Οσέ, Χελλενικτρέιν, Γαιαοσέ, Hello!!!
Γράφει ο Σωτήρης Βενέτης
Αγαπητά Σιδηροδρομικά Νέα!
Γνωρίζουμε ήδη ότι από τα τέλη Σεπτεμβρίου Μουτζούρης τέλος(!) καθότι οι δύο γερμανικές δηζελομηχανές μάρκας «Σκόμα» (Schoma) «κατέβηκαν» στο κεντρικό μηχανοστάσιο Βόλου για συντήρηση και έκτοτε η τύχη τους… αγνοείται!
Προ της διακοπής των δρομολογίων του Τραίνου του Πηλίου υπήρξε το με αρ. πρωτ. 68503/23.08.2024 ενημερωτικό έγγραφο / υπηρεσιακή αναφορά του Προϊσταμένου Τ. Βόλου Σπυρίδωνος Παπανδρεάδη, το οποίο μεταξύ άλλων προτείνει την προμήθεια (ή κατασκευή) νέου τροχαίου υλικού καθότι οι υπάρχουσες επιβατάμαξες είναι πλέον των 130 ετών(!) και δεν είναι κατάλληλες για καθημερινά δρομολόγια, αλλά μόνο για έκτακτα (ναυλωμένα, ειδικά) δρομολόγια με ατμήλατη έλξη.
Το ότι ο ΟΣΕ, η Τραινοσέ, η Χελλεμνικτρέιν και η Γαιαοσέ δεν θα έπρεπε ΠΟΤΕ να ασκούν σιδηροδρομική πολιτική με τροχαίο υλικό πλέον των εκατό ετών, αυτό είναι ηλίου φαεινότερον, αλλά στην Ελλάδα και ειδικά στα ελληνικά σιδηροδρομικά πράγματα, το αυτονόητο μάλλον είναι… «ζητούμενο»!
Το 1999 ο τότε ενιαίος ΟΣΕ αντί να πραγματοποιήσει διαγωνισμό για την προμήθεια 5 – 6 αυτοκινηταμαξών για το Τραίνο του Πηλίου σκέφτηκε να απευθυνθεί σε μια εταιρία κατασκευής ειδικού τροχαίου υλικού για… ορυχεία – λατομεία (Schoma) και προμηθευτεί δύο (δηζελο)μηχανές για … ορυχεία (λες και το Τραίνο του Πηλίου είναι ειδικό σιδηροδρομικό δίκτυο για ορυχεία!) και να κρατήσει τις παλιές ξύλινες επιβατάμαξες αφού τότε ήταν ηλικία μόλις 100 και πλέον ετών και οι «ειδήμονες» περί των σιδηροδρομικών πραγμάτων στην Ελλάδα τις θεώρησαν σχεδόν… «καινούργιες»!
Στον αντίποδα, στο δίκτυο του Οδοντωτού Σιδηροδρόμου μεταξύ Διακοφτού – Καλαβρύτων ο ΟΣΕ προέβη σε κανονικό διαγωνισμό για την προμήθεια αυτοκινηταμαξών με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας και άνεσης, με την εταιρία Stadler Rail AG να κατοχυρώνει τον διαγωνισμό και να παραδίδει τρεις αυτοκινητάμαξες «διαμάντια» οι οποίες στολίζουν όχι μόνο τον Οδοντωτό Σιδηρόδρομο και την Πελοπόννησο αλλά και τον Παγκόσμιο Σιδηρόδρομο με την καλαισθησία, την υψηλή τεχνολογία και την άνεση που προσφέρουν.
Έκτοτε και μέσω του εξαιρετικού ιστοτόπου των Σιδηροδρομικών Νέων έχω κάνει πολλές προτάσεις για τη δημιουργία / κατασκευή / αξιοποίηση τροχαίου υλικού από το ηλεκτροκίνητο σιδηροδρομικό της ΔΕΗ στην περιοχή της Πτολεμαΐδας, πλάτους γραμμής 90 cm , από τροχαίο υλικό της γραμμής της Πελοποννήσου που έχει περισσέψει και δεν έχει εκποιηθεί για scrap, από το περισσευούμενο τροχαίο υλικό της γραμμής Διακοφτού – Καλαβρύτων, από τις αυτοκινητάμαξες MAN1 κ.λπ. Η μετασκευή του τροχαίου υλικού μπορεί να γίνει σίγουρα σε εργοστάσια και εγκαταστάσεις στην Ελλάδα ή ακόμα και στη γειτονική Ιταλία, στην οποία η μητρική εταιρία της Χελλενικτρέιν διαθέτει εξαιρετικές τεχνικές βάσεις και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις για την μετασκευή ή κατασκευή οποιουδήποτε σιδηροδρομικού οχήματος, παρόλα αυτά τίποτα από όλα αυτά δεν κρίθηκαν ικανά να συγκινήσουν κάποιον αρμόδιο των ελληνικών σιδηροδρομικών πραγμάτων, λες και η λύση θα έρθει από τον… ουρανό!
Τώρα, όμως, ο κόμπος έφτασε, πλέον, στο χτένι και οι αρμόδιοι θα πρέπει να δώσουν λύσεις και απαντήσεις ή να βάλουν… «λουκέτο» στο Τραίνο του Πηλίου»: θα ασχοληθούν ποτέ σοβαρά με την προμήθεια ενός αντάξιου για την, ολοένα και αυξανόμενη (με γεωμετρική πρόοδο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Παπανδρεάδης) ζήτηση του επιβατικού κοινού, σύγχρονου τροχαίου υλικού, το οποίο να ανταποκρίνεται σε όλες τις απαιτήσεις ασφάλειας, λειτουργικότητας και άνεσης του 2025; Θα σταθούν αντάξιοι της αποστολής τους και της σοβαρότητας που αποπνέει η θέση τους; Αρμόδιοι, λοιπόν, των ελληνικών σιδηροδρόμων, Οσέ, Χελλενικτρέιν, Γαιαοσέ Hello!!!
Με εκτίμηση,
Σ. Βενέτης
sidirodromikanea.blogspot.com
