ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΓΛΕΝΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΛΗΣΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ.
Ιδιοκτήτες του το παραχωρούν σε ενδιαφερόμενο επενδυτή
Ο Πλαταμώνας, πιθανόν το 1933, από ψηλά, με την «Αύρα» να κυριαρχεί, ενώ γύρω υπάρχουν μόνο χαμηλά σπίτια και η παραλία να είναι «παρθένα» χωρίς παρεμβάσεις σε δρόμους και πεζοδρόμια. Διακρίνονται επίσης οι σιδηροδρομικές γραμμές όπως είναι και σήμερα.
Ένα μοναδικό κτίριο σε μέγεθος και αρχιτεκτονική, σημείο αναφοράς για την κωμόπολη του Πλαταμώνα, είναι το παλιό ξενοδοχείο μπροστά στην αμμουδιά «Η Αύρα» όπως την αποκαλούν και σήμερα ντόπιοι και επισκέπτες, ένα σημείο αναφοράς δεκαετίες τώρα.
Παράλληλα είναι ένα κτίριο που σου προκαλεί θλίψη που χρόνια τώρα στέκει στο κεντρικότερο σημείο του Πλαταμώνα σκοτεινό, αραχνιασμένο και βουβό μέσα στις αναμνήσεις του παρελθόντος. Αντίθετα με ένα παρελθόν φωτεινό όταν η μεγάλη σάλα του έσφυζε από ζωή με τις παλιές οικογένειες των Λαρισαίων να το επιλέγουν ως τόπο διακοπών από τη δεκαετία του 1930. Τότε που μόνο μέσο επικοινωνίας της Λάρισας με το χωριουδάκι του Πλαταμώνα με τα χαμηλά σπίτια ήταν ο σιδηρόδρομος με κέντρο τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Πλαταμώνα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ «ΑΥΡΑΣ»
Συναντήσαμε στον χώρο έναν από τους σημερινούς ιδιοκτήτες της, τον κ. Μανώλη Χαλατσογιάννη με τον οποίο συζητώντας για ώρα γυρίσαμε τον χρόνο πίσω όταν ο παππούς του Αστέριος Χαλατσογιάννης το 1928 θεμελίωσε και ξεκίνησε το κτίσιμο του κτιρίου για να ολοκληρώσουν την κατασκευή του τα παιδιά του Νίκος, Δημήτριος και Ευάγγελος, με την ονομασία «Η Θαλασσία Αύρα».
Από τότε μέχρι και το οριστικό κλείσιμό του ο χώρος λειτουργούσε ως εστιατόριο στο ισόγειο με μεγάλη αυλή μπροστά στη θάλασσα ενώ στον πρώτο όροφο ως ξενοδοχείο.
Κατά τα γεγονότα του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940, της Κατοχής και του Εμφυλίου «Η Αύρα» καταστράφηκε. Ο κόσμος είχε τότε να ασχοληθεί με κρίσιμα ιστορικά γεγονότα, αφήνοντας τα ξέγνοιαστα χρόνια πίσω ως ανάμνηση. Ωστόσο, μετέπειτα, το 1953 τον πρώτο όροφο του ξενοδοχείου νοίκιασε ο Αριστείδης Τσούκαρης και το εστιατόριο στο ισόγειο ο Νίκος Σοφιάδης. Έτσι προχώρησε ο χώρος μέχρι το 1960.
Τότε, πάντα με την ίδια χρήση ανέλαβαν την επιχείρηση τα τρία εγγόνια του Αστερίου Χαλατσογιάννη, ο Μανώλης, ο Αστέριος και Τάσος, μέχρι και το 1974. Έκτοτε «Η Αύρα» «κατέβασε ρολά» και παραμένει κλειστή έχοντας μέσα της και τις αναμνήσεις.
Σήμερα ο κ. Μανώλης Χαλατσογιάννης θυμάται και συγκινείται αφού τα παιδικά του χρόνια μέχρι που ανδρώθηκε τα πέρασε σ’ αυτό τον χώρο.
«Οι Λαρισαίοι, λέει, ήταν οι πρώτοι που παραθέριζαν στην «Αύρα». Οι καλύτερες παλιές οικογένειες της Λάρισας από τότε προτιμούσαν τον Πλαταμώνα για τις διακοπές τους. Σίγουρα το τρένο ήταν ένα κίνητρο όταν δεν υπήρχε όχι μόνο η εθνική οδός αλλά ούτε καν δρόμος, αφού η εθνική οδός πριν ανοίξουν τα Τέμπη ήταν Αθήνα – Θεσσαλονίκη μέσω Λάρισας – Ελασσόνας - Αγίου Δημητρίου – Κατερίνης. Ο Πλαταμώνας είχε το προνόμιο του τρένου. Τα μεγάλα καλοκαιρινά γλέντια στην «Αύρα» σίγουρα προπολεμικά αλλά κυρίως μετά τον πόλεμο και το άνοιγμα οδικά των Τεμπών ώθησαν πολλούς Λαρισαίους να αγοράσουν κτήματα, οικόπεδα και να γίνει ο Πλαταμώνας ο αγαπημένος προορισμός μέχρι και σήμερα.
Κι όμως το μοναδικό αυτό κτίριο θα μπορούσε να έχει μέλλον αν βρεθεί κάποιος νέος επιχειρηματίας με διάθεση αλλά και οικονομική άνεση να το αποκτήσει και να δώσει στην «Αύρα» την παλιά της αίγλη και το παλιό της χρώμα δίνοντας μια άλλη αίσθητική παρουσία και στον ίδιο τον Πλαταμώνα. Ο κ. Μανώλης Χαλατσογιάννης σημειώνει ότι οι ιδιοκτήτες του 66% παραχωρούν τον χώρο σε κάποιο νέο επενδυτή με την ελπίδα σύντομα να βρεθεί λύση ώστε το κτίριο να ανακαινιστεί και να το απολαμβάνουν ντόπιοι και τουρίστες όπως παλιά.
Συντάκτης: Κώστα Τσόλα
Πηγή: eleftheria.gr
