Οι συνδυασμένες μεταφορές και τα καλά που θα φέρουν στη χώρα είναι από τις κυρίαρχες κουβέντες που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Τόσα χρόνια λέμε για τις υποδομές που δεν έχει η χώρα, για τα έργα που δεν τελειώνουν, για τις χαμένες ευκαιρίες.
Τώρα με την ολοκλήρωση των έργων στους αυτοκινητόδρομους το πρώτο σκέλος της κουβέντας τέλειωσε. Η χώρα απέκτησε ένα δυνατό δίκτυο οδικών αξόνων υψηλής ποιότητας, ίσως το πιο σύγχρονο της Ευρώπης. Το δίκτυο αυτό θα μεγαλώσει και άλλο, όμως ας πάρουμε ως δεδομένο το τι έχουμε στα χέρια μας.
Είναι ένα χρυσάφι το οποίο χρειάζεται επεξεργασία για να μπορέσει να πάρει σχήμα. Οι δρόμοι αυτοί, για να περάσουμε στο κομμάτι των ευκαιριών, αποτελούν ένα βασικό κρίκο μίας αλυσίδας που ονομάζεται συνδυασμένες μεταφορές.
Οι αυτοκινητόδρομοι αυτοί συνδέονται ήδη με τα μεγαλύτερα λίμάνια της χώρας: Πειραιάς, Ελευσίνα, Κόρινθος, Πάτρα, Ηγουμενίτσα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, Βόλος, Καλαμάτα κ.α.
Άρα έχουμε κλειδώσει ήδη και με το δεύτερο κρίκο που είναι τα λιμάνια. Δρόμοι και λιμάνια έχουν επιτυχώς συνδεθεί. Έχουμε όμως και άλλους κρίκους σε αυτή την αλυσίδα.
Έχουμε τα αεροδρόμια. Ποια είναι συνδεδεμένα; της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Καλαμάτας, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης, των Ιωαννίνων. Εδώ δημιουργείται μία ωραία αλυσίδα όπου οι δρόμοι ενώνουν λιμάνια και αεροδρόμια. Και τα λιμάνια μην ξεχνάμε πως σε λίγο θα διαθέτουν και υδροπλάνα.
Οι κρίκοι της αλυσίδας είναι περισσότεροι καθώς συνδέονται και με τις ΒΙΠΕ των μεγάλων πόλεων που συναντούν οπότε αυτό σημαίνει ταχύτητα στην διακίνηση αγαθών.
Τέλος μην ξεχνάμε τον σιδηρόδρομο. Μπορεί το μέσο να βρίσκεται σε φάση αναδιοργάνωσης όμως θα συμβάλει και αυτό. Δυστυχώς στην περίπτωση του σιδηρόδρομου θα χρειαστεί να περιμένουμε περίπου 1,5 χρόνο μέχρι να δούμε το πρώτο μικρό δίκτυο από το Αίγιο μέχρι την Αθήνα και από εκεί μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Ειδομένη να λειτουργεί.
Οι συνδυασμένες μεταφορές έρχονται στην Ελλάδα και έρχονται για να μείνουν. Η φιλοσοφία ο δρόμος είναι ανταγωνιστικός του σιδηρόδρομου, το ΚΤΕΛ είναι ανταγωνιστικό του τρένου και το πλοίο είναι ανταγωνιστικό του αεροπλάνου είναι ένας όμορφος μύθος ο οποίος φτάνει στο τέλος του.
Όλα τα διαθέσιμα μέσα είναι χρήσιμα και όλα έχουν να επιτελέσουν έργο, όμως με περισσότερη σοφία, λιγότερο ανταγωνιστικά και περισσότερο αλληλοτροφοδοτούμενα. Η λογική του να μην γίνει κάτι για να χαθεί πίτα είναι και ξεπερασμένη και επικίνδυνη. Αν θέλουμε να αναπτύξουμε τις μεταφορές δεν έχουμε τίποτα περισσότερο από το να δώσουμε κίνητρο και να συνδέσουμε με κάθε πιθανο μέσο πόλεις, χωριά, νησιά και μητροπόλεις της χώρας.
Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν μία συνεργασία μεταξύ τους και εδώ καλείται το Υπουργείο Υποδομών και το Υπουργείο Ναυτιλίας, να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν πάνω στις υποδομές που διαθέτει πλέον η χώρα ισχυρες συνδυασμένες μεταφορές και να εξελίξουν το παιχνίδι.
Συντάκτης: Νίκος Καραγιάννης
Πηγή: ypodomes.com
