Παίρνετε το μετρό; Να τι πρέπει να ξέρετε για την ποιότητα του αέρα.

 

Η κυβέρνηση της Ινδίας ανακοίνωσε ότι τέσσερις μητροπόλεις της χώρας θα αποκτήσουν σύντομα γραμμές μετρό.

Η 14η γραμμή μετρό της Σανγκάης, της οποίας τα εγκαίνια προβλέπονται για το 2020, θα προσθέσει 32 στάσεις και 38,5 χλμ συρμών στον μεγαλύτερο υπόγειο σιδηρόδρομο του κόσμου.
Οσο για την Νέα Υόρκη, μπορεί επιτέλους να επωφεληθεί από την γραμμή της 2ης Λεωφόρου, μετά από αναμονή ενός αιώνα.

Στην ευρωπαϊκή ήπειρο, πάνω από 60 πόλεις είναι εφοδιασμένες με μετρό και πάνω από 120 εκατομμύρια άτομα χρησιμοποιούν καθημερινά αυτό το μέσο μεταφοράς. Καθημερινά υπάρχουν 4,8 εκατομμύρια χρήστες στο Λονδίνο, 5,3 εκατομμύρια στο Παρίσι, 6,8 εκατομμύρια στο Τόκιο, 9,7 εκατομμύρια στην Μόσχα και 10 εκατομμύρια στο Πεκίνο.

Το μετρό αποτελεί μια ζωτική αρτηρία για τις μεταφορές στις πολυκατοικημένες πόλεις και η αξία του όσο πάει αυξάνεται: πράγματι, σύμφωνα με έρευνα των Ηνωμένων Εθνών η οποία δημοσιεύτηκε το 2014, το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού μένει πλέον στα αστικά κέντρα. Αυτός ο τρόπος μεταφοράς μπορεί επίσης να καταπολεμήσει την ατμοσφαιρική μόλυνση των μεγάλων μητροπόλεων μειώνοντας τη χρήση των αυτοκινήτων.

[Κατασκευή γραμμής μετρό στη Νέα Υόρκη, 2013 -MTA Capital Construction/Rehema Trimiew/Wikimedia, CC BY-SA]:

Οι μεγάλες ποσότητες των σωματιδίων και του διοξειδίου του αζώτου που βρίσκονται στον αέρα των μεγάλων πόλεων -προέρχονται κυρίως από τα εργοστάσια και την κυκλοφορία των δρόμων- μειώνουν ακόμη περισσότερο το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων. Τα μαζικά μέσα μεταφοράς φάνηκε ότι μπορούν να αποτελέσουν μια λύση που θα επέτρεπε να μειωθεί η ατμοσφαιρική μόλυνση των μητροπόλεων.

Αλλά ποιά είναι η ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε κάτω από τη γη, στις αποβάθρες των σταθμών και μέσα στους συρμούς;

Δυσάρεστος απολογισμός

Την τελευταία δεκαετία, πολλές μελέτες ανέλυσαν την ποιότητα του αέρα στο μετρό σε μεγάλο αριθμό πόλεων της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής. Οι μελέτες δεν έχουν ολοκληρωθεί αλλά παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες. Πρόσφατα, μια έρευνα της εφημερίδας Le Monde αποκάλυπτε ότι 28.000 εργαζόμενοι είναι εκτεθειμένοι σε επικίνδυνες συγκεντρώσεις ιχνοστοιχείων στο μετρό του Παρισιού και στον σιδηρόδρομο.

Οταν συγκρίνει κανείς την ίδια διαδρομή στην πόλη της Βαρκελώνης, η ποιότητα του αέρα που αναπνέουν στο μετρό, στο λεωφορείο, στο τραμ και στο δρόμο, η μόλυνση που υπάρχει στο μετρό είναι μεγαλύτερη από αυτή που υφίστανται οι χρήστες του τραμ και οι πεζοί στο δρόμο, αλλά ελαφρά μικρότερη από την μόλυνση του λεωφορείου. Στο Χονγκ Κονγκ, στο Μεξικό, στην Κωνσταντινούπολη, στο Σαντιάγο της Χιλής, αντίθετα, τα επίπεδα μόλυνσης που μετρήθηκαν στο μετρό είναι κατώτερα από αυτά των άλλων μέσων μαζικής μεταφοράς.

[Μετρό του Λονδίνου -London Tube/Wikimedia, CC BY-SA]

Μια ιστορία με ρόδες και ελαστικά

Στις διαφορές στα διάφορα υλικά που μπαίνουν στην κατασκευή των φρένων και των ελαστικών των αυτοκινήτων αποδόθηκαν οι διαφορές στα επίπεδα μόλυνσης. Μετρήθηκαν επίσης οι διαφορές στα συστήματα εξαερισμού και ψύξης.

Ωστόσο, οι παράγοντες-κλειδιά της ατμοσφαιρικής μόλυνσης στο μετρό περιλαμβάνουν το βάθος ενός σταθμού, την ημερομηνία κατασκευής του, τον τύπο εξαερισμού που χρησιμοποιείται, τον τύπο των φρένων (ηλεκτρομαγνητικά ή κλασικά φρένα), των ελαστικών (μεταλλικά ή πλαστικά), τη συχνότητα των τρένων.

Μια σημαντική ποιότητα λεπτών σωματιδίων προέρχεται πράγματι από τα κινούμενα στοιχεία των συρμών, όπως οι ρόδες και οι πλακέτες των φρένων, στοιχεία που περιέχουν πολύ συχνά σίδηρο.

Καμία επιδημιολογική μελέτη δεν επιτρέπει σήμερα να επιβεβαιωθεί ότι υπάρχουν αρνητικές συνέπειες στην υγεία του προσωπικού που εργάζεται κάτω από τη γη ή για τους χρήστες του μετρό. Οι εργάτες του μετρό της Νέας Υόρκης οι οποίοι εκτέθηκαν στον υπόγειο αέρα δεν εκδήλωσαν σημαντική επιδείνωση της υγείας τους. Ούτε διαπιστώθηκε καρκίνος του πνεύμονος στους οδηγούς μετρό στη Στοκχόλμη.

Ωστόσο, οι παρατηρήσεις που έγιναν στην Στοκχόλμη από ορισμένους ειδικούς επιβάλλουν την πρόληψη: οι εργάτες στις αποβάθρες του μετρό, όπου παρατηρούνται τα υψηλότερα ποσοστά ιχνοστοιχείων, παρουσιάζουν γενικά αυξημένο κίνδυνο για καρδια-αγγειακά προβλήματα, πιο αυξημένο από όσους εργάζονται στα εισιτήρια ή είναι οδηγοί μετρό.

Σήμερα η πιο εμπεριστατωμένη μελέτη αφορούσε το μετρό της Βαρκελώνης. Μελετήθηκαν τριάντα σταθμοί με διαφορετικές δομές, στο πλαίσιο της μελέτης IMPROVE LIFE, με την στήριξη των κεφαλαίων AXA για την έρευνα.

Η μελέτη απέδειξε ότι διαφέρουν σημαντικά οι συγκεντρώσεις λεπτών σωματιδίων. Οι σταθμοί που έχουν μόνο ένα τούνελ και μια γραμμή ξεχωριστή από την πλατφόρμα με γυάλινο διαχωριστικό παρουσίαζαν, κατά μέσο όρο, μια μικρότερη πυκνότητα, κατά 50%, σε σχέση με τους συνηθισμένους σταθμούς που δεν είχαν διαχωριστικό. Οι ερευνητές απέδειξαν, επίσης, ότι το air condition επέτρεπε στο εσωτερικό των βαγονιών να υπάρχουν λιγότερα λεπτά σωματίδια.

Το μετρό της Αθήνας

Παρατηρήθηκε επίσης ότι στα βαγόνια όπου οι επιβάτες μπορούν να ανοίξουν τα παράθυρα (όπως π.χ. στην Αθήνα) το ποσοστό λεπτών σωματιδίων αυξάνεται όταν το μετρό μπαίνει σε τούνελ, ειδικά όταν μπαίνει με μεγάλη ταχύτητα.

Παρότι δεν υπάρχει ακόμη νομικό πλαίσιο για την ποιότητα του αέρα μέσα στο μετρό, η έρευνα θα πρέπει να προοδεύσει για να μας προικίσει με πρακτικές μεθόδους που θα επέτρεπαν να μειώσουμε την έκθεση στα λεπτά σωματίδια. Αυτό που παρατήρησαν οι ερευνητές στο μετρό της Βαρκελώνης, ότι δηλαδή οι στάσεις του μετρό ποικίλλουν ως προς τη δομή και τα συστήματα εξαερισμού, είναι ότι η ατμόσφαιρα της κάθε πλατφόρμας συνιστά ένα μικρο-περιβάλλον ειδικό.

Για να ευρεθούν λύσεις θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν οι συνθήκες που επικρατούν σε κάθε στάση του μετρό, ώστε οι ερευνητές να μπορούν να μετρήσουν την επιρροή της μόλυνσης που προκαλούν οι μεταλλικές γραμμές.

Η έρευνα συνεχίζει να προοδεύει σε αυτόν τον τομέα και θα ενταθεί αν οι εταιρείες που αναλαμβάνουν το έργο του μετρό γίνουν πιο ευαίσθητες στις συνέπειες που έχει η ποιότητα του υπόγειου αέρα στην υγεία των χρηστών του μετρό.

 Πηγή The Conversation,iefimerida.gr