Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Οδύσσεια μετατάξεων και στο...βάθος απολύσεις

Εργαζόμενοι στις προβληματικές ΔΕΚΟ
Ζωντανός παραμένει ο εφιάλτης των απολύσεων για χιλιάδες εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση προκρίνει το σχέδιο των μετατάξεων στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ. Eνα σχέδιο που δείχνει ακατόρθωτο στην πράξη και αυτός είναι ουσιαστικά ο λόγος που το κυβερνητικό επιτελείο έχει έτοιμο στο συρτάρι το... εφιαλτικό Plan B με τις ευλογίες της τρόικας.
Οι περισσότεροι από 3.000 εργαζόμενοι που περισσεύουν από τις προβληματικές ΔΕΚΟ μεταφορών, μοιάζουν να εξωθούνται σε μια... οδύσσεια μετατάξεων, χωρίς αίσιο όμως τέλος. Το αδιέξοδο στο οποίο κινδυνεύει να βρεθεί η κυβέρνηση με τις προωθούμενες μετατάξεις, αποτυπώνεται σε ένα γεγονός που θυμίζει θέατρο του παραλόγου.
Ενώ το υπό διαπραγμάτευση νομοσχέδιο για τις ζημιογόνες αστικές συγκοινωνίες προβλέπει τη μείωση του προσωπικού κατά περίπου 2.000 (μετατάξεις και συνταξιοδοτήσεις), την ίδια ώρα δεκάδες πρώην υπάλληλοι της Ολυμπιακής με τα δημοσιευμένα ΦΕΚ ανά χείρας μετατάσσονται στον ελλειμματικό ΗΣΑΠ, ακολουθούμενοι και από άλλους απολυμένους του πρώην εθνικού αερομεταφορέα, οι αιτήσεις μετάταξης των οποίων έχουν εγκριθεί με «προορισμό» τις επιχειρήσεις ΟΑΣΑ, ΗΛΠΑΠ και ΕΘΕΛ.Εύλογα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος εάν οι συγκεκριμένοι απολυμένοι που μετατάσσονται στις θυγατρικές του ΟΑΣΑ (90 περίπου τον αριθμό), θα ακολουθήσουν και πάλι τον δρόμο της μετάταξης σε κάποιον άλλο αυτή τη φορά οργανισμό του Δημοσίου. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που η κυβέρνηση βρει κενές οργανικές και προσωποπαγείς θέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για να μετατάξει τους χιλιάδες εργαζομένους που βρίσκονται με το ένα πόδι εκτός από τις προβληματικές αυτές ΔΕΚΟ, υπάρχει και άλλο πρόβλημα.
Οι απολυμένοι της πρώην Ολυμπιακής έχουν καταθέσει εδώ και 11 μήνες αιτήσεις μετάταξης, προκειμένου να κλείσει οριστικά ο φάκελος της Ολυμπιακής, που επιβάρυνε τους Eλληνες φορολογούμενους με πάνω από 10 δισ. ευρώ. Ωστόσο από τους 2.100 που εργάζονταν στην Ο.Α. και κατέθεσαν αιτήσεις για να μεταταγούν σε κάποιον οργανισμό του Δημοσίου, μόλις 550 άτομα έχουν καταφέρει να προσληφθούν ένα χρόνο μετά σε θέσεις σε κάποιους Δήμους, στα υπουργεία Εσωτερικών και Μεταφορών, την ΥΠΑ, τα ΕΛΤΑ, τον ΗΣΑΠ και τον ΟΑΕΔ.

Ασφυκτικά πλαίσια.

Μια παρόμοια καθυστέρηση όμως στην περίπτωση του ΟΣΕ και των αστικών συγκοινωνιών δεν θα είναι αποδεκτή από την τρόικα, που έχει θέσει ασφυκτικά πλαίσια για την εξυγίανσή τους. Το νέο εξάλλου νομοθετικό πλαίσιο για τον ΟΣΕ προβλέπει ότι οι μετατάξεις θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί σε διάστημα 45 ημερών, προθεσμία που θεωρείται αν μη τι άλλο ασφυκτική. Στην περίπτωση του ΟΑΣΑ το σχέδιο αναδιάρθρωσης θα πρέπει βάσει του μνημονίου να προωθηθεί μέχρι τέλος του χρόνου.Μπορεί πάντως η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών να παραμένει αρνητική στο ενδεχόμενο απολύσεων στον ΟΣΕ και τον ΟΑΣΑ, ωστόσο ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου άφησε ήδη ανοικτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, υποστηρίζοντας μεν ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν προσπαθώντας να διαφυλάξει τις θέσεις εργασίας, ωστόσο διευκρίνισε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει ο Ελληνας φορολογούμενος να πληρώνει τα ελλείμματα των δημοσίων επιχειρήσεων.Αλλωστε, το οικονομικό επιτελείο θα πρέπει να εξοικονομήσει δαπάνες ύψους 800 εκ. ευρώ από τις ΔΕΚΟ, προχωρώντας μεταξύ άλλων και σε μειώσεις αποδοχών των εργαζομένων περιορίζοντας τις δευτερεύουσες απολαβές (επιδόματα και υπερωρίες) στο 8% του βασικού μισθού. Μάλιστα, το υπουργείο Οικονομικών προτίθεται να περάσει από κόσκινο όλα τα οικονομικά στοιχεία των ΔΕΚΟ αναθέτοντας το έργο αυτό σε εταιρεία Ορκωτών Λογιστών.Με την τρόικα όμως να βρίσκεται... με το δάχτυλο στη σκανδάλη, τυχόν παρέκκλιση στους στόχους για τις περικοπές δαπανών και στο χρονοδιάγραμμα για την πορεία εξυγίανσής τους θα σημάνει αυτόματα την εφαρμογή του «Plan B».Αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση, τόσο στην περίπτωση του ΟΣΕ όσο και στις άλλες ελλειμματικές ΔΕΚΟ, έχει φροντίσει να ανοίξει το δρόμο για απολύσεις στο μέλλον, αλλάζοντας το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο με την κατάργηση των κανονισμών προσωπικού. Οι κανονισμοί αυτοί, που αποτελούν τον «κορμό» των εργασιακών δικαιωμάτων σε όλες τις ΔΕΚΟ, προβλέπουν βάσει της νομοθεσίας τη μονιμότητα του τακτικού προσωπικού και η κατάργησή τους σημαίνει ότι μπαίνει τέλος στη μονιμότητα των εργαζομένων που απασχολούνται στους οργανισμούς του Δημοσίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ «ΕΘΝΟΣ»