Το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης ένα προσωρινό πρόβλημα ακινητοποίησε για περίπου μισή ώρα το συρμό του Προαστιακού, μπροστά από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Πάτρας.
Διερχόμενοι και επιβαίνοντες σ' αυτό απορούσαν με την εικόνα του ακινητοποιημένου τρένου και ρωτούσαν τι είχε συμβεί. Ωστόσο, το προαναφερόμενο περιστατικό επρόκειτο για τον απόλυτο συμβολισμό μιας εξέλιξης που ακολούθησε, ξάφνιασε, αλλά μάλλον θα έπρεπε να αναμένεται.
Την επομένη κιόλας μέρα, πληροφορηθήκαμε από τον αντιπεριφερειάρχη Γρηγόρη Αλεξόπουλο ότι τα δρομολόγια του Προαστιακού θα διακοπούν για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να προσδιοριστεί, λόγω των έργων για την κατασκευή της νέας σιδηροδρομικής γραμμής. Κεραυνός εν αιθρία; Οχι ακριβώς, αν και η διακοπή των δρομολογίων του Προαστιακού θα ήταν το τελευταίο που θα ήθελαν να ακούσουν πολλοί συμπολίτες, είτε Πατρινοί είτε προσωρινά διαμένοντες στην Πάτρα, όπως φερ' ειπείν οι φοιτητές.
Για μια πόλη που δεν έχει τραμ και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποστηρίξει τη λειτουργία μετρό, ο Προαστιακός ήταν και είναι από συγκοινωνιακή άποψη μια σημαντική, ανεκτίμητη, «ανάσα». Ενα εναλλακτικό και φιλικό στο περιβάλλον μέσο μεταφοράς που κέρδισε, δικαίως, την αγάπη όλων όσοι το χρησιμοποιούν καθημερινά και δεν μπορούν να διανοηθούν πλέον τη ζωή τους χωρίς αυτό.
Ως εκ τούτου, το διάστημα που δεν θα εκτελούνται τα δρομολόγια του η απουσία του θα είναι εμφανής, ενώ θα έχει και εκτεταμένες επιπτώσεις στην κυκλοφοριακή ροή της Πάτρας. Οπως βέβαια ήταν φανερή η έλλειψη του και τα χρόνια που προηγήθηκαν χωρίς τη λειτουργία του.
Ομολογουμένως, μάς πήρε μεγάλο χρονικό διάστημα για να γίνει το αυτονόητο. Να δρομολογηθεί, δηλαδή, ένα τρένο που θα συνδέει τις παρυφές του ευρύτερου πολεοδομικού ιστού της αχαϊκής πρωτεύουσας με το κέντρο της. Ιδίως, μάλιστα, όταν ένα μεγάλο πληθυσμιακό μέρος της μεταβαίνει καθημερινά στο Ρίο, όπου εδρεύουν δύο από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς της: το Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο.
Είναι βέβαιο ότι η προσωρινή απουσία του Προαστιακού θα συμβάλει στην ενίσχυση της εκτίμησης μας ως προς τη σημασία της ύπαρξης του, ενδέχεται δε να αποτελέσει ένα ακόμη κίνητρο για να ψάξουμε παρεμφερείς συγκοινωνιακές μορφές σε μια πόλη που το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της θα είναι στο μέλλον πεζοδρομημένο.
Αλλωστε, πέρα από τις μεγαλεπήβολες διεκδικήσεις, υπάρχουν και τα πιο… «ταπεινά» θέματα που άπτονται της καθημερινότητας μας και ζητούν επιτακτικά λύση.
Η μακροπρόθεσμη πρόβλεψη για την επαρκή αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος είναι ένα απ' αυτά. Προφανώς δεν το έχουμε ξεχάσει, απλώς δεν του δίνουμε τη δέουσα σημασία και προσοχή.
Πηγή: pelop.gr
