Οι λεγεώνες των φιλάθλων του ποδοσφαίρου έχουν συσκευάσει τα διαβατήριά τους, γλίστρησαν με την ποδοσφαιρική ομάδα του έθνους τους και με τσάντες αισιοδοξίας ταξίδευαν χιλιάδες μίλια με την ελπίδα της δόξας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.
Από το Εκατερίνεμπουργκ στα ανατολικά μέχρι το Καλίνινγκραντ στα δυτικά και σε πολλές μητροπόλεις μεταξύ τους, φέτος οι τεράστιες εκτάσεις της Ρωσίας φιλοξενούν το τουρνουά σε 11 μεγάλες πόλεις της. Σε έξι από αυτές τις πόλεις, οι υπόγειοι σιδηρόδρομοι μεταφέρουν οπαδούς ποδοσφαίρου από και προς τα παιχνίδια, αλλά υπάρχει ένα συγκεκριμένο γεγονός που αφήνει τους τουρίστες σε δέος: το μετρό της Μόσχας.
"Όμορφη και αποτελεσματική." Εκτός από τον περίεργο πονοκέφαλο που περιγράφει τους σταθμούς, τους κόμβους και τις σήραγγες του δικτύου, οι οπαδοί του ποδοσφαίρου είναι σχεδόν ομόφωνοι με τον έπαινο για το γρήγορο σύστημα διαμετακόμισης της ρωσικής πρωτεύουσας.
Ακριβώς όπως οι οδοί οκτώ λωρίδων της πόλης πάνω, το μετρό έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Σε αντίθεση με το Underground του Λονδίνου, όπου οι πλατφόρμες έχουν λίγες διόδους εισόδου, οι πλατφόρμες του Μετρό συνδέονται με μια κεντρική αίθουσα μέσω συνεχούς σειράς καμάρας.
Ένα τρένο με θέμα το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 στο μετρό της Μόσχας. Φωτογραφία: Κυβέρνηση της Μόσχας.
Ένα τρένο με θέμα το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 στο μετρό της Μόσχας. Φωτογραφία: Κυβέρνηση της Μόσχας.
Η γέννηση του Μετρό
Η κατασκευή των υπόγειων αρτηριών της πόλης άρχισε το 1930, χρόνια μετά την εμφάνιση των μετρό σε μεγάλες πόλεις σε όλη την Ευρώπη, καθώς και στην Ιαπωνία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και ακόμη και την Αργεντινή. Τελικά θα ξεκινήσει η λειτουργία στη ρωσική πόλη το 1935. Όχι ότι η καθυστέρηση της Μόσχας έχει εμποδίσει την ανάπτυξή της. Οι σύγχρονοι Μοσχοβίτες σήμερα απολαμβάνουν ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα μετρό στον κόσμο σε όρους χιλιομέτρων και σταθμών. Με ημερήσια ιππασία περίπου 7 εκατομμυρίων, είναι το πιο πολυσύχναστο σύστημα μαζικής μεταφοράς στην Ευρώπη. Αυτό είναι περισσότερο από το διπλάσιο του αριθμού που φέρει το London Underground, το οποίο έχει 270 σταθμούς σε σύγκριση με το 163 του μετρό της Μόσχας.
Κατά τα πρώτα χρόνια της κατασκευής, το έργο έφερε την φιλόδοξη σοσιαλιστική λέξη της «οικοδόμησης ενός παλατιού για τον λαό», χωρίς να συνειδητοποιήσει κανείς ότι το έργο έλαβε χώρα όταν η Ρωσία ήταν επικεφαλής του κοινοτικού αρχηγού κόμματος Ιωσήφ Στάλιν. Η λέξη «παλάτι» ίσως φαινόταν ένα φιλόδοξο όραμα για ένα σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να επιτύχει τους επιβάτες από το Α στο Β, αλλά είναι ένα από τα μετρό της Μόσχας.
Ο σταθμός Ploshchad Revolyutsii άνοιξε το 1938. Φωτογραφία: Bwzenith.
Αρχιτεκτονικά αριστουργήματα
Με τα βιτρό παράθυρα που είναι τοποθετημένα σε μαρμάρινους τοίχους, διακοσμημένες θολωτές οροφές και πολυελαίους που κρέμονται από ψηλά, το μετρό της Μόσχας χαρίζει πολυτέλεια.
Πολλοί σταθμοί θεωρούνται ως αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, μεταξύ των οποίων και ο σταθμός Mayakovskaya, ένας από τους πιο εντυπωσιακούς που έλαβε διεθνή αναγνώριση το 1939, όταν ο σχεδιασμός του κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στην Παγκόσμια Έκθεση στη Νέα Υόρκη. Στους σταθμούς της γραμμής του κύκλου - μία από τις 13 γραμμές - υπάρχουν παραδείγματα εικονικής σοβιετικής τέχνης. Χτισμένο στην εποχή του επομένου Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι 12 σταθμοί σχεδιάστηκαν με γλυπτά, τοιχογραφίες και πρωτότυπο φωτισμό και κάθε ένα από αυτά είναι μοναδικό. Αλλού, που βρίσκεται κάτω από την Πλατεία Επανάστασης στη γραμμή Arbatsko-Pokrovskaya, ο σταθμός Ploshchad Revolyutsii διαθέτει 76 χάλκινα αγάλματα - περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.
Σύμφωνα με την δεισιδαιμονία, το τρίψιμο της μύτης του χάλκινου αγάλματος σκύλου Sheppard στο σταθμό Ploshchad Revolyutsii θα φέρει καλή τύχη. Φωτογραφία: Κυβέρνηση της Μόσχας.
Σύμφωνα με την δεισιδαιμονία, το τρίψιμο της μύτης του χάλκινου αγάλματος σκύλου Sheppard στο σταθμό Ploshchad Revolyutsii θα φέρει καλή τύχη. Φωτογραφία: Κυβέρνηση της Μόσχας.
Ωστόσο, πολλοί άλλοι σταθμοί έχουν κατασκευαστεί όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να έχουν το ίδιο μεγαλείο. Το 1955, η κυβέρνηση έβαλε τέλος στα πολυτελή σχέδια και σε ένα απλό ύφος που υπέστη μέχρι τη δεκαετία του 1970, όταν χτίστηκαν γυάλινες και «σαρανταποδαδικές» σταθμοί (δηλαδή αυτές με 40 στήλες σε δύο γραμμές). Τα σχέδια έχουν εκσυγχρονιστεί περαιτέρω από τότε.
Δεν είναι περίεργο ότι ένα ταξίδι στο δίκτυο έχει περιγραφεί ως περιοδεία τέχνης και ιστορίας του έθνους, το μετρό είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο μόνο του - ειδικά για τους λάτρεις των σιδηροδρόμων. Η Μόσχα είναι τόσο υπερήφανη για το υπόγειο σύστημα που διοργάνωσε 72 ξεναγήσεις για ξένους πριν ξεκινήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.
Ο σταθμός Pervomayskaya ήταν ένας από τους πρώτους σταθμούς «σαρανταποδαρούμενων». Φωτογραφία: Α. Σαβίν.
Ο σταθμός Pervomayskaya ήταν ένας από τους πρώτους σταθμούς «σαρανταποδαρούμενων». Φωτογραφία: Α. Σαβίν.
Αλλά δεν είναι όλα στυλ πάνω από την ουσία, όπως έδειξε μέχρι τώρα το Μετρό της Μόσχας κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018. Οι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν δωρεάν στο δίκτυο αναβοσβήνοντας τα εισιτήρια αγώνων τους, όλοι οι χάρτες και τα σήματα του μετρό περιλαμβάνουν αγγλικές μεταφράσεις και εάν οι επιβάτες δεν μπόρεσαν να φτάσουν σε έναν αγώνα μπορούσαν να απολαύσουν μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα παρακολουθώντας τα φωτιστικά ζωντανά τραίνα.
Πηγή: globalrailnews.com
