Ήταν Μάρτης του 1943 όταν οι Γερμανοί στην προσπάθεια τους να αυξήσουν την κυκλοφορία των τρένων μετέφεραν από τη Θεσσαλονίκη 500 Εβραίους στο σιδηροδρομικό σταθμό της Καρυάς Δομοκού. Σκοπός τους να «κόψουν» στη μέση το βουνό προκειμένου να δημιουργήσουν μια παρακαμπτήριο γραμμή για την ταχύτερη διέλευση των τρένων.
Εργαζόμενοι για 6 μήνες κάτω από άθλιες συνθήκες όσοι κατάφεραν να επιζήσουν εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς και τάφηκαν στο σημείο εκείνο.
Ελάχιστοι ήταν αυτοί που δραπέτευσαν και κατάφεραν να σωθούν. Ένας από αυτούς ήταν και ο Σαμ Ναχμίας, ο άνθρωπος που σώθηκε από βέβαιο θάνατο χάρη στο ασφαλές καταφύγιο που του πρόσφερε μια οικογένεια από τη Λαμία. Μια άγνωστη για τους περισσότερους ιστορία που οι απόγονοι των πρωταγωνιστών της μας αποκαλύπτουν σήμερα.
Ο Σαμ Ναχμία ήταν 23 ετών όταν μεταφέρθηκε από τους Ναζί για να εργαστεί στα καταναγκαστικά έργα της Καρυάς. Ο τραυματισμός του κατά τη διάρκεια των εργασιών και η μεταφορά του στο Νοσοκομείο Λαμίας αποδείχτηκαν τελικά σωτήρια. Γνωρίζοντας ότι στην επιστροφή τον περιμένει βέβαιος θάνατος, ζήτησε βοήθεια από μία νοσοκόμα. Αυτή τον λυπήθηκε και κατέφυγε σε ένα ζαχαροπλαστείο της Λαμίας, αναζητώντας ένα καταφύγιο για το νεαρό Εβραίο.
Το κάλεσμα της δεν βρήκε ανταπόκριση καθώς ο φόβος από τα αντίποινα των Γερμανών στεκόταν εμπόδιο στην διάσωση ενός νέου ανθρώπου. Η μοίρα όμως δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Ο 16χρονος τότε Επαμεινώνδας Μωρίκης ακούγοντας την έκκληση της νοσοκόμας μετέφερε τη συνομιλία στον πατέρα του. Ο Χαράλαμπος Μωρίκης, αρτοποιός στο επάγγελμα και πατέρας 7 παιδιών αψήφησε τον κίνδυνο και αποφάσισε να κρύψει τον 23χρονο Σαμ. Άνθρωπος της προσφοράς στην κατοχή βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη δίνοντας τους από το υστέρημα του.
Η οικογένεια του Χαράλαμπου και της Χρυσάνας Μωρίκη απέκτησαν ένα ακόμη «παιδί» κι ο 23χρονος Σαμ για ενάμιση χρόνο έμεινε κρυμμένος στο πατάρι του φούρνου της οικογένειας στην πλατεία Λαού. Όταν κάποια στιγμή κατάφεραν με τη βοήθεια ενός Γερμανού να του βγάλουν ταυτότητα με το όνομα Δημοσθένης Δημητριάδης ο Σαμ εργάστηκε κανονικά ως αρτεργάτης.
Για να δείτε όλο το αφιέρωμα πατήστε τον σύνδεσμο
sidirodromikanea.blogspot.com
