Δεν έχουν το θεό τους!

του Γιάννη Π. Κορδή (*)

  Άρρωστος, συνοδεύοντας άτομο ηλικίας για ταξίδι με τρένο, οπότε και με προλαβαίνει η έκτακτη – κακή – είδηση: «Ταλαιπωρία και πάλι των επιβατών για τις 10 προσεχείς μέρες με μετεπιβίβαση σε λεωφορεία κλπ λόγω αναβάθμισης δικτύου…».

  Δεν έχουν το θεό τους αναφώνησα εκεί στο αμαρτωλό Μενίδι, που δεν άφησαν καλώδιο για καλώδιο.

  Αγανακτισμένος με όσα τραγικά έχω ζήσει τόσα χρόνια, εγώ αλλά και εκατομμύρια συνταξιδιώτες μου, θα τους τα χώσω τώρα χοντρά. Μ’ αυτή τη φοβερή υστέρηση, με το τρένο του μέλλοντός μας -βλέπε Ευρώπη!- που ήταν μύθος - όνειρο!   Πόσο μάλιστα τώρα με την ταυτόχρονη σύγχυση από την κρατικοποίηση (ναι μην τρελαίνεστε, καλά ακούσατε) των τραπεζών, της μεγάλης μας φίλης που σήμαινε Ελλάδα, της ΕΤΕ, στα χέρια των ξένων όπως όλη η ζωή μας.

  Ανασύρω έτσι στη μνήμη μου μερικούς χαρακτηριστικούς τίτλους από πρόσφατα και πιο παλιά δημοσιεύματα: «Στις ράγες της απαξίωσης – της διάλυσης» - «Ο ΟΣΕ αιμορραγεί ακατάσχετα» - «Ελεεινός και άθλιος προαστιακός» - «Πού ’σαι Τρικούπη να τους δεις» - «Συρμός της μίζας – Μίζες Siemens στον ΟΣΕ» - «Δυο εκατομμύρια ευρώ την ημέρα μέσα – Σε 7 δις ευρώ οι ζημιές της τελευταίας δεκαετίας» - «Άγρια διαμάχη για τα κόστη ΟΣΕ – κράτους» - «Κομπίνες χοντρές με πώληση των νέων συρμών σε τιμή ενοικίασης» - «Ο σημερινός υπουργός τότε: Δεν μιλάμε για ιδιωτικοποιήσεις!!» - «Συμμορίες βαγονιών – Συμμορίες με τα υλικά» - «Βιομηχανία απορροφήσεων» - «Εισαγγελέας στην εργΟΣΕ και με τα έργα πρασίνου!» - «Η μεγάλη ληστεία του τρένου».
  Μετά από αυτά πώς να μην τους φτύσεις κατάμουτρα όλους αυτούς που έπαιζαν – που καλαμπούριζαν για δεκαετίες αντί να κυβερνούν και τώρα άλλοι να έχουν εξαφανιστεί και άλλοι βλακωδώς να μιλούν για σώσιμο (τελευταίο καταφύγιο των εγκληματιών).
  Με το μαζί τα φάγανε, τα φάγαμε, κρύβουν ακόμα και τώρα, την ώρα της καταστροφής, την αλήθεια, την πραγματικότητα – το τέλειο έγκλημα. Γιατί πώς αλλιώς όταν η πολυθρυλούμενη ανάπτυξη ήταν για τους ελαχίστους και για τους πολλούς η εξάρτηση! Δημόσιο χωρίς κράτος, εξουσιαστές αυτοί και εξουσιαζόμενοι όλοι εμείς με τα άξια παιδιά μας στην ξενιτιά και τα άλλα στην ανεργία με τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

  Και στα τρένα μας τώρα τόσο σύντομα πάλι ο μουντζούρης στις νέες γραμμές και στις παλιές πλήρης η εγκατάλειψη με πολύ κούτσουρα, χώμα και τσιμέντο. Ήταν από την πρώτη μέρα μετά τη βοήθεια – σχέδιο Marshall, τη δεκαετία του ‘50 που άρχισαν οι χοντρές κομπίνες στα βράχια της Κακιάς Σκάλας με τη μη διάνοιξη τότε των σηράγγων ταυτόχρονα με το δρόμο, αλλά και την ματαίωση της ηλεκτροδότησης πιο πέρα στο ’60 - ’70, της γραμμής Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Γιατί πρώτα ήταν οι πετρελαιομηχανές, γιατί το σύστημα της εξουσίας ήταν πάντα για τη μάσα και μετά η χώρα και ο κοσμάκης! Και με τη στάχτη στα μάτια μας πρώτα οι χερσαίες μεταφορές και μετά ο σιδηρόδρομος, λόγω εδάφους μας λέγανε μια ζωή.

ΥΓ1. Τρωκτικά τότε με κατασπάραξη των ευρωπαϊκών κονδυλίων, τώρα όλοι μας φθηνό εργατικό δυναμικό των αφεντικών της ΕΕ και του ΔΝΤ. Όσοι από μας δηλαδή θα μπορούν να βρουν δουλειά με τους όρους που τα αφεντικά μας θα ορίζουν.
ΥΓ2. Και με εγγυημένες ράγες και τράπεζες τώρα που χάσαμε το τρένο και χωρίς ευρώ κατάθεση!!

(*) Ο Γιάννης Π. Κορδής είναι ο ανταποκριτής μας στο Κιάτο

Στύξ