Χθες (Τρίτη 21/6/2011) ημέρα ψήφισης της πρότασης εμπιστοσύνης στη «νέα» κυβέρνηση το κ. Παπανδρέου, δεκάδες χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν για μία ακόμη φορά (ελπίζω και για πολλές ακόμη) το Σύνταγμα και τους γύρω δρόμους, αντιδρώντας στην υπερψήφιση της κυβέρνησης και απαιτώντας την απόσυρση του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμο..
Οι δίκαιες απαιτήσεις τους δεν σταματούν εκεί. Η απαίτηση της κοινωνίας σήμερα δεν είναι μόνο να φύγει αυτή η κυβέρνηση του μνημονίου, όπως έχει χαρακτηριστεί, αλλά, να υπάρξει επιτέλους δημοκρατία στη χώρα μας. Δημοκρατία χωρίς συνταγματικές περικοκλάδες, με επίκεντρο τη συμμετοχή του κόσμου.
Η έκπληξη μου ήταν μεγάλη όταν αντίκρισα ανάμεσα σε όσους διαδήλωναν και την ηγεσία της ΠΑΣΚ-Σ. Δεν εξεπλάγην βέβαια για το γεγονός ότι ήταν εκεί, οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να βρίσκονται όπου θέλουν, αλλά για τους λόγους που ήταν εκεί. Προσπάθησα να τους διερευνήσω:
1ος ΛΟΓΟΣ. Βρίσκονταν εκεί, ζητώντας και οι ίδιοι ενίσχυση της απλής ανόθευτης δημοκρατίας; Βρίσκονταν εκεί, απαιτώντας και εκείνοι να ακούγεται η φωνή τους;
Απέρριψα αυτό το λόγο ξέροντας ότι, η δική τους φωνή ακούγεται!!! Οι πόρτες της όποιας εξουσίας είναι ανοιχτές γι αυτούς. Γνωρίζουν, προτείνουν και συνδιαμορφώνουν με τους δημίους μας, τις πολιτικές που ληστεύουν τους εργαζόμενους.
Τρανή απόδειξη γι αυτό είναι, ο προβοκατόρικος ρόλος που έπαιξαν το Δεκέμβρη προκειμένου να σπάσει η κατάληψη της Καρόλου και η στάση τους στα ζητήματα των κανονισμών εργασίας, του οργανογράμματος και της ΣΣΕ του 2011. Η υπογραφή της εν λόγω σύμβασης με την οποία επικυρώθηκε ο αντισιδηροδρομικός ν. 3891/2010 και άνοιξε ο δρόμος για την εκδίωξη 1.700 σιδηροδρομικών και τη διάλυση του ΟΣΕ (μηχανεργοστάσια κ.α.), τα λέει όλα.
Υπάρχει και μια άλλη διαφορά. Η κοινωνία απαιτεί δημοκρατία των πολιτών και εκείνοι στηρίζουν τη δημοκρατία του ΠΑΣΟΚ που τους δίνει τόσα προνόμια. Κι αυτό λέει πολλά επίσης!!!
2ος ΛΟΓΟΣ. Βρίσκονταν εκεί ζητώντας να καταψηφιστεί η «νέα» κυβέρνηση;
Αυτός ο λόγος απορρίφθηκε σχεδόν αμέσως. Μπορεί να στενοχωρήθηκαν που έφυγε από το Υπουργείο Υποδομών ο σύντροφος και συνεργάτης τους κ. Ρέππας (ίσως και ο Τσιόγκας), αλλά και με το Ραγκούση καλά θα τα πάνε.
Έχουν περάσει από την καμπούρα τους υπουργοί και υπουργοί και δεν κώλωσαν. Να θυμηθούμε μερικούς; Καστανίδης, Πάγκαλος, Μαντέλης, Βερελής, Χατζηδάκης … λάθος, αυτός ήταν της Ν.Δ. αλλά και με αυτόν, μια χαρά τα πήγαν!!!
3ος ΛΟΓΟΣ. Βρίσκονταν εκεί, αντιδρώντας στο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο;
Αυτός ο λόγος φαινόταν πιο αληθινός. Σε τελευταία ανάλυση πολλοί ΠΑΣΟΚ (Σακοράφα, Δημαράς, Οικονόμου, Μητρόπουλος κ.α.) διαφώνησαν με το μνημόνιο και διαχώρισαν τη θέση τους από το ΠΑΣΟΚ. Γιατί όχι και αυτοί;
Δύο πράγματα με μπέρδεψαν, προκειμένου να καταλήξω σε αυτό το λόγο. Το πρώτο είναι ότι, κάθε φορά που συνάδελφοι τους ζητούσαν να φύγουν από το ΠΑΣΟΚ, εκείνοι απαντούσαν: Δεν φεύγουμε από το ΠΑΣΟΚ εμείς. Θα αναγκάσουμε αυτούς (Ρέππα κ.α.) να φύγουν!!!
Το δεύτερο είναι η υπογραφή της ΣΣΕ του 2011. Ενώ τους ήταν γνωστό ότι, οι στόχοι που έβαλε ο ν. 3891/10 σε εφαρμογή του μνημονίου, για τις μισθολογικές δαπάνες είχαν πιαστεί, όχι μόνο για το 2011 αλλά πιάστηκαν οι στόχοι που έβαζε για το 2013, εκείνοι υπέγραψαν τη ΣΣΕ με τις γνωστές συνέπειες που ανέφερα και παραπάνω.
Σαν να μην έφτανε αυτό, για να το πετύχουν κινδυνολόγησαν και προσπάθησαν να εντείνουν φοβικά σύνδρομα για μεγαλύτερες περικοπές εξ αιτίας της μη υπογραφής. Τώρα δηλαδή που υπέγραψαν, σταμάτησαν οι περικοπές για τους σιδηροδρομικούς. Είναι φαντασία μας ότι κάθε μήνα μας κρατάνε 10%!!!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Μιλώντας για το ζήτημα αυτό με συναδέλφους τόσο από τον ΟΣΕ όσο και από άλλες ΔΕΚΟ και διαβάζοντας και κάποια άρθρα για την επικοινωνιακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, επαναβεβαίωσα παλιότερη εκτίμηση μου: Οι άνθρωποι, δεν παίζονται!!!
Μπορούν ταυτόχρονα να είναι θύτες και θύματα. Μπάτσοι (μεταφορικά βέβαια) και διαδηλωτές. Εργολάβοι και ανασφάλιστοι εργάτες. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ολυμπιακοί (υπερβολή και αυτό) και Παναθηναϊκοί. Η πολιτική και συνδικαλιστική απάτη σε όλο της το μεγαλείο.
Προχθές, ένας από αυτούς απευθυνόμενος σε εργαζόμενους είπε: Εσείς με ψηφίζετε, για να κάνω αυτά που κάνω!!! Πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος;
Η ηγεσία της ΠΑΣΚ-Σ από τη δεκαετία του 1990 όταν άρχισε το μεγάλο φαγοπότι στον ΟΣΕ με τις επενδύσεις και τις προγραμματικές, κατάφερε να είναι και με τους δύο. Βάζοντας μπροστά τα σωματεία και τις υγιείς δυνάμεις που αντιδρούσαν στην πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., από την πίσω πόρτα πρόσφερε τις καλύτερες υπηρεσίες διευκολύνοντας την εφαρμογή των πολιτικών αυτών. Σε αντιστάθμισμα, ανέλαβε τη διαχείριση του προσωπικού στον ΟΣΕ με τις τραγικές συνέπειες που ζήσαμε όλοι.
Καιρός να σταματήσει αυτό. Με την συγκεκριμένη ηγεσία της ΠΑΣΚ-Σ ούτε συνδικάτα μπορεί να υπάρξουν, ούτε οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης. Εάν οι σιδηροδρομικοί θέλουν (και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι θέλουν) να αντισταθούν περισώζοντας ότι μπορούν, αυτό κατά τη γνώμη μου, μπορεί να γίνει μόνο μετά τη διάλυση της Πασκίτικης ΠΟΣ και τη δημιουργία συνδικάτων αδέσμευτων, ταξικών και αγωνιστικών. Θα τολμήσουν;
Παναγιώτης Τερζόγλου
ΥΓ. Μου έστειλαν 2 φωτογραφίες με νόημα. Η λεζάντα έλεγε: Όταν έχεις πρόβλημα, αυτός που θα έρθει να σε βοηθήσει, δεν θα έρθει πάντα για καλό!!!
