Τον τελευταίο καιρό έχουν μπει στο στόχαστρο των εφημερίδων οι μισθοί ορισμένων υπαλλήλων του ΟΣΕ, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αναστάτωση μεταξύ των εργαζόμενων. Σχετικά με το θέμα αυτό εργαζόμενος του ΟΣΕ μας έστειλε επιστολή στην οποία αναφέρει: « Είναι να απορεί κανείς, αλλά και να ενίσταται με συμπεριφορές κάποιων τον τελευταίο καιρό. Είναι δεδομένο και επιβάλλεται, μέσα από την αλληλεγγύη που πρέπει να μας διέπει σαν σιδηροδρομικούς, ότι αν όχι σε όλα σε κάποια πράγματα που αφορούν τα μισθολογικά μας, τα ασφαλιστικά μας και εργασιακές μας σχέσεις, πρέπει και επιβάλλεται να είμαστε ενωμένοι. Είναι το μίνιμουμ που μπορούμε να κρατήσουμε σε αυτό τον ορυμαγδό της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα. Μια κρίση, που είναι βέβαιο ότι μόνο οι εργαζόμενοι δεν την δημιούργησαν και τελικά μόνο αυτή την πληρώνουν. Πως όμως να είμαστε ενωμένοι; Όταν κάποιοι καλοθελητές ενημερώνουν το κατεστημένο των Μ.Μ.Ε και ότι θέλει προκύψει. Ποιον εξυπηρετούν τα τελευταία δημοσιεύματα στις εφημερίδες; Τους εργαζόμενους; Όχι. Ποιον στοχοποιούν; Πάντως όχι πρόσωπα που επιθυμούν οι καλοθελητές. Αντίθετα τους «υψηλόμισθους» εργαζόμενους. Τι σκοπό έχουν; Να κάνουν περιστολή της δαπάνης; ΟΧΙ ? Απλά να θεωρηθούμε όλοι υψηλόμισθοι και να ξεχάσουμε για το 2010 την ΣΣΕ. Γιατί κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους, ότι τα 400 εκατ. Ευρώ της μισθοδοσίας είναι σπάταλη και οφείλονται στην υπερωρία η στην εξαιρέσιμη του κάθε εργαζομένου. Ξεχνώντας βέβαια το «ένδοξο παρελθόν» τους. Άκουσον – Άκουσον, μας λένε ότι πρέπει να λέμε και ευχαριστώ που δεν μας κάνουν μείωση μισθού, αλλά άπλα μας τους παγώνει. ΑΙΣΧΟΣ. Εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. «Συνάδελφοι» ΕΛΕΟΣ. Ελάτε στην φυσική σας θέση, είστε πρώτα από όλα σιδηροδρομικοί».
Σ.Σ Είναι φανερό ότι ο φίλος σιδηροδρομικός εκφράζει μέσα από την επιστολή του τους φόβους για την σκοπιμότητα των επιλεκτικών δημοσιευμάτων, κάτι που είχαμε επισημάνει πριν λίγες μέρες σε σχόλιο μας υπογραμμίζοντας, ότι δεν μπορεί χαμηλόμισθος υπάλληλος να ταυτίζεται με τον υψηλόβαθμο. Αν πράγματι υπάρχει κάτι το παράνομο πρέπει να επέμβει το εποπτεύον Υπουργείο και η Δικαιοσύνη. Δεν μπορεί να ενοχοποιείται ο υπάλληλος αδίκως και να γίνεται δακτυλοδεικτούμενος στην κοινωνία.