Το 1928, ο διεθνής σταθμός Canfranc ήταν ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη. Ήταν το σημαντικότερο συγκοινωνιακό κέντρο που συνέδεε την Ισπανία με τη Γαλλία για 50 χρόνια.
Του Gaston de Persigny - Δημοσιογράφος στους The European Times News
Ο Canfranc ήταν επίσης δημοφιλής μεταξύ των σκηνοθετών ταινιών. Ταινίες γυρίστηκαν συχνά στην επικράτειά της, όπως σκηνές από το καλτ "Doctor Zhivago".
Λόγω των κολοσσιαίων διαστάσεων του –πλατφόρμες μήκους άνω των 200 μέτρων, μια υπέροχη πρόσοψη και μια ασυνήθιστη τοποθεσία – στα βουνά σε υψόμετρο 1200 μέτρων, ο σταθμός έχει κερδίσει το παρατσούκλι «ο Τιτανικός των βουνών».
Από την άποψη της αρχιτεκτονικής, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα συνδυασμού κλασικισμού και art nouveau. Ως κύρια υλικά για την κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν μάρμαρο, σκυρόδεμα και γυαλί, χαρακτηριστικά του κλασικισμού.
Δυστυχώς, ο σταθμός σταμάτησε να λειτουργεί το 1970 όταν, ως αποτέλεσμα ενός σιδηροδρομικού ατυχήματος, καταστράφηκε η γέφυρα που ένωνε Γαλλία και Ισπανία. Οι οικονομικές πιέσεις από τη γαλλική εθνική εταιρεία σιδηροδρόμων ανάγκασαν τη γαλλική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την ανακατασκευή της γέφυρας, οδηγώντας στο κλείσιμο των ισπανο-γαλλικών συνόρων σε αυτό το τμήμα.
Μετά από αυτό, η υπηρεσία "Mountain Titanic" έγινε ασύμφορη για την ισπανική κυβέρνηση και οι εργασίες στον σταθμό σταμάτησαν.
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι σε μια από τις σήραγγες δίπλα στο Canfranc, κατασκευάστηκε ένα μοναδικό ερευνητικό εργαστήριο σε βάθος 850 μέτρων. Η θέση του κατέστησε δυνατή την πλήρη προστασία του εργαστηρίου από την κοσμική ακτινοβολία, γεγονός που επέτρεψε την ελεύθερη διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων με σκοτεινή ύλη.
Έτσι, αν και ο σταθμός δεν λειτουργεί εδώ και 50 χρόνια ως συγκοινωνιακός κόμβος, συνεχίζει να είναι χρήσιμος στον κόσμο.
Επί του παρόντος, η κύρια περιοχή του σταθμού είναι εγκαταλελειμμένη, αλλά η εταιρεία διαχείρισης συνεχίζει να διατηρεί την πρόσοψη σε αξιοπρεπή κατάσταση. Οι ισπανικές αρχές έχουν μεγάλα σχέδια να μετατρέψουν τον σταθμό σε πολυτελές ξενοδοχείο.
Θα έδινε νέα πνοή στον «Τιτανικό των Βουνών», ο οποίος εξακολουθεί να διατηρεί τα απομεινάρια της παλιάς του δόξας.
Στο βιβλίο του «El Canfranc, Historia de un tren de leyenda» (μετάφραση: «The Canfranc, ιστορία ενός τρένου του θρύλου»), ο Alfonso Marco, ιστορικός και τεχνικός της Υποδιεύθυνσης Τεχνολογικής Καινοτομίας στον ισπανικό τμήμα υποδομής σιδηροδρόμων Adif – ο οποίος γεννήθηκε ο ίδιος από οικογένεια εργατών σιδηροδρόμων στο Canfranc – γράφει ότι το κόστος για το έργο υπολογίστηκε σε 3,2 εκατομμύρια πεσέτες (το χονδρικό ισοδύναμο των 20.000 €), συν πάνω από 1,2 εκατομμύρια (7.200 €) για την κατασκευή σημείων πρόσβασης, αποβάθρες και άλλες εγκαταστάσεις.
europeantimes.news
sidirodromikanea.blogspot.com
