Αφιερωμένο σε όλους του υποχρεωτικός μετατασσόμενους σιδηροδρομικούς.
Το ποντιακό άσμα με τίτλο «Καλοτάξιδος να είσαι παιδί μου εκεί που πας» σε συνδυασμό με την ευχή των σιδηροδρομικών για καλή τύχη, έρχεται να επισφραγίσει τον πόνο και την θλίψη του μεγάλου αποχωρισμού των σιδηροδρομικών. Τούτο το άσμα θα φέρνει στην θύμηση όλων εκείνων που είχαν την ατυχία να βρεθούν στην δίνη των πιο ακραίων και πιο οδυνηρών αποφάσεων, που συντελέστηκαν ποτέ στον έναν και πλέον αιώνα της ύπαρξης του ελληνικού σιδηροδρόμου. Θα φέρνει στην θύμηση τους, γεγονότα που προκαλούν αποτροπιασμό, σαν εκείνα που γνώρισαν παλαιότερες γενιές. Σήμερα οι σιδηροδρομικοί αισθάνονται ότι είναι κυνηγημένοι, περιφρονημένοι και ταπεινωμένοι. Ο υπερήφανος κόσμος του σιδηροδρόμου βιώνει σήμερα την μεγαλύτερη προσβολή της προσωπικότητας του και αυτό δεν τα συγχωρέσει ποτέ. Ένα είναι βέβαιο ότι ο ιστορικός του μέλλοντος θα δυσκολευτεί αφάνταστα να κατανοήσει αυτά που συμβαίνουν εν έτη 2011 στον Ελληνικό Σιδηρόδρομο. Δεν θα μπορέσει όχι μόνο να κατανοήσει την στάση των πολιτικών αλλά και την στάση των εργαζόμενων και των εκπροσώπων του για τις μεγάλες ανατροπές που σημειώνονται σε όλα τα επίπεδα χωρίς να ξεσηκωθεί το σύμπαν. Θα αδυνατήσει να κατανοήσει πως τα μεγαλύτερα σκάνδαλα κακοδιαχείρισης σε ένα οργανισμό φορτωθήκαν χωρίς κανένα δισταγμό στους εργαζόμενους. Θα αδυνατήσει να κατανόηση πως ένα σαθρό και διαφθαρμένο πολιτικό σύστημα που εξέθρεψε όλα τα δεινά του τόπου μπόρεσε και πραγμάτωσε τόσες μεγάλες ανατροπές χωρίς καμία ουσιαστική παρεμπόδιση στο καταστροφικό του έργο. Ο ιστορικός του μέλλοντος το μόνο που δεν θα δυσκολευτεί να γράψει με μαύρα γράμματα θα είναι η λέξη ντροπή. Ντροπή στην πολιτική εξουσία ντροπή στην συνδικαλιστική ηγεσία και η κάθε σελίδα της περιόδου της ιστορίας που διανύουμε θα επικυρώνεται με την λέξη ντροπή. Καλή τύχη σε όλους μας..
Χρήστος Γιαννακίδης
