πολλές πολεμικές διακρίσεις, ελληνικά και ξένα παράσημα.

Πολιτική σταδιοδρομία

Το 1945 – 1949 χρημάτισε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου Βουλγαρίας και σύνδεσμος της Ελληνικής Κυβερνήσεως στη Βαλκανική Επιτροπή Παρατηρητών του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

Eργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Συντονισμού, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής των ΣΕΚ (ΟΣΕ), Γενικός Διευθυντής Οικονομικού της ΔΕΗ, Σύμβουλος της ΕΤΕΒΑ και Πρόεδρος της Τραπέζης Επενδύσεων, ενώ υπήρξε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων (ΛΙΠΤΟΛ, ΚΕΠΕ, ΙΟΒΕ, ΣΕΒ, κλπ).

Στο εξωτερικό εργάστηκε ως εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών σε αναπτυξιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στο Ιραν, της Διεθνούς Τραπέζης στην Αιθιοπία και του Γραφείου Δοξιάδη (Γκάνα, Λιβύη).

Πηγή: armyvoice.gr