Πολλοί εργαζόμενοι της Μηχανικής του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου αναγκάστηκαν να πάρουν δάνεια το χρονικό διάστημα που δούλευαν χωρίς μισθό. Κι ύστερα ήρθαν οι απολύσεις από το έργο της κατασκευής του προαστιακού από το Κιάτο έως το Αίγιο
Του Γιάννη Μπασκάκη
«Βρισκόμαστε σε άθλια κατάσταση. Υπάρχουν οικογένειες με παιδιά και είναι και οι δύο γονείς άνεργοι. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πάρει δάνεια και έχασαν και τα σπίτια τους. Κατά τη διάρκεια της εργασίας μας στην εταιρεία το τηλέφωνο χτυπούσε περισσότερο από τις τράπεζες που έπαιρναν παρά για κάτι που αφορούσε τη δουλειά. Ολον αυτόν τον καιρό που ήμασταν απλήρωτοι έχουμε επενδύσει όλες μας τις οικονομίες». Η Καλλιόπη Χατζησταύρου εργαζόταν στη Μηχανική Α.Ε. ως εργαστηριακή υπάλληλος. Από τον Ιούνιο του 2012 είναι απολυμένη. Είναι μόνο μία από τους πάνω από 35 εργαζομένους που το τελευταίο έργο στο οποίο απασχολούνταν ήταν η κατασκευή του προαστιακού από το Κιάτο ώς το Αίγιο. Την είχε αναλάβει η Μηχανική Α.Ε., του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, για λογαριασμό της ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε.
Αλλάχ Ακμπάρ
Πριν από τις απολύσεις ήταν οι καθυστερήσεις στις πληρωμές. «Η προφορική εξήγηση της εταιρείας ήταν ότι θα μας έχει πάντα δύο μισθούς μέσα. Το είχαμε δεχτεί όμως και κάθε φορά που μας πήγαιναν άλλον έναν μήνα πίσω κάναμε υπομονή, όπως μας ζητούσε ο ίδιος ο Εμφιετζόγλου, λέγοντας διάφορα τσιτάτα όπως «οψόμεθα» ή «Αλλάχ Ακμπάρ» και το κλασικό, «κανένας δεν έχασε λεφτά από τη Μηχανική»», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» η Ελένη Καρνάρου, η οποία εργαζόταν στην εταιρεία ως βοηθός λογιστή. Κι έπειτα οι μήνες άρχισαν να περνούν χωρίς να καταβάλλονται οι μισθοί στους υπαλλήλους. Για να αντεπεξέλθουν στο χρονικό διάστημα της απλήρωτης εργασίας, πολλοί εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να πάρουν δάνεια. Κι ύστερα ήρθαν οι απολύσεις κι έμειναν άνεργοι και υπερχρεωμένοι. Κάποιοι τυχεροί κατάφεραν να πάρουν τις αποζημιώσεις της απόλυσής τους. Δεδουλευμένα όμως δεν πήρε κανείς.
Από τον Ιανουάριο του 2013 οι εργαζόμενοι της Μηχανικής έχουν δικαιωθεί σε μια σειρά από δίκες. Σύμφωνα με το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, οι ιδιοκτήτες της εταιρείας υποχρεούνται να καταβάλουν στους απολυμένους τα ποσά που τους χρωστούν, με το σκεπτικό ότι «οι φερόμενες ως πράξεις της εταιρείας είναι στην πραγματικότητα πράξεις των φυσικών προσώπων ως κυρίαρχων μετόχων και διαχειριστών αυτής, που σκόπιμα παραλλάσσονται» και αντιστρόφως, οι πράξεις των φυσικών προσώπων «αθέμιτα επιχειρείται να αποκοπούν» από την εταιρεία. Σήμερα τα φυσικά αυτά πρόσωπα δεν αρνούνται την οφειλή, αλλά έχουν προχωρήσει σε εφέσεις σχετικά με τα ποσά.
«Αυτοί οι εργαζόμενοι όντως απολύθηκαν γιατί δεν μπορούσαμε πλέον να συντηρούμε τόσο πολλούς εργαζομένους. Οντως τους οφείλονται κάποια δεδουλευμένα τα οποία σταδιακά όσα μπορεί τα εξοφλεί. Και όπως μπορεί. Ουδέποτε έχει πει ο ίδιος (σ.σ.: ο κ. Εμφιετζόγλου) ότι δεν αναγνωρίζει την οφειλή», λέει στην «Εφ.Συν.» η δικηγόρος της εταιρείας Αφροδίτη Μακρή, η οποία αποδίδει τις απολύσεις και τη μη καταβολή των δεδουλευμένων στην οικονομική κρίση και στη διακοπή χρηματοδότησης από τις τράπεζες.
Προσθέτει επίσης ότι «αυτή η οφειλή πιστεύουμε και θέλουμε να πιστεύουμε ότι σταδιακά θα μπορέσει να εξοφληθεί, αν και εφόσον η εταιρεία είναι βιώσιμη. Διότι αν η εταιρεία για τους χ-ψ λόγους αύριο πάψει να υπάρχει, καταλαβαίνετε ότι κι οι εργαζόμενοι δεν θα μπορέσουν να πάρουν τα λεφτά τους».
Διάταξη του νόμου 3669/2008 ορίζει ότι αν ο ανάδοχος (Μηχανική) δεν εξοφλήσει τους δικαιούχους, η διευθύνουσα υπηρεσία της εργοδότριας (ΕΡΓΟΣΕ) πληρώνει απευθείας τους δικαιούχους για λογαριασμό του αναδόχου, μέχρι αποδοχές 3 μηνών, ενώ έχει τη δυνατότητα να καταβάλει αποδοχές μέχρι 6 μηνών. Τον Φεβρουάριο του 2012 έγιναν πλημμύρες στην περιοχή του έργου και η ΕΡΓΟΣΕ προχώρησε σε κατάπτωση των εγγυητικών προκειμένου να αποζημιωθούν οι πληγέντες της περιοχής. «Η θεομηνία, εξαιτίας του εργολάβου που δεν είχε λάβει τα μέτρα του, κατέστρεψε τα σπίτια τους. Κι επειδή δεν ήταν ασφαλισμένο το έργο, εμείς σπάσαμε την εγγυητική του και πληρώθηκαν από κει», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Κώστας Σπηλιόπουλος, πρόεδρος και διευθ. σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, και υποστηρίζει ότι τώρα «δεν είναι το ίδιο πράγμα. Εδώ δεν υπάρχει θέμα ασφαλιστηρίου συμβολαίου.
Ειρωνικά τσιτάτα
Εδώ είναι εργαζόμενοι που οφείλει να τους πληρώνει ο εργολάβος. Λέει ο νόμος ότι αν δεν τους πληρώνει θα τους πληρώσει ο κύριος του έργου, εφόσον οφείλει στον ανάδοχο. Αμα δεν οφείλει; Αν είχαν γίνει εγκαίρως αυτά, τότε που ο εργολάβος έπαιρνε λογαριασμούς ακόμα, θα τους είχαμε πληρώσει. Τώρα τι να πληρώσουμε;».
Και κάπως έτσι οι απολυμένοι της Μηχανικής παραμένουν εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε ανάδοχο και εργοδότρια και υπερχρεωμένοι στις τράπεζες. Φοβούνται ότι θα χάσουν τα χρήματα που έχουν δουλέψει, ενώ τα διάφορα τσιτάτα ακούγονται πλέον ως ειρωνεία στα αυτιά τους. Τελευταία τους ελπίδα μια απόφαση της κυβέρνησης, η οποία θα επιλύσει οριστικά το θέμα.
«Εφ.Συν.»
