Ο Ανδρέας Παναγόπουλος ήταν από τους Δημάρχους Αγρινίου που άφησε σπουδαίο έργο την περίοδο του Μεσοπολέμου. Μία από τις διεκδικήσεις του που είχε ως όραμα την ανάπτυξη του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας ήταν η επέκταση της ήδη υπάρχουσας σιδηροδρομικής γραμμής Αγρινίου-Κρυονερίου προς την Κάτω Βασιλική Ναυπακτίας σε συνδυασμό με την επέκταση του λιμανιού του Κρυονερίου.
Του Λίνου Υφαντή,
Συγκεκριμένα το 1930 σε επιστολή προς τον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας Ελευθέριο Βενιζέλο πρότεινε συγκεκριμένα την προέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής “όπισθεν της Βαράσοβας, εις μήκος περίπου εξ-επτά χιλιομέτρων από του σημερινού τέρματος μέχρι του ασφαλούς και φυσικού όρμου γνωστού υπό το όνομα “Βασιλική”. Παράλληλα ζητούσε την προέκταση του λιμενοβραχίονος Κρυονερίου μέχρι σημείου ώστε να καθίσταται δυνατός ο πλευρισμός των πλοίων εις απόστασιν τριακοσίων περίπου μέτρων από της σημερινής αποβάθρας”.
Ήταν η περίοδος που η κυβέρνηση ματαίωσε τις εργασίες για κατασκευή λιμανιού στην Τουρλίδα Μεσολογγίου, κάτι που είχε προκαλέσιε πολλές αντιδράσεις. Παράλληλα “μεσουρανούσε” η διαμάχη Αγρινίου-Μεσολογγίου που είχε τότε ως βασικό σημείο αναφοράς την ίδρυση Πρωτοδικείου και άλλα ζητήματα. Σε αυτή μπορούμε να εντάξουμε την επικρότηση ουσιαστικά του Παναγόπουλου στην ίδια επιστολή της ματαίωσης του λιμανιού στην Τουρλίδα “ως μη βιώσιμου” αντιπροτείνοντας το Κρυονέρι. Το Κρυονέρι βέβαια “έσβησε” ως λιμάνι μεταπολεμικά αφού απαιτούνταν η μετατόπιση της θαλάσσιας επικοινωνίας σε πιο κοντινό σημείο με την Πελοπόννησο.
Μπορεί η πρόταση του Παναγόπουλου να προέκτεινε μόνο 6-7 χιλιόμετρα το τρένο προς τη Βασιλική παρακάμπτοντας τη Βαράσοβα. Τελικά όμως λίγες δεκαετίες μετά το τρένο σταμάτησε να λειτουργεί. Μήπως όμως αν υιοθετούνταν η πρόταση Παναγόπουλου θα έφερνε μεταπολεμικά την επικοινωνία με Πελοπόννησο πιο δυτικά σε σχέση με το πορθμείο Ρίου-Αντιρρίου; Η έστω θα ήταν το τρένο σε απόσταση αναπνοής από το Ρίο-Αντίρριο με αποτέλεσμα να γίνεται πολύ πιο εύκολη η εμπορική διακίνηση και διάχυση των προϊοντων στο Αγρίνιο και εντός Αιτωλοακαρνανίας με αποτέλεσμα το τρένο να μην έκλεινε ποτέ;
Ίσως έτσι η μικρή παρέμβαση του Δημάρχου Παναγόπουλου άλλαζε το ρου της ιστορίας για το τρένο και την οικονομία της περιοχής και έτσι να συναντιόνταν κάπως με το μεγαλειώδες έργο της Γέφυρας το 2004. Το Κρυονέρι ως λιμάνι ίσως άργουσε να σβήσει και θα έμοιαζε περισσότερο ως πορθμειακή γραμμή Αιγίου-Αγίου Νικολάου Φωκίδας. Ίσως όμως…
Με πληροφορίες από:
Αρχεία Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Βενιζέλος”.
Πηγή εικόνας: Σιδηρόδρομοι Βορειοδυτικής Ελλάδος. http://sbde.freehostia.com
agrinionews.gr
sidirodromikanea.blogspot.com