ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΣΤΟ «ΣΕΝ ΠΛΟΡ»: Ένα τρένο γεμάτο αναμνήσεις

Στη χλομάδα εκείνου του καλοκαιρινού πρωινού και τις χονδρές ψιχάλες της βροχής ήρθαν να προστεθούν και να ολοκληρώσουν το σκηνικό τα σύννεφα καπνού και ένα ιδιαίτερο σφύριγμα. Η ατμόσφαιρα γέμισε παλιές εικόνες για τους μεγαλύτερους και περιέργεια για τους νεότερους

Ο καρβουνιάρης, κόντρα στην εξέλιξη και την ταχύτητα, δημιούργησε τη δική του ατμόσφαιρα την είσοδό του στο παλιό και ιδιαιτέρα γραφικό σταθμό της Δράμας. Εικόνες άκρως κινηματογραφικές. Θύμισες και νοσταλγούμε την παλιά ατμομηχανή πρόβαλε μέσα από τους καπνούς του γέμισε τον ουρανό της Δράμας με ήχους και αναμνήσεις… Χέρια αεικίνητα για προλάβουν το γέμισμα της μηχανής με κάρβουνο. Πρόσωπα καπνισμένα συνθέτουν το σκηνικό της ημέρας.

«Το τρένο της Ανατολής». Έτσι ονόμασαν οι Ευρωπαίοι το «Σεν Πλορ», το τρένο που ένωσε τη Δύση με την Ανατολή, διαμέσου Θεσσαλονίκης, την 1η Ιουλίου του 1920. Μι- λάνο-Βενετία, Ζάγκρεμπ-Βελιγράδι, Νις-Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινούπολη... Μία διαδρο­μή, που έκανε πιο εύκολη την προσέγγιση διαφορετικών πολιτισμών.Ένα τρένο με το οποίο ταξίδεψαν ιστορικά πρόσωπα, οι βασιλείς της Ελλάδος, ο Ελευθέριος Βενιζέλος καθώς και πολλοί καλλιτέχνες. Την πολυτέλεια και τη μαγεία του γεύτηκαν όσοι ταξίδε­ψαν μαζί του μέχρι το ’40. Μετά τον πόλεμο ήρθε η παρακμή.

Έγινε το τρένο των με­ταναστών. *

Οι «Επιλογές» είχαν την τύχη να βρεθούν σε κάποια βαγόνια αυτού του τρένου χάρη στο μεράκι και στον αγώνα των «Φίλων Σιδηροδρόμων» της Αθήνας, που οργάνωσαν το τα­ξίδι Δράμα - Ξάνθη.

Οι «Φίλοι Σιδηροδρόμων» είναι ένας σύλλογος που ξεκίνησε την πορεία του το 1983. Τα μέλη του δεν είναι απαραίτητα σιδηροδρομικοί, αλλά είναι λάτρεις των τρένων, όπως μας είπε ο πρόεδρός του συλλόγου κ. Φασούλας. Ο σύλλογος δραστηριοποιείται σχετι­κά με θέματα του σιδηρόδρομου και ιδιαίτερα εκείνα που αφορούν παλιές μηχανές και βαγόνια. Επίσης επιχειρεί παρεμβάσεις σε ενέργειες του ΟΣΕ, όπως συνέβη με το «Σεν Πλορ». Το τρένο θα περνούσε στα χέρια των Ελβετών, αν δεν είχαν παρέμβει οι «Φίλοι του Σιδηρόδρομου», για να κριθεί διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού. «Το τρένο δίνει μία άλλη αισθητική στη ζωή μας. Φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους», δήλωσε χα­ρακτηριστικά ο κ. Φασούλας. «Ο σύλλογός μας προσπαθεί να σώσει αντικείμενα που μας δένουν με το παρελθόν και κάνουν πιο όμορφο το παρόν».

H διαδρομή

Με ταχύτητα, που δεν ξεπερνούσε τα 60 χλμ., απολαύσαμε τη διαδρομή. Έχοντας το ζω­οδότη Νέστο συνοδοιπόρο στο ταξίδι μας, θαυμάσαμε τους μεανδρισμούς του και τα έρ­γα αιώνων της φύσης. Ακολούθησε στάση στον παλιό σταθμό των Λιβερών. Έμοιαζε σαν να βγήκαν όλοι από σελίδες κάποιου βιβλίου. Με πρωταγωνιστή τον καρβουνιάρη και κομπάρσους τους ταξιδιώτες, συνεχίσαμε την πορεία μας για το σταθμό των Τοξωτών. Στάση για ανεφοδιασμό. Περίεργα και χαρούμενα πρόσωπα πλησίασαν στο σταθμό. Ξεκινήσαμε προς τον τελικό προορισμό μας. Η βροχή ολοένα δυνάμωνε και το τοπίο γι­νόταν ακόμη πιο μελαγχολικό. Ο κάμπος της Ξάνθης υποδέχτηκε τον καρβουνιάρη. Το ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Τα συναισθήματα ανάμικτα. Θα θέλαμε την επόμενη φορά αυτό το ταξίδι, που τόσα πολλά μας έδωσε, να έχει πιo μακρύ προορισμό.

"Επιλογές"

6 Αυγούστου 2000

sidirodromikanea.blogspot.com