Παρασκευή 18 Μαΐου 2018

Προαστιακός: Το δικό μας μετρό.


Μια απεργία των εργαζομένων στο μετρό της Αθήνας, τις προάλλες, προκάλεσε έμφραγμα στους δρόμους της και έκανε τους κατοίκους της να εκτιμήσουν ακόμη περισσότερο ένα σύγχρονο συγκοινωνιακό μέσο με το οποίο έχουν, δικαίως, ταυτιστεί.
Η αλήθεια είναι ότι το μετρό άλλαξε θεαματικά τα κυκλοφοριακά δεδομένα στην πρωτεύουσα, ο πληθυσμός της οποίας δεν μπορεί να φανταστεί πια τη ζωή του χωρίς αυτό, όπως φάνηκε και από τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν την ημέρα που οι συρμοί του έλαμψαν διά της απουσίας τους.
Για να έλθουμε στα δικά μας, η Πάτρα δεν πρόκειται να αποκτήσει μετρό διότι σύμφωνα με συγκοινωνιολόγους δεν μπορεί να υποστηρίξει τη λειτουργία του. Με άλλα λόγια, ως πόλη, δεν το «σηκώνουμε». Ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, πάντα βάσει εκτιμήσεων των ειδικών, οριακά θα λειτουργήσει. Απαραίτητη η διευκρίνιση, για όσες και όσους ονειρεύονται ότι ίσως μια μέρα αποκτήσουμε κι εμείς μετρό. Δεν θα το δούμε στα μέρη μας.
Εχουμε, ωστόσο, τον προαστιακό σιδηρόδρομο, ένα μέσο φιλικό προς το περιβάλλον, που ταιριάζει απόλυτα στον πολεοδομικό ιστό μας και έχει αγκαλιαστεί δεόντως από εκατοντάδες συμπολίτες που τον χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους. Οπως, λοιπόν, η συντριπτική πλειονότητα των Αθηναίων και όσων ζουν στην πρωτεύουσα δεν κάνει πλέον χωρίς μετρό, έτσι και σε πολλές και πολλούς από εμάς τους κόβονται τα πόδια δίχως τον Προαστιακό, εφόσον είναι απόλυτα συνυφασμένος με την καθημερινότητά τους. Ως εκ τούτου, είναι αναμενόμενο η αναστολή δρομολογίων του, λόγω της εκτέλεσης των έργων για την κατασκευή της νέας σιδηροδρομικής γραμμής, να δημιουργεί έναν δικαιολογημένο προβληματισμό.
Οι «Φίλοι Προαστιακού Σιδηροδρόμου Πατρών», με ανακοίνωσή τους στο Facebook, θέτουν ορισμένα εύλογα για τους ίδιους ερωτήματα, υποβάλλοντας και τις προτάσεις τους για την καλύτερη λειτουργία των υπηρεσιών του ΟΣΕ, το διάστημα που θα βρίσκονται σε εξέλιξη τα σχετικά έργα. Είναι κι αυτό ένα σαφές δείγμα ωριμότητας και υπεύθυνης στάσης πολιτών που τους χαρακτηρίζουμε «ενεργούς», εφόσον λειτουργούν κατά την κλασική αριστοτέλεια αντίληψη. Ιδέες, σκέψεις και προτάσεις, ανεξαρτήτως εάν κρίνονται υλοποιήσιμες ή όχι, είναι πάντα θεμιτές στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου.
Δεν γνωρίζουμε εάν τα όσα προτείνουν οι «Φίλοι του Προαστιακού» είναι εφικτά, αλλά εκείνο που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι το αξιαγάπητο τρένο θα λείψει, όσο λείψει, από πολύ κόσμο. Κι αν τα λεωφορεία που δρομολογήθηκαν για να καλύψουν το κενό του ενδεχομένως να ικανοποιήσουν σε ένα βαθμό την ανάγκη κάποιων μετακινήσεων, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να το υποκαταστήσουν ικανοποιητικά. Πάντως, το πιο σημαντικό και ταυτόχρονα ενθαρρυντικό είναι ότι αυτό θα επανέλθει δριμύτερο, κινούμενο σε νέες ράγες. Εως τότε, υπομονή. Αλλωστε, για να υιοθετήσουμε και τη γνωστή υπενθύμιση ενημερωτικών πινακίδων σε ανάλογες περιστάσεις, «η ταλαιπωρία είναι προσωρινή, το έργο θα είναι μόνιμο».

Συντάκτης: Ζακυνθινός Διονύσης
Πηγή: pelop.gr