Μια ακτινογραφία των μικροσυνηθειών και των νευρώσεων στις υπόγειες σήραγγες της πόλης
Κάτω από την επιφάνεια της πόλης υπάρχει ένα αδιάκοπο ανθρώπινο ποτάμι. Ετερόκλητο και ανώνυμο, μεταφέρει για λίγο τις καθημερινές του συνήθειες στις υπόγειες μυρμηγκοφωλιές των σταθμών.
Στις ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα αποκαλούνται «αγαπητοί επιβάτες». Στην πραγματικότητα, όμως, αποτελούν μια κλασική μικρογεωγραφία ανθρώπων. Που, όπως όλες οι μικρογεωγραφίες ανθρώπων, διαχωρίζεται ανάλογα με τις συνήθειές της και χωρίζεται σε φυλές. Οι πιο πολυπληθείς είναι...
Στις ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα αποκαλούνται «αγαπητοί επιβάτες». Στην πραγματικότητα, όμως, αποτελούν μια κλασική μικρογεωγραφία ανθρώπων. Που, όπως όλες οι μικρογεωγραφίες ανθρώπων, διαχωρίζεται ανάλογα με τις συνήθειές της και χωρίζεται σε φυλές. Οι πιο πολυπληθείς είναι...
Οι φολσαλαρμίτες
Η ειδική ομάδα επιβατών που κατεβαίνει πάντα τις σκάλες τρέχοντας με πανικόβλητο «προλαβαίνω - δεν προλαβαίνω» ύφος, είτε επειδή ακούει ένα συρμό στην αποβάθρα είτε επειδή νομίζει ότι ακούει ένα συρμό στην αποβάθρα. Και στις δύο περιπτώσεις δημιουργούν την εντύπωση ότι «κάτι παραπάνω ξέρουν» και παρασύρουν και τους υπόλοιπους δημιουργώντας ένα ανθρώπινο κοπάδι που σπριντάρει. Και που επανέρχεται ακαριαία στην cool κατάσταση μόλις διαπιστώσει ότι η αποβάθρα είναι άδεια και ότι έπεσαν θύματα «άκυρου συναγερμού».
Οι στηλοκαταληψίες
Εκείνοι που στηρίζονται με την πλάτη επάνω στον κεντρικό στύλο του βαγονιού με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς άλλος να τον χρησιμοποιήσει για να κρατηθεί, εκτός αν πιαστεί πολύ χαμηλά γονατίζοντας ή στο ύψος του σβέρκου του καταληψία, όπου μένει λόγω ανατομίας ένα μικρό κενό.
Οι περιμενυπόμονοι
Είναι εκείνοι που τρέχουν να προλάβουν τον συρμό που βρίσκεται ήδη στον σταθμό, ρίχνοντας μάλιστα ικετευτικές ματιές τύπου «περίμενέ με» στον οδηγό. Όταν όμως μπουν τελικά και διαπιστώσουν ότι ο οδηγός περιμένει και άλλους ξανανοίγοντας τις πόρτες, αρχίζουν να δυσανασχετούν γιατί ο συρμός αργεί να ξεκινήσει και καθυστερούν εξαιτίας της μεγαλοψυχίας του οδηγού!
Οι κυλιομενοσκαλοφοβικοί
Αντιμετωπίζουν τις κυλιόμενες σκάλες σαν ένα αδηφάγο τέρας που τους έχει βάλει στο μάτι και πρέπει να το αντιμετωπίσουν με στρατηγική. Την οποία στρατηγική καταστρώνουν λίγο πριν κάνουν το πρώτο βήμα στο σκαλοπάτι, δίνοντας την εικόνα ανθρώπου που προσπαθεί να πάρει θάρρος για να πηδήξει από βατήρα 40 μέτρων. Το χειρότερο όμως είναι ότι την ίδια αναποφασιστικότητα δείχνουν και κατά την έξοδό τους από τις κυλιόμενες σκάλες. Όπου φυσικά ο δισταγμός τους δημιουργεί μίνι καραμπόλες με όσους τους ακολουθούν.
Οι παραθυρεμμονικοί
Είναι εκείνοι που, όση ώρα βρίσκονται στο βαγόνι, ασχολούνται με την κατάσταση του παραθύρου. Αν είναι κλειστό θέλουν να το ανοίξουν και αν είναι ανοιχτό θέλουν να το κλείσουν. Στην πραγματικότητα εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να περάσουν την ώρα της διαδρομής. Γι’ αυτό και είναι έτοιμοι να τσακωθούν με όποιον τους κάνει παρατήρηση ή έστω εκφράσει τη διαφωνία του. Στις πιο ακραίες κλινικά περιπτώσεις, αφού τσακωθούν, διαπιστώνουν ότι δεν τους αρέσει αυτό για το οποίο τσακώθηκαν και επαναφέρουν το παράθυρο στην πρότερη κατάσταση.
Οι λαθροκαντικρασάκηδες
Η μετεξέλιξη των λαθραναγνωστών στα λεωφορεία, που διάβαζαν την εφημερίδα του διπλανού τους. Τώρα πλέον χαζεύουν το παιχνίδι που παίζει στο κινητό του ο διπλανός τους. Και ενίοτε τους ξεφεύγουν μικρά επιφωνήματα, όταν εκείνος χάνει.
Οι κολλητοπερασάκηδες
Φυλή που έκανε την εμφάνισή της μαζί με τις μπάρες στους σταθμούς και εκμεταλλεύεται την καθυστέρηση που παρουσιάζουν στο κλείσιμό τους. Πρόκειται, δηλαδή, για εκείνους που κολλάνε πίσω από κάποιον που ετοιμάζεται να περάσει και τον ακολουθούν σε απόσταση λίγων εκατοστών, ώστε να προλάβουν να περάσουν με το άνοιγμα της μπάρας πριν αυτή κλείσει ξανά και να γλιτώσουν το εισητήριο. Ιδαίτερα κωμικό είναι όταν αυτό συμβαίνει με ηλικιωμένους που, όσο διαρκεί το πέρασμα από την μπάρα, αναπτύσσουν ταχύτητα σπρίντερ και μόλις περάσουν επανέρχονται στη φυσική τους κατάσταση.
Οι τσουτσουιστές
Αυτοί που αντιδρούν με το πατροπαράδοτο «τς-τς-τς» της αποδοκιμασίας που κατά κανόνα μεταφράζεται σε «να τα χάλια μας / δεν θα γίνουμε άνθρωποι ποτέ» σε οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους. Είτε πρόκειται για στρίμωγμα λόγω πλήθους επιβατών, είτε για κάποιον επιβάτη που είναι ντυμένος εκκεντρικά, είτε για πιτσιρίκια που συζητούν κάπως μεγαλόφωνα είτε εκφράζουν μια δυσαρέσκεια για το μετρό γενικώς, για τη χώρα ή ακόμα και για το ανθρώπινο είδος. Έχει παρατηρηθεί μάλιστα ότι συχνά πρόκειται για αντανακλαστική αντίδραση. Γίνεται δηλαδή ασυναίσθητα, καθώς ο «τσουτσουιστής» από κεκτημένη ταχύτητα νομίζει ότι κάνει σχόλιο στο Facebook…
Οι τελευταιοστιγμικοί
Πρόκειται για τους επιβάτες εκείνους που θέλουν να κρατήσουν τη θέση τους μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Παραμένουν αδιάφοροι όσο πλησιάζει ο σταθμός στον οποίο κατεβαίνουν, παραμένουν αδιάφοροι όταν ο συρμός σταματά, παραμένουν αδιάφοροι ακόμα και όταν ανοίγουν οι πόρτες. Και ξαφνικά, σε επιστημονικά υπολογισμένο χρόνο, λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες, πετάγονται από τη θέση τους και με ένα εντυπωσιακό σλάλον-σπριντ βγαίνουν στην αποβάθρα…
Οι ζητιανοκυνηγοί
Εκείνοι που επιμένουν να κάνουν παρατηρήσεις και να προσπαθούν να ανοίξουν διάλογο με τους επαγγελματίες ζητιάνους που περιφέρονται από βαγόνι σε βαγόνι, παίζοντας τον ίδιο μονόλογο κάθε φορά. Στόχος τους είναι είτε να «αποκαλύψουν την απάτη» στους υπόλοιπους συνεπιβάτες (κατηγορία «ξυπνάτε, ρε…»), είτε να συνετίσουν τους ζητιάνους και να τους φέρουν στον ίσιο δρόμο (κατηγορία «γιατί δεν πας να δουλέψεις / ντροπή σου»). Συνήθως μετά την παρατήρηση αναζητούν την επιδοκιμασία των άλλων επιβατών.
Οι Djs
Πρόσφατη κατηγορία που μάλλον επηρεασμένη από τα social media έχει καταργήσει τα ακουστικά και τη μοναχική ακρόαση και επιμένει να κάνει share τη μουσική της μέσω ενός ηχείου που βρίσκεται στην τσέπη και είναι συνδεδεμένο με το κινητό μέσω Bluetooth.
Οι αναγνώστες
Είναι για την ανθρωπογεωγραφία του μετρό το αντίστοιχο με τους έντεχνους στο ελληνικό τραγούδι. Ειδικά όταν στέκονται όρθιοι και με ύφος ελαφρώς υπεροπτικό, δείχνουν απομονωμένοι στον δικό τους πνευματικό κόσμο. Που δεν ταράσσεται ούτε από τους κραδασμούς και τα φρεναρίσματα.
Οι σιχασιάρηδες
Είναι αυτοί που θεωρούν ότι μπαίνουν σε ένα σύμπαν μικροβίων, όπου κάθε επιφάνεια στο βαγόνι είναι μολυσμένη. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην αγγίζουν τίποτα και να παραμένουν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής με μια αγωνιώδη έκφραση στο πρόσωπο και με κίνηση που θυμίζει σέρφερ στην κορύφωση της προσπάθειάς του.
Οι σωστοβάγονοι
Οι μόνιμοι του μετρό που λόγω καθημερινής χρήσης έχουν «χαρτογραφήσει» τις αποβάθρες που τους ενδιαφέρουν και γνωρίζουν ακριβώς πού πρέπει να σταθούν για να επιβιβαστούν στο κατάλληλο βαγόνι που θα τους βγάλει ακριβώς μπροστά στην έξοδο ή στη σκάλα που οδηγεί στον συρμό που θα πάρουν για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους.
Συντάκτης: Νίκος Ζαχαριάδης
Πηγή: athensvoice.gr
