Πέρασε ένας χρόνος από την ίδρυση και την εμφάνιση του Κινήματός μας. Υπήρξε ένας χρόνος δράσης αφότου έχουμε συμπαραταχτεί κι αγωνιζόμαστε μαζί για έναν ευγενικό σκοπό που αφορά τη διάσωση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής της Πελοποννήσου η οποία αποτελεί ταυτόχρονα μια βαριά πολιτιστική, αρχιτεκτονική και βιομηχανική κληρονομιά της πατρίδας μας.
Η προσπάθειά μας όπως είναι γνωστό αποτελεί τη συνέχεια ενός πολυετούς και πολύπλευρου αγώνα πάνω από 25 έτη κι έχει περάσει από διάφορα στάδια και πελώριες δυσκολίες απέναντι σε τεράστια εμπόδια που ορθώνονται απέναντί μας. Η ελπίδα για τη διάσωση και λειτουργία της γραμμής που ξεκίνησε το 2002 με την εξασφάλιση πόρων και τη δρομολόγηση αμέσως μετά του έργου της ανακατασκευής- ανακαίνισης της γραμμής, συνδυαστικά με την εξασφάλιση νέου τροχαίου υλικού (τραίνων τύπου R/B), όχι μόνο δεν έχει πραγματωθεί αλλά σήμερα η γραμμή και οι εγκαταστάσεις με τα μνημειώδη κτήρια κτλ. κινδυνεύουν πλέον να εξαφανιστούν κυρίως από την τη δασοποίηση και τις άλλες γνωστές καταστροφές.
Με τις ενέργειές μας πέρυσι προσπαθήσαμε λοιπόν για πολλοστή φορά να πιέσουμε από κοντά και να συνεγείρουμε τα αρμόδια κέντρα τόσο της Περιφερειακής όσο της
Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης. Προσπαθήσαμε να πιέσουμε προκειμένου να αντιμετωπιστεί η γραμμή ως πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της Πελοποννήσου. Να αναληφθούν πρωτοβουλίες προς την κεντρική κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία Ζητήσαμε (ειδικά από την Περιφερειακή Αρχή της Πελοποννήσου) να μπει μπροστά διεκδικητικά ως θεσμικός εκπρόσωπος της περιοχής μας και να μην υπεκφεύγει με την τυπική αναρμοδιότητα κι άλλα έωλα προσχήματα
Προκαλέσαμε ειδικά το πρώτο εξάμηνο ένα επικοινωνιακό μπαράζ, δίνοντας αρχικά στο Εργατικό Κέντρο Τρίπολης την ομαδική και μετά πολλές ατομικές συνεντεύξεις των μελών μας σε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μέσα. Κάποιες από αυτές πραγματοποιηθήκανε σε εμβληματικούς σιδηροδρομικούς χώρους (Τρίπολη, Παρθένι, γέφυρα Μάναρη κι αλλού).
Δημιουργήθηκε επίσης σελίδα στο F/B.
Εκδηλώθηκε έτσι μια ευρύτατη ανταπόκριση πολιτών από διάφορες περιοχές διαθέσιμων να υποστηρίξουν τον αγώνα μας.
Προσπαθήσαμε επίσης να ανασυστήσουμε ή να δημιουργήσουμε νέες διασυνδέσεις με κινήσεις φίλων του σιδηροδρόμου σε διάφορες περιοχές (Μεγαλόπολη, Μεσσηνία, Αργολίδα, Αθήνα, Αχαΐα) και τους καλέσαμε να συναποτελέσουν οργανικά τμήματα στο ΚΙΔΕΣΙΠ Παραστήκαμε σε εκδηλώσεις όπως στους Χράνους κι αλλού.
Τον Μάιο ήμασταν εισηγητές στο Προσυνέδριο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα και τον Ιούλιο έγινε παρέμβαση (από τον Παναγιώτη Βέμμο) στο Παγκόσμιο Συνέδριο της παραπάνω οργάνωσης στην Τρίπολη.
Με πολυμελή αντιπροσωπεία και συμμετοχή κλιμακίου από τη Μεσσηνία συναντηθήκαμε τον Μάη με τον Περιφερειάρχη.
Στις αρχές Ιουλίου έγινε παρέμβαση με ομιλία μας στο Περιφεφειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου.
Πραγματοποιήσαμε συναντήσεις ή επαφές με Δημάρχους και άλλους τοπικούς παράγοντες (Τρίπολης, Μεγαλόπολης, Ναυπλίου, Μεσσήνης και Κάτω Αχαΐας). Καλέσαμε ειδικά τον Δήμαρχο Τρίπολης να υιοθετήσει και να μπει μπροστά στον διεκδικητικό μας αγώνα. Του στείλαμε αμέσως μετά και ειδικό υπόμνημα.
Παράλληλα εκδώσαμε κάμποσες ανακοινώσεις και πραγματοποιήσαμε μαχητική αρθρογραφία αξιοποιώντας την πολιτική συγκυρία ή επίκαιρα ζητήματα όπως τις Ευρωεκλογές, την Ευρωπαϊκή Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο και την έλευση κυβερνητικού κλιμακίου στο Ναύπλιο με επικεφαλής τον πρωθυπουργό.
Συμπαραταχθήκαμε ασφαλώς με τις σημαντικές πρωτοβουλίες της ΕΛΛΕΤ και της ελβετικής πρεσβείας και στηρίξαμε τις εκδηλώσεις τους θεωρώντας τους συντελεστές αυτών των δράσεων ως πολύτιμους συμμάχους στον αγώνα μας που αρχίσανε με τις πρωτοβουλίες του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης από το 2016 και μετέπειτα. Μέλη του
ΚΙΔΕΣΙΠ υποδέχτηκαν τους παραπάνω για να τιμήσουν την εξόρμησή τους (με επικεφαλής τον Ελβετό πρέσβη) στην Τρίπολη και το Παρθένι τον Μάρτη ενώ κινητοποιήσαμε παράλληλα τα ΜΜΕ της περιοχής όπως και την ΕΡΤ για να προβληθεί ανάλογα το γεγονός και η σημασία του. Αρχές του Δεκέμβρη αντιπροσωπεία μας παρέστη και παρενέβη επίσης στο διήμερο Συμπόσιο του Ναυπλίου επικεντρώνοντας κυρίως στη δραματικά επείγουσα αναγκαιότητα προληπτικών μέτρων αποτροπής της ραγδαία καταστρεφόμενης κι εξαφανιζόμενης γραμμής.
Στη δεύτερη ημέρα του Συμποσίου επισημάναμε την αποδυνάμωση του ρόλου και την υπονόμευση της βιωσιμότητας της μετρικής γραμμής της Πελοποννήσου που συντελείται με την αποκοπή της από την στρατηγική σύνδεσή της στην ΒΙ.ΠΕ. Δυτικής Αττικής αφού στο τμήμα Μεγάρων - Ελευσίνας - Ασπροπύργου δεν εφαρμόζονται οι παλιότεροι σχεδιασμοί του ΟΣΕ για γραμμή μικτού εύρους. Αυτό δηλαδή που θα διευκόλυνε την απρόσκοπτη συνέχεια της μετρικής γραμμής και την εν δυνάμει αξιοποίησή της μελλοντικά αμφίδρομα και για εμπορευματικές μεταφορές χωρίς επιβαρυντικές μεταφορτώσεις.
Για το παραπάνω ζήτημα κάνοντας μια ύστατη προσπάθεια στείλαμε τον προηγούμενο Φλεβάρη επιστολή εκ μέρους του ΚΙΔΕΣΙΠ στον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΣΕ πριν προχωρήσουν τα έργα του Δυτικού Προαστιακού. Σημειωτέον δε ότι για το ίδιο θέμα τα τελευταία προηγούμενα χρόνια είχαμε ασκήσει προληπτικά μεγάλη πίεση με πολλές (γραπτές κυρίως) παρεμβάσεις προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ - ακόμα και με κοινοβουλευτικό έλεγχο στο αρμόδιο Υπουργείο.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις μας ακόμα δεν έχει γίνει συνάντηση με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΣΕ κ. Π. Τερεζάκη την οποία θεωρούμε απόλυτα αναγκαία. Μια σύντομη ανεπίσημη συνάντηση πραγματοποιήσαμε τον Αύγουστο στην Τρίπολη με τον τότε διατελούντα Πρόεδρο του ΟΣΕ κ. Γιάννο Γραμματίδη.
Αγαπητοί φίλοι
Το αβασάνιστο κλείσιμο της γραμμής της Πελοποννήσου και της δραματικής συρρίκνωσης και της υποβάθμισης του σιδηροδρόμου σε όλη τη χώρα ως επακόλουθο και πιέσεων των δανειστών μετά τη χρεωκοπία της χώρας, ακολούθησε μια εξέλιξη από το κακό στο χειρότερο. Σήμερα ο ακρωτηριασμένος σιδηρόδρομος της Ελλάδας ζει τη χειρότερη φάση της ιστορίας του παρά τα τεράστια πολυδάπανα και φαραωνικά έργα που έχουν γίνει. Η τραγωδία των Τεμπών συνιστά την επιτομή ενός συνεχιζόμενου εγκλήματος κατά ενός στρατηγικού συστήματος μεταφορών μέσω ενός υποχρηματοδοτούμενου κι απογυμνωμένου από προσωπικό ΟΣΕ που δυσκολεύεται δραματικά να επιτελέσει το έργο του.
Στην Πελοπόννησο με δεδομένη την συντριπτικά ασύμμετρη πρόταξη του γιγάντιου αυτοκινητόδρομου η θεωρία για το «άχρηστο» της παρουσίας του παλιού σιδηροδρόμου έχει βρει πολλούς οπαδούς. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό διευκολύνει την αδιαφορία και απραξία των κέντρων των αποφάσεων τα οποία δεν φαίνεται να συγκινούνται από φιλοπεριβαλλοντικά, πολιτιστικά, ιστορικά ή άλλα επιχειρήματα εναλλακτικότητας, στο κυρίαρχο οδικό μοντέλο που έχουν υιοθετήσει και για το οποίο πάντα περισσεύουν χρηματοδοτήσεις. Τολμώ δε να σκεφτώ ότι η καταστροφή κι εξαφάνιση της μετρικής γραμμής της Πελοποννήσου θα βόλευε κάποιους ν' απαλλαγούν οριστικά με την εξάλειψη ενός ενοχλητικού προβλήματος που επιμένουν να προβάλλουν κάποιοι αθεράπευτα ρομαντικοί κι αιθεροβάμονες ενεργοί πολίτες.
Η καλλιέργεια επομένως ψευδαισθήσεων (με επικοινωνιακή αξιοποίηση ακόμα και πρωτοβουλιών τρίτων όπως της ελβετικής πρεσβείας π.χ.) χωρίς όμως καμιά έμπρακτη ανταπόκριση της κυβέρνησης, δεν πρέπει να μας συντηρεί αυταπάτες. Μέχρι στιγμής όχι μόνο δεν έχει γίνει το ελάχιστο για την διάσωση του μετρικού σιδηροδρόμου της Πελοποννήσου (όπως και της Αιτωλοακαρνανίας με επιδειχθείσα μάλιστα εκεί τη σπουδή στο γκρέμισμα της μνημειώδους γέφυρας του Ευήνου) αλλά τουναντίον πολύτιμα τμήματα της επαναξιοποιήσιμης παλιάς γραμμής (όπως της Κορινθίας και Αιγίου - Διακοπτού) εκχωρούνται γενναιόδωρα για άλλες χρήσεις εξουδετερώνοντας περαιτέρω την λειτουργία της υπαρκτής σιδηροδρομικής υποδομής της χώρας μας.
Κι ενώ αφθονούν τα παραδείγματα ανάλογης απλοχεριάς για χρηματοδοτήσεις σε ελεγχόμενης σκοπιμότητας ή αμφιλεγόμενες κατευθύνσεις, ο χρόνος για την οριστική καταστροφή του σιδηροδρόμου Πελοποννήσου ήδη μετράει αντίστροφα.
Γιατί το πολλαπλάσιο κόστος ανακατασκευής (και πάλι) μιας εξαφανισμένης γραμμής είναι βέβαιο ότι μελλοντικά θα λειτουργεί ως δικαιολογία και άλλοθι για να ματαιωθεί οριστικά η αναβίωσής της.
Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα οφείλουμε να αναζητήσουμε πλέον τους καταλληλότερους τρόπους συνέχισης του αγώνα μας.
Τρίπολη Γενάρης 2025
Για το ΚΙ.Δ.Ε.ΣΙ.Π.
Κωνσταντίνος Μπρούσαλης
