Τα χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του δεν τον εμποδίζουν να θυμηθεί γεγονότα και καταστάσεις που έζησε εργαζόμενος στον σιδηρόδρομο.
Ο 87χρονος σήμερα συνταξιούχος σιδηροδρομικός κ. Γιώργος Δαλίπης, με διαύγεια πνεύματος , μας εξιστορεί τα δικά του βιώματα που έμελλαν να τον συνοδέψουν σε όλη του την ζωή.«Προσλήφθηκα στον σιδηρόδρομο το 1951. Ήμουν λίγων μηνών υπάλληλος και βίωσα την πιο άσχημη εικόνα της ζωής μου όταν είδα να σκοτώνεται μπροστά μου συνάδελφος μου, αυτό με συγκλόνισε» μας λέει με πόνο ψυχής ο κ. Δαλίπης. «Στα μετέπειτα χρόνια δούλεψα για 10 χρόνια στην Γευγελή και τα υπόλοιπα στο Παλιό σιδηροδρομικό σταθμό. Τα πρώτα χρόνια μεταφέραμε σιδηροτροχιές για την αποκατάσταση των ζημιών των γραμμών από την υποχώρηση των Γερμανών και τον εμφύλιο πόλεμο. Πολλά τα συμβάντα που έζησα από τα οποία και αυτό με το βαγόνι το ημίφορτο που χάθηκε στην Γιουγκοσλαβία το οποίο ο ίδιος το βρήκα και το έφερα πίσω» αναφέρει στην σύντομη αφήγηση του ο Γιώργος Δαλίπης. Δείτε τι είπε στην κάμερα των «Σ.Ν»
Σιδηροδρομικά Νέα (sidirodromikanea.blogspot.com)
