Σταθμός τρένων μέσα στο σπίτι!

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γλυκερία Υδραίου

Μικροσκοπικά τρένα που κινούνται ψηφιακά σε διαφορετικά επίπεδα, φωτάκια που διευκολύνουν την διέλευση πάνω στις γραμμές και φιγούρες σταθμαρχών, έτοιμοι, θαρρείς, να δώσουν παραγγέλματα, συνθέτουν την εντυπωσιακή κατασκευή του Βολιώτη Δημήτρη Μανδώρα, που αποδίδει ρεαλιστικά, την εικόνα ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού σταθμού.

Εκπληκτική είναι κατά γενική ομολογία η μακέτα που κατασκεύασε με ιδιαίτερη επιμονή ο συμπολίτης νηπιαγωγός, αποδίδοντας σε μια κατασκευή μήκους 3,60 μέτρων και πλάτους 50 εκατοστών, όλες τις λειτουργικές προεκτάσεις ενός πραγματικού σιδηροδρομικού σταθμού.

Η ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης κατασκευής, που βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, έγκειται στο γεγονός ότι δημιουργείται τμηματικά και κυριολεκτικά χτίζεται πάνω σε τελάρα διαστάσεων 50Χ60 εκατοστών το καθένα, με την προοπτική να συνεχιστεί περιμετρικά, καλύπτοντας και τους τέσσερις εσωτερικούς τοίχους ενός δωματίου.

Ο πολυπράγμων Δημήτρης Μανδώρας, ασχολείται επί πολλά χρόνια με την κατασκευή μακέτας, έχοντας ως έναυσμα «την

μεγάλη αγάπη μου για τα τραίνα» όπως ομολογεί.

Η συγκεκριμένη, τέταρτη κατά σειρά μακέτα, που κατασκεύασε ο συμπολίτης εκπαιδευτικός, απεικονίζει ένα σταθμό διαλογής βαγονιών, επιβατικών αλλά και εμπορικών, όπου τα τραίνα κινούνται με άνεση πάνω στις γραμμές, διασχίζοντας βουνά, λίμνες και πεδιάδες.

Η απολύτως ρεαλιστική κατασκευή, που δημιουργήθηκε σε κλίμακα 1/87, φέρει περιστροφική πλάκα, προκειμένου τα τραίνα να αλλάζουν γραμμές, ενώ υπάρχουν επίσης πολλές διακλαδώσεις, συρμοί διάφοροι, τρένα που κινούνται ψηφιακά, φανάρια που αναβοσβήνουν χειροκίνητα και το τοπίο συμπληρώνεται από φυσικά στοιχεία, όπως άμμος, βλάστηση και χρώμα, τα οποία δίνουν την αίσθηση του πραγματικού εδάφους.

Για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος χρησιμοποιήθηκαν ξύλα, κόντρα πλακέ θαλάσσης, άφθονη ξυλόκολλα, πολλές βίδες, καλώδιο μήκους 500 μέτρων περίπου και περισσότερα από 200 μικρά λεντ (λαμπάκια), προκειμένου να καταστεί δυνατή η λειτουργία των φαναριών και η κίνηση των τρένων πάνω στις γραμμές, οι οποίες μέχρι στιγμής εκτείνονται σε μήκος άνω των 100 μέτρων.

«Τα πάντα λειτουργούν με ρεύμα και οι καλωδιώσεις έχουν τοποθετηθεί στην κάτω πλευρά της μακέτας, προκειμένου να μην διακρίνονται. Παράλληλα έχω χρησιμοποιήσει διάφορα φυσικά υλικά, όπως άμμος θαλάσσης αλεσμένη, αλλά και μούσκλια από δέντρα, για να δημιουργηθεί το έδαφος πάνω στο οποίο φύεται το χορτάρι» εξηγεί ο δημιουργός της εκπληκτικής μακέτας.

Οι φωτισμοί είναι επίσης χειροποίητοι και κατασκευασμένοι από ξύλινα καλαμάκια, βαμμένα, πάνω στα οποία έχουν προσαρμοστεί τα μικρά λεντάκια που αναβοσβήνουν. Για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος απαιτήθηκε καθημερινή δίωρη ενασχόληση, η οποία διήρκεσε πάνω από ένα χρόνο κι όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί.

Εντυπωσιακή κατασκευή

Η λογική της συγκεκριμένης μακέτας, η οποία αποτελείται από έξι αποσπώμενα κομμάτια είναι να μπορεί να μεταφέρεται εύκολα από περιοχή σε περιοχή, να αποθηκεύεται κάθετα με τα τελάρα το ένα πάνω στο άλλο και γενικά να καλύπτει όσο το δυνατό μικρότερο χώρο μέσα σ` ένα δωμάτιο, αφού μπορεί να στηθεί περιμετρικά στους τοίχους.

Το ύψος της είναι 1,20 cm και έχει τη λογική να βλέπουν ενήλικες από πολύ κοντά τις λεπτομέρειες, δείχνοντας περισσότερη αληθοφάνεια. Το θετικό, όμως, αυτής της κατασκευής είναι ότι μπορεί να συνεχιστεί ανά πάσα στιγμή σε μήκος στρίβοντας στις γωνίες του δωματίου και δίνοντας έτσι την ευχαρίστηση στο μοντελιστή να συνεχίσει το έργο του ανάλογα με τη διάθεσή του.

Αφορμή για να ασχοληθεί με την συγκεκριμένη μακέτα ο συμπολίτης νηπιαγωγός, ήταν «ένα ηλεκτρικό τρενάκι το οποίο είδα ξαφνικά μπροστά μου σε μια παράσταση θεατρικού εργαστηρίου, στην οποία είχα λάβει μέρος για πρώτη φορά κι είχε σχέση με παιχνίδια και παιδική ηλικία και τότε σκέφτηκα να αρχίσω να δημιουργώ κάτι αντίστοιχο μόνος μου.

Χρησιμοποιώντας άχρηστα υλικά στην αρχή, έκανα την πρώτη προσπάθεια το ’97, στο Στέκι Παιδιού» αναφέρει ο ίδιος. Ο Δημήτρης Μανδώρας εργάστηκε, σημειωτέον, ως εμψυχωτής στο Στέκι Παιδιού και στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Αμπελοκήπων, στο πλαίσιο εργαστηρίων που είχαν ως επίκεντρο την κατασκευή μακέτας.

Η πρώτη μακέτα, διαστάσεων 3Χ3 μέτρα, απεικόνιζε επίσης έναν σιδηροδρομικό σταθμό, αλλά όπως επισημαίνει ο δημιουργός της «ήταν μια παιδική μακέτα, με παιδικό προφίλ, η οποία απευθύνονταν κυρίως σε παιδιά, ενώ η συγκεκριμένη, απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες».

Παρότι αυτοδίδακτος στην κατασκευή μακέτας, εντούτοις, αποδίδει πιστά την πραγματική εικόνα, δουλεύοντας υπό κλίμακα. Στο μεταξύ, η πολυεπίπεδη σύνθεση εξελίσσεται διαρκώς και θα προστεθούν κτίρια, τα οποία συνδέονται με την λειτουργία ενός σιδηροδρομικού σταθμού.

Τα κτίρια κατασκευάζονται από τον ίδιο, έχοντας ως πρώτες ύλες μακετόχαρτο, ξύλο μπάλσα, το οποίο είναι πεπιεσμένο και ελαφρύ, ενώ τα μικροσκοπικά πλαστικά μέρη, συναρμολογούνται με πολύ υπομονή και βάφονται, προκειμένου να αποδώσουν με τον πλέον φυσικό και ρεαλιστικό τρόπο το τελικό αποτέλεσμα. Τα τρένα και οι ανθρώπινες φιγούρες είναι επίσης κατασκευασμένα από πλαστικό και συνθέτουν μια απολύτως ρεαλιστική εικόνα.«Ο χώρος είναι φανταστικός και αποδίδεται όπως τον εμπνεύστηκα» εξηγεί ο κ. Μανδώρας, ο οποίος προσθέτει ότι «λόγω του ότι το ύψος της κατασκευής μπορεί να διακρίνει κανείς όλες τις λεπτομέρειες και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της».

Ο συγκεκριμένος σταθμός είναι ένας τόπος διαλογής βαγονιών, ένας χώρος δηλαδή όπου προσαρμόζονται επιβατικά ή εμπορικά βαγόνια στο κύριο σώμα του τρένου, προκειμένου να συνεχιστεί το ταξίδι. Σε βάθος χρόνου, ο Δημήτρης Μανδώρας φιλοδοξεί να ολοκληρώσει το έργο του, δημιουργώντας εναλλασσόμενα τοπία, και πολλούς σιδηροδρομικούς σταθμούς, που θα εκτείνονται σε μήκος αρκετών μέτρων.

Πολλή υπομονή

Η κατασκευή «χτίζεται» με ιδιαίτερη υπομονή, επιμονή και προσήλωση, πάνω σε αυτόνομα τελάρα, τα οποία ενώνονται, προκειμένου να δημιουργηθεί το τελικό αποτέλεσμα. Κάθε τελάρο δουλεύεται αυτόνομα κι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μανδώρας «λόγω των διαστάσεών τους, φυλάσσονται σε συρτάρια, έως ότου συνθέσω το επόμενο τμήμα της κατασκευής μου».

Ο πολυτάλαντος συμπολίτης είναι αναπληρωτής νηπιαγωγός, αποσπασμένος στο 1ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Ιστιαίας και παράλληλα μέλος της κουκλοθεατρικής ομάδας «Σουσάμι άνοιξε». Ανήκει μάλιστα στα ιδρυτικά μέλη του ίδιου Συλλόγου μαζί με τον Βαγγέλη Κτιστόπουλο και την Μαρία Ασημάκη.

Όπως αναφέρει ο ίδιος «δημιουργούμε μόνοι μας κούκλες, με τον Βαγγέλη Κτιστόπουλο και την σύζυγό μου, την Μαρία Ασημάκη και όποιος ενδιαφέρεται, είναι ευπρόσδεκτος να συμμετάσχει στον Σύλλογο».

Από το 1997 ασχολείται με την κατασκευή μακέτας «από χόμπι» διευκρινίζει ο ίδιος και προσθέτει ότι «η κατασκευή της μακέτας είναι πολύ ενδιαφέρουσα ενασχόληση, διότι σε βοηθάει να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, καθώς επικεντρώνεσαι αποκλειστικά σε αυτό που φτιάχνεις.

Όταν δημιουργείς, καταλήγει, ξεχνιέσαι και παρότι η κατασκευή μακέτας έχει αρκετές δυσκολίες, εντούτοις, είναι συναρπαστική».

Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα