της Μάρως Τσαντήλα
Στο φημισμένο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης προσέφυγε ο Δήμος ζητώντας νε μελετηθούν όλες οι εναλλακτικές λύσεις για την διέλευση της γραμμής μέσα από την πόλη της Πάτρας. Αντιδράσεις από την ΕΡΓΟΣΕ που επισημαίνει κίνδυνο να μην χρηματοδοτηθεί το έργο από κονδύλια της ΕΕ.
Σοβαρή διάσταση απόψεων, σχετικά με τον τρόπο που θα διέλθει η σιδηροδρομική γραμμή από την πόλη της Πάτρας, καταγράφεται μεταξύ της ΕΡΓΟΣΕ και της δημοτικής αρχής της πόλης, ενώ την ίδια στιγμή είναι κάτι περισσότερο από ορατός ο κίνδυνος απώλειας ευρωπαϊκών κονδυλίων για την χρηματοδότηση του έργου.
Την ώρα που θα έπρεπε να υπάρχουν οριστικές αποφάσεις για την χάραξη του έργου, ώστε να προχωρήσουν οι μελέτες και να εξασφαλιστεί η ένταξή του στην επόμενη προγραμματική περίοδο, και να ολοκληρωθεί περί το 2020, οι δύο πλευρές εξακολουθούν να ερίζουν.
Η προτεινόμενη από την ΕΡΓΟΣΕ λύση, η οποία το προηγούμενο διάστημα παρουσιάστηκε στην αχαϊκή πρωτεύουσα, προβλέπει να διέλθουν επίγεια και οι δύο γραμμές (του υπεραστικού σιδηροδρόμου και του προαστιακού) και να ακολουθούν τη διαδρομή της υφιστάμενης σιδηροδρομικής γραμμής. Μετά τον Άγιο Ανδρέα, η υπεραστική γραμμή θα κατευθύνεται στο νότιο λιμάνι, ενώ ο προαστιακός θα ακολουθεί την παλαιά διαδρομή και θα συνεχίζει προς την Κάτω Αχαΐα, όπου θα επεκταθεί. Μετά το λιμάνι της Πάτρας, η υπεραστική γραμμή στο ύψος των Ιτεών θα συναντάται με τον προαστιακό συνεχίζοντας προς τον Πύργο.
Η λύση αυτή προκρίνεται από την ΕΡΓΟΣΕ, καθώς θεωρείται ότι εξασφαλίζει την προαστιακή εξυπηρέτηση της ευρύτερης περιοχής της πόλης, και μάλιστα με προοπτική περαιτέρω επέκτασής της βόρεια και νότια. Παράλληλα με τον τρόπο αυτό, σημειώνεται, εξασφαλίζεται η υπεραστική κίνηση επιβατών, αλλά και η σιδηροδρομική διακίνηση εμπορευμάτων από και προς την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, μέσω Ιταλίας.
Επιπλέον από την πλευρά της εταιρείας υποστηρίζεται ότι με τη λύση αυτή εξασφαλίζονται οριακά αποδεκτοί δείκτες κοινωνικοοικονομικής αξιολόγησης, προκειμένου να συγχρηματοδοτηθούν οι αντίστοιχες επενδύσεις από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πρόταση αυτή, όμως, η οποία βάζει ουσιαστικά «ταφόπλακα» στο ενδεχόμενο της υπογειοποίησης της γραμμής, δεν φαίνεται ότι βρίσκει σύμφωνη την υφιστάμενη δημοτική αρχή. Ο Δήμαρχος Πατρέων κ. Δημαράς ήρθε σε επαφή με το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ) και έγιναν συναντήσεις με αντικείμενο τη διέλευση του τρένου από την Πάτρα. Μάλιστα στη σχετική συνάντηση παρών ήταν και ο διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού του ΟΣΕ Γρηγόρης Σαμπατακάκης.
Μετά το τέλος των επαφών που είχε στην πόλη της Ζυρίχης η ελληνική αντιπροσωπεία συμφωνήθηκε το ETH να αναλάβει τη διερεύνηση της χρηματοδότησής του από Ευρωπαϊκούς φορείς και την αξιολόγηση όλων των εναλλακτικών λύσεων που μέχρι τώρα έχουν κατατεθεί, λαμβάνοντας υπόψη ένα πλήθος κριτηρίων (Πολεοδομικά, Περιβαλλοντικά, Σιδηροδρομικά, Οικονομικά κ.λπ.) καθώς και την διατύπωση πιθανών εναλλακτικών λύσεων.
Σύμφωνα με το δήμαρχο Πατρέων η επιλογή της λύσης για την διέλευση του τρένου είναι δεσμευτική για την πόλη για αρκετές δεκαετίες και γι΄ αυτό το λόγο πρέπει να επιλεγεί η καλύτερη λύση.
Παρενέργειες
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση της ΕΡΓΟΣΕ η οποία σε ανακοίνωσή της καταλογίζει στον δήμαρχο της πόλης ευθύνες γιατί, όπως σημειώνει, με την υπαναχώρησή του και την αναζήτηση νέων εναλλακτικών λύσεων θέτει κίνδυνο τη χρηματοδότηση όλου του έργου και την ολοκλήρωση της μελέτης.
Στην παρούσα χρονική στιγμή, καταλήγει η ΕΡΓΟΣΕ, η προώθηση εκ μέρους του Δήμου δράσεων εκ νέου αξιολόγησης των εναλλακτικών λύσεων προκαλεί διπλό πρόβλημα. Αφενός ενδέχεται να δημιουργήσει σοβαρές παρενέργειες όσον αφορά στη συνέχιση χρηματοδότησης από την Ε.Ε. των έργων που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη κατά μήκος της γραμμής. Αφετέρου είναι δυνατόν να οδηγήσει σε επ' αόριστον αναστολή της συνέχισης της μελετητικής ωρίμανσης του έργου στο τμήμα εντός της πόλης της Πάτρας, με ενδεχόμενο να απολεσθεί η δυνατότητα υλοποίησής του στο πλαίσιο της Προγραμματικής Περιόδου 2014-2020.
Να σημειώσουμε ότι η χρηματοδότηση της ΕΕ για την ολοκλήρωση της γραμμής Αθήνα – Πάτρα συνδέεται ευθέως με την κατάληξη της γραμμής στο λιμάνι της πόλης. Σε περίπτωση που δεν εξασφαλιστεί αυτή η προϋπόθεση θεωρείται απίθανο το έργο να λάβει χρηματοδότηση από κοινοτικά κονδύλια, ενώ, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν υπάρχει η δυνατότητα να κατασκευαστεί με εθνικά κονδύλια.
