Η ΕΥΠ χρειάστηκε πριν από λίγα χρόνια να προμηθευτεί ένα μηχάνημα παρακολούθησης τηλεφώνων.
Και αντί να το αγοράσει 400.000 ευρώ, όσο κόστιζε εκείνη την περίοδο -486.000 το αγόρασε πρόσφατα το Λουξεμβούργο- το προμηθεύτηκε 3,4 εκατ. Αλλά, εάν η υπηρεσία πληροφοριών δεν έχει τις κατάλληλες... πληροφορίες από την αγορά, τι να πει το Πολεμικό Ναυτικό. Αγόρασε μια ντιζελομηχανή 388.000 ευρώ, η οποία έχει σειριακό αριθμό παραγωγής 5565792, αλλά πλήρωσε 808.000 ευρώ για τη δεύτερη με αριθμό παραγωγής 5565795. Για τρία νούμερα παραπάνω -κάτι που παραπέμπει σε διαφορά ολίγων ημερών στην ημερομηνία παραγωγής- οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν 420.000 ευρώ επιπλέον. Εάν συνυπολογιστεί ότι αντίστοιχες ντιζελομηχανές αγόραζε και ο ΟΣΕ, ερμηνεύεται -σ' ένα βαθμό- γιατί κατέρρευσαν τα ελληνικά τρένα. Αντιθέτως, ακόμη σφυρίζει ο τουρκικός Οργανισμός Σιδηροδρόμων. Ισως γιατί εκεί οι ντιζελοκινητήρες κοστίζουν 40% πιο φθηνά.
ΑΛΛΑ, γιατί να μη συνεχίσουν οι προμηθευτές του Δημοσίου, πιθανότατα εν άγνοια της παραγωγού εταιρείας MTU, να φουσκώνουν αυθαίρετα τις τιμές, όταν το Δημόσιο εξακολουθεί να δέχεται τιμολόγια από την Κύπρο για ελβετικά φάρμακα; Είναι προφανές ότι το κόλπο, το οποίο δεν αντιμετώπισε ούτε η σημερινή κυβέρνηση παρά τους όρκους εξυγίανσης των προμηθειών και εξολόθρευσης των πιράνχας του Δημοσίου, είναι οι περιβόητες τριγωνικές σχέσεις. Προς τούτο 300-400 άτομα στην Κύπρο, η οποία πρόσφατα γιόρτασε τα 50 έτη της ανεξαρτησίας της, γδέρνουν την Ελλάδα και την οδηγούν σε οικονομική υποδούλωση.
ΟΛΑ αυτά είναι γνωστά. Ποιος αρμόδιος δεν γνωρίζει την «Ρ. Katelari street» και άλλους τρεις -όλους κι όλους- δρόμους στην Λευκωσία, όπου εδρεύουν οι off shore και οι περίφημες nominee, εταιρείες αντιπροσώπευσης των εξωχώριων εταιρειών στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και αυτές τις εταιρείες κανείς δεν θέλει να τις ελέγξει γιατί:
* Πίσω κρύβονται πολλοί δημόσιοι παράγοντες στην Ελλάδα, αεριτζήδες και οφειλέτες του Δημοσίου, επιδοτούμενοι με κοινοτικούς και κρατικούς πόρους, πρώην πολιτικοί (και αρχηγοί), πρόεδροι ομάδων, βουλευτές που δηλώνουν (πριν εκλεγούν) ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ, πολιτικοί μπλεγμένοι σε παρατράπεζες και δικαστικά κυκλώματα.
* Οι Ευρωπαίοι δεν ενδιαφέρονται για τα δημόσια οικονομικά της χώρας, αλλά για τις γερμανικές εξαγωγές. Εστω και εάν γύρω από αυτές παίζονται προμήθειες, σύμφωνα και με την εμπειρία και της Ζίμενς. Κατά συνέπεια, ο φορολογικός παράδεισος της Κύπρου μένει ανέπαφος. Δεν ασκείται πίεση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς τη Λευκωσία.
ΕΑΝ τα νοσοκομεία Αρτας ή αυτό του Μεσολογγίου συνεχίσουν να προμηθεύονται τα «αναλώσιμα» σε διπλάσια τιμή εν σχέσει με το νοσοκομείο της Γενεύης, η κυβέρνηση δεν δικαιούται να κόψει τις παροχές στους ασθενείς προκειμένου να μειώσει τις δαπάνες υγείας. Πριν ξεσηκωθούν οι πολίτες, η κυβέρνηση έχει να πάρει δύο μέτρα: να μη δέχεται τιμολόγια από τρίτες χώρες για προμήθειες του Δημοσίου και να απαιτήσει από την Τράπεζα Κύπρου τους πραγματικούς δικαιούχους πίσω από τις off shore. Διαφορετικά, δεν νομιμοποιείται να ζητεί θυσίες από τους πολίτες.
ΧΡΗΣΤΟ ΜΕΓΑ «Ελευθεροτυπία»
