Νέο φως ρίχνεται στην υπόθεση του τρένου Κωνσταντινούπολη-Τεχεράνη-Ισλαμαμπάντ. Η υπηρεσία που υποσχόταν πολλά αλλά δεν συνέβη ποτέ φαίνεται να μην ήταν ποτέ εφικτή, και αν υπάρχει κάποιος που φταίει, αυτές είναι οι αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν.
Νίκος Παπατόλιος
Ο Aasim Siddiqui, πρόεδρος της Pakistan Freight Association, το αποκάλυψε σε μια αποκλειστική συνέντευξη με τον Huilin Shi, συντάκτη της αδελφής μας έκδοσης RailFreight.cn . Είπε ότι υπήρξαν αρκετές προσπάθειες από την τουρκική και την πακιστανική κυβέρνηση να ξεκινήσουν την υπηρεσία, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ για δύο λόγους: πρώτον, ο όγκος φορτίου μεταξύ Τουρκίας και Πακιστάν είναι ανεπαρκής για τη διατήρηση τακτικής γραμμής τρένων. Δεύτερον, η πακιστανική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να ξεκινήσει μια τέτοια υπηρεσία λόγω των αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν.
Όπως τόνισε ο Siddiqui, το Ιράν είναι αυτή τη στιγμή ένας ελλιπής κρίκος στο διάδρομο και το Πακιστάν δεν μπορεί να ανταλλάξει χρήματα και φορτία με αυτό. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει καμία εγγύηση και οικονομική ασφάλεια για το μεταφερόμενο φορτίο. Το R ailfreight.com ανέφερε την κατάσταση στις αρχές Ιουνίου όταν οι μεταφορείς παραπονέθηκαν για τη συνεχή αναβολή της υπηρεσίας και οι Haroon Brothers & Co, οι επίσημοι μεταφορείς των Πακιστανικών Σιδηροδρόμων, εξήγησαν ότι το πρόβλημα δεν είναι δική τους ευθύνη, επειδή είναι πολιτικό.
Aasim Siddiqui, Πρόεδρος της Πακιστανικής Ένωσης Φορτίου.
Aasim Siddiqui, Πρόεδρος της Πακιστανικής Ένωσης Φορτίου.Η άρση των κυρώσεων είναι η μόνη λύση
Η Ρωσία επιχειρεί επίσης να ξεκινήσει σιδηροδρομικές συνδέσεις με το Ιράν. Ωστόσο, αντιμετωπίζει τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Για τον Σιντίκι, η μόνη λύση βρίσκεται στη συνεργασία των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και του Ιράν που θα μπορούσε να οδηγήσει σε άρση κυρώσεων. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τοποθετηθεί το Ιράν στον χάρτη σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών της κεντρικής Ασίας.
Τα υπόλοιπα είναι εύκολο να επιτευχθούν. «Η συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων είναι ήδη εκεί και η ανάπτυξη της υποδομής θα ακολουθήσει γρήγορα. Η αγορά ενδιαφέρεται για τη διαδρομή και μόλις υπάρξει πολιτική λύση, θα είναι εύκολο να την προωθήσουμε », κατέληξε ο Σιντίκι.
Γιατί η υπηρεσία ανακοινώθηκε αρχικά;
Οι φήμες σχετικά με την αναβίωση της υπηρεσίας άρχισαν να εμφανίζονται τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους. Η κρίση Covid-19 και οι εκτοξευόμενες τιμές αεροπορικών και θαλάσσιων μεταφορών έκαναν το έργο-που αναβλήθηκε για περισσότερο από μια δεκαετία-να φαίνεται δελεαστικό. Τα εμπλεκόμενα μέρη ανακοίνωσαν ότι η πρώτη αναχώρηση θα πραγματοποιηθεί στις 4 Μαρτίου. Παρ 'όλα αυτά, και μετά από πολλαπλές αλλαγές ημερομηνιών, η πολυπόθητη αναχώρηση δεν ήρθε ποτέ.
Χάρτης του διαδρόμου ITIΈνας αποστολέας κατήγγειλε συγκεκριμένα ότι υπέστησαν οικονομικές απώλειες λόγω των καθυστερήσεων επειδή βασίστηκαν στην υπηρεσία για τη μεταφορά του φορτίου τους. Ανακύπτει ένα κρίσιμο ερώτημα: ήταν σαφές από την αρχή των διαπραγματεύσεων ότι η υπηρεσία δεν ήταν 100 % βιώσιμη και ότι τα εμπλεκόμενα μέρη εξέταζαν τις επιλογές τους; Or μήπως οι διοργανωτές της υπηρεσίας υποσχέθηκαν πράγματα που δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν τελικά;
Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται κάπου στη μέση. Η υπηρεσία θα ήταν τελικά βιώσιμη μόνο εάν εμπλέκονταν αρκετοί μεταφορείς και ήταν πρόθυμοι να μεταφέρουν το φορτίο τους μέσω Ιράν. Δεδομένου ότι οι αποστολείς υποχώρησαν, θα ήταν αδύνατο να ξεκινήσει το τρένο για έναν ή δύο πελάτες. Misταν η κακή επικοινωνία ένας παράγοντας που έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα; Φαίνεται έτσι, ειδικά επειδή εμπλέκεται η πολιτική και η συζήτηση δεν αφορά μόνο τις συνήθεις επιχειρήσεις. Προς το παρόν, με το τρέχον status-quo, το τρένο ITI παραμένει σε αναμονή και θα χρειαστεί λίγος χρόνος μέχρι να ξαναβγεί στα πρωτοσέλιδα.
https://www.railfreight.com/railfreight/2021/08/11/the-istanbul-tehran-islamabad-train-was-never-viable/
Επιμέλεια: Χρήστος Γιαννακίδης
sidirodromikanea
