Στα …άδυτα των μετατάξεων του Δημοσίου
Έντεκα μήνες μετά το ξεκίνημά της η «αμαξοστοιχία» του ΟΣΕ με προορισμό το… ΕΣΥ ολοκλήρωσε τα δρομολόγια των… μετατάξεων στο πλαίσιο του σχεδίου εξυγίανσης του οργανισμού «αποβιβάζοντας» εκατοντάδες εργαζόμενους στα νοσοκομεία της χώρας. Ανάλογα δρομολόγια έκαναν και μερικές δεκάδες εργαζόμενοι της ΤΡΑΜ ΑΕ. Από τους 1.500 εργαζόμενους του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδας (ΟΣΕ) που υπέβαλαν αίτηση για μετάταξη, οι 379 μεταφέρθηκαν τελικώς με το… τρένο σε νοσηλευτικά και προνοιακά ιδρύματα της χώρας. Σκοπός του «ταξιδιού», που ξεκίνησε πέρυσι τον Δεκέμβριο και ολοκληρώθηκε μόλις τον περασμένο μήνα με τη δημοσίευση και των τελευταίων υπουργικών αποφάσεων στο ΦΕΚ, ήταν να καλυφθούν κενές θέσεις στα νοσοκομεία και τις δομές πρόνοιας και να ενισχυθεί έτσι το ανθρώπινο δυναμικό και συνεπώς οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.
Το σχέδιο εξυγίανσης του ΟΣΕ κινητοποίησε δεκάδες υπηρεσίες υπουργείων που απέστειλαν τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας και οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να επιλέξουν δηλώνοντας έως τρεις φορείς προτίμησης για τη μετάταξή τους. Από την πλευρά τους, στελέχη του υπουργείου Υγείας είχαν επενδύσει στην τροφοδοσία του ΕΣΥ με το πλεονάζον προσωπικό του ΟΣΕ, θεωρώντας ότι θα μπορούσε με αυτόν τον τρόπο να αποκτήσει τραυματιοφορείς, βοηθούς θαλάμων, τεχνικούς και άλλες σημαντικές για τη λειτουργία των νοσοκομείων «ταπεινές» ειδικότητες.
Τα προσόντα όμως των υποψηφίων προς μετάταξη όμως δεν άφησαν ευρύ περιθώριο για την κάλυψη νευραλγικών θέσεων στα νοσοκομεία.
Ποιοι «κατέβηκαν» στα νοσοκομεία
Από τους 379 που «αποβιβάστηκαν» στα νοσοκομεία, περισσότεροι από τους μισούς, για την ακρίβεια οι 219 εργαζόμενοι ήταν απόφοιτοι λυκείου, γεγονός που αυτομάτως τους οδήγησε στον σχετικά κορεσμένο χώρο των διοικητικών υπηρεσιών του ΕΣΥ. Άλλοι 18 διεκδίκησαν διοικητικές θέσεις ως απόφοιτοι σχολών ΤΕΙ, ενώ υπήρξαν και 11 απόφοιτοι πανεπιστημιακών σχολών που «κατέλαβαν» ανάλογα πόστα.
Ενδεικτικά, στο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Άγιος Δημήτριος» μετατάχθηκαν έξι υπάλληλοι διοικητικοί, τέσσερις στο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» και άλλοι τόσοι στον Ερυθρό Σταυρό, έξι στον Ευαγγελισμό και ισάριθμοι στο «Γ. Γεννηματάς». Σε ό,τι αφορά τη δεξαμενή των αποφοίτων του δημοτικού – στην οποία πόνταραν οι διοικητές των νοσοκομείων για να καλύψουν κενά στους μεταφορείς ασθενών και τους βοηθούς θαλάμων- αυτή περιείχε μόλις 131 άτομα υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Τρεις εργαζόμενοι περιγράφουν την εμπειρία τους
Mαριάννα Κώνστα, Διοικητικό- Λογιστικό Τμήμα Ιπποκράτειου Αθήνας
Με το… τραμ στο Ιπποκράτειο!
Μόλις επτά ημέρες μετρά η κυρία Μαριάννα Κώνστα στη νέα της εργασία στο Ιπποκράτειο. Στο νοσοκομείο έφτασε με το… τραμ καθώς ήταν μία από τους 192 εργαζόμενους που ζήτησαν μετάταξη τον περασμένο Μάρτιο οπότε και τέθηκε σε ισχύ το σχετικό πρόγραμμα για το προσωπικό της εταιρίας ΤΡΑΜ ΑΕ όπως και για άλλες ΔΕΚΟ μέσων μεταφοράς. «Είχα δηλώσει τέσσερα νοσοκομεία. Το Ιπποκράτειο ήταν η πρώτη μου επιλογή, οπότε αισθάνομαι τυχερή που έγινε δεκτή η αίτησή μου» λέει η 44χρονη, προσθέτοντας ωστόσο ότι «δεν έχω προλάβει να το συνειδητοποιήσω λόγω του όγκου της δουλειάς. Έχω καταχωρίσει στοίβες τιμολογίων». Σε ό,τι αφορά τη σύγκριση ανάμεσα στις εργασιακές συνθήκες στην ΤΡΑΜ ΑΕ και αυτές στο Ιπποκράτειο, διαπιστώνει ότι «οι ρυθμοί στο νοσοκομείο είναι πιο πιεστικοί και ασφυκτικοί, παρόλο που εξ ορισμού η εργασία ενός υπαλλήλου λογιστηρίου είναι πάντα αγχωτική». Η ίδια, πάντως, θεωρεί ότι ως «ατού» την προϋπηρεσία της επί 18 χρόνια στο λογιστήριο εφοπλιστικής εταιρίας στον Πειραιά, καθώς «έμαθα να εργάζομαι υπό πολύ αντίξοες συνθήκες, όπως συμβαίνει συνήθως στον ιδιωτικό τομέα». Στο πλαίσιο αυτό δεν την… τρομάζουν ούτε οι μειωμένες αποδοχές της (λαμβάνει 1.000 ευρώ από 1.100 που έπαιρνε) ούτε οι εφημερίες που θα κάνει σε λίγο καιρό στο νοσοκομείο όπως κάνουν οι οκτώ συνάδελφοί της στο τμήμα. Την τρομάζει όμως το ενδεχόμενο της εφεδρείας που ακούγεται πια έντονα και για τα νοσοκομεία: «χρειάζομαι ακόμη 12 χρόνια για να βγω στη σύνταξη, έχω πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι αυτό το ενδεχόμενο»…
Χαρίλαος Μαρκής, μεταφορέας ασθενών στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας
Από μεταφορέας δεμάτων και αποσκευών, μεταφορέας… ασθενών
Επί 27 χρόνια ο κ. Χαρίλαος Μαρκής δήλωνε επάγγελμα «ζυγιστής». Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, κι ελέω μνημονίου, η επαγγελματική του ιδιότητα άλλαξε: από μεταφορέας αποσκευών στον ΟΣΕ, στο σιδηροδρομικό σταθμό Λαμίας έγινε μεταφορέας… ασθενών στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας. «Η θέση μου ήταν στο γραφείο αποσκευών και εμπορευμάτων. Από το 1985 ζύγιζα και μετέφερα δέματα κάθε μεγέθους –ούτε κι εγώ ξέρω πόσους χιλιάδες τόνους έχω κουβαλήσει αυτά τα χρόνια» λέει ο κ. Μαρκής. Η μετάταξη από τον ΟΣΕ ήταν μονόδρομος για τον 50χρονο υπάλληλο –όπως και για δεκάδες άλλους συναδέλφους του στον σταθμό της Λαμίας- παρά το γεγονός ότι ο μισθός του μειώθηκαν στο ήμισυ –από 2.200 λαμβάνει πλέον 1.000 ευρώ μηνιαίως.
Επί 27 χρόνια ο κ. Χαρίλαος Μαρκής δήλωνε επάγγελμα «ζυγιστής». Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, κι ελέω μνημονίου, η επαγγελματική του ιδιότητα άλλαξε: από μεταφορέας αποσκευών στον ΟΣΕ, στο σιδηροδρομικό σταθμό Λαμίας έγινε μεταφορέας… ασθενών στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας. «Η θέση μου ήταν στο γραφείο αποσκευών και εμπορευμάτων. Από το 1985 ζύγιζα και μετέφερα δέματα κάθε μεγέθους –ούτε κι εγώ ξέρω πόσους χιλιάδες τόνους έχω κουβαλήσει αυτά τα χρόνια» λέει ο κ. Μαρκής. Η μετάταξη από τον ΟΣΕ ήταν μονόδρομος για τον 50χρονο υπάλληλο –όπως και για δεκάδες άλλους συναδέλφους του στον σταθμό της Λαμίας- παρά το γεγονός ότι ο μισθός του μειώθηκαν στο ήμισυ –από 2.200 λαμβάνει πλέον 1.000 ευρώ μηνιαίως.
Περί τα 30 άτομα βρέθηκαν από τον ΟΣΕ στο νοσοκομείο της Λαμίας ως διοικητικό προσωπικό, βοηθοί θαλάμου και τραυματιοφορείς. «Προσωπικά είχα δηλώσει θέση φύλακα ή κηπουρού. Όμως δεν… έγινα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Βρέθηκα να φροντίζω ασθενείς» λέει προσθέτοντας ότι «πρόκειται για δύσκολη εργασία, αφού έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και μάλιστα άρρωστους». Θεωρεί ότι στην καινούρια του δουλειά «χρειάζεται γνώσεις και φιλότιμο» και διαβεβαιώνει ότι «τουλάχιστον όσον αφορά το φιλότιμο, μας περισσεύει…».
Σπύρος Δολιανίτης, διοικητικός υπάλληλος στο Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα»
Από το Αθήνα –Θεσσαλονίκη, στις προμήθειες του νοσοκομείου «Αγία Βαρβάρα»
Ως συνοδός αμαξοστοιχίας ο κ. Σπύρος Δολιανίτης έχει φάει τα χιλιόμετρα με το «κουτάλι» στο δρομολόγιο του ΟΣΕ Αθήνα- Θεσσαλονίκη. Από τον περασμένο Ιούνιο η επαγγελματική του ζωή περιορίστηκε στο γραφείο προμηθειών του νοσοκομείου Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα»: εκεί τον οδήγησε το κύμα μετατάξεων από τον ΟΣΕ.
«Το συγκεκριμένο νοσοκομείο ήταν η τελευταία μου επιλογή. Αποφάσισα τη μετάταξη έπειτα από έντονη ψυχολογική πίεση και άγχος για το αύριο, καθώς έχω οικογενειακές υποχρεώσεις, παιδιά που σπουδάζουν. Όμως ακολουθήθηκαν συνοπτικές διαδικασίες από τον ΟΣΕ που δυστυχώς είχαν επιπτώσεις στη δική μας ζωή» λέει ο κ. Δολιανίτης, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος φαίνεται απόφοιτος Λυκείου ενώ είναι απόφοιτος ΤΕΙ με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θέση του και τον μισθό του. «Έπειτα από 27 έτη εργασίας τώρα λαμβάνω 1.200 ευρώ τον μήνα, το βασικό όμως για μένα ήταν να έχω δουλειά» λέει ο 54χρονος. Το αντικείμενο της εργασίας του τον (επανα)φέρει στον πυρήνα της οικονομικής κρίσης καθώς ασχολείται με τις προμήθειες ιατρικών υλικών.
«Όλα παραγγέλνονται πια με το σταγονόμετρο και οι διαγωνισμοί περνούν από κόσκινο. Και η δική μας ευθύνη είναι μεγάλη, ελεγχόμαστε όλοι» λέει, προσθέτοντας με πικρία ότι «αν αυτός ο έλεγχος γινόταν τόσα χρόνια, μάλλον δεν θα είχαμε φτάσει ως εδώ…».
"Πρώτο Θέμα"
