Ο 63χρονος Τόμας Βίτστοκ δεν συγκαταλέγεται στους συνηθισμένους κτηματομεσίτες. Και αυτό επειδή αγοράζει παλιούς σιδηροδρομικούς σταθμούς που δεν χρησιμοποιούνται πια ώστε να τις μετατρέψει σε κατοικίες. Μάλιστα και ο ίδιος έχει μετακομίσει στο κτήριο ενός σιδηροδρομικού σταθμού, στην περιοχή Φάλκενμπεργκ/Μαρκ του Βρανδεμβούργου, βορειοανατολικά του Βερολίνου. Το κτήριο αυτό είναι ένα από τα εννέα ακίνητα που αγόρασε ο Τόμας Βίτστοκ από τους Γερμανικούς Σιδηροδρόμους τα τελευταία χρόνια. Μετά τις απαραίτητες επισκευές και προσθήκες, τα θέτει στη διάθεση ενδιαφερόμενων ενοικιαστών. Από τα έσοδα των ενοικίων, χρηματοδοτεί με δόσεις την αγορά τους. «Έχω καταλάβει ότι γίνεται απόσβεση. Σε τέσσερα με πέντε χρόνια έχει ήδη ισοσκελιστεί η τιμή αγοράς», επισημαίνει ο Τόμας Βίτστοκ.
Η εταιρεία των Γερμανικών Σιδηροδρόμων πουλά βαθμιαία κτηριακές εγκαταστάσεις παλιών σιδηροδρομικών σταθμών που έχουν πάψει πλέον να χρησιμοποιούνται. Από το 1999 έχουν πωληθεί περισσότερα από 2.100 κεντρικές αίθουσες υποδοχής σιδηροδρομικών σταθμών σε ιδιώτες, επιχειρήσεις αλλά και δήμους. Η νέα χρήση των παλιών σταθμών εξαρτάται καθαρά από τους σκοπούς του εκάστοτε αγοραστή. Κάποια μετατρέπονται σε μπιστρό και χώρους εκδηλώσεων, άλλα σε βιοτεχνίες, ορισμένα σε μεγάλα διαμερίσματα για συγκατοίκηση και κάποια άλλα σε καλλιτεχνικά ατελιέ, όπως αυτό της Αριάνε Μπος, συντρόφου του Τόμας Βίτστοκ. Η ιδέα του να επενδύσει αγοράζοντας παλιούς σιδηροδρόμους τους ήρθε τυχαία στο διάστημα που αναζητούσε χώρο κατοικίας και εργασίας για τη σύντροφό του. Συνειδητοποίησε ότι ειδικά στην ανατολική Γερμανία μπορεί να αγοράσει κανείς τέτοιες κτηριακές εγκαταστάσεις σε προσιτές τιμές και έτσι ξεκίνησε με τις πρώτες του αγορές. Σήμερα στο κτήριο του παλιού σταθμού του Φάλκενμπεργκ μένουν πλέον πάνω από 20 άνθρωποι.
Σκοπός η μείωση των δαπανών
Ο Τόμας Βίτστοκ δεν ενοχλείται από τα τρένα που περνούν έξω από την πόρτα του
Πάντως το γεγονός ότι τα κτήρια των παλιών σιδηροδρομικών σταθμών πωλούνται δεν σημαίνει απαραίτητα ότι παύουν να περνούν τρένα από τις ράγες που βρίσκονται δίπλα τους. Για παράδειγμα στον σταθμό του Φάλκενμπεργκ σταματά κάθε δύο ώρες ένα τρένο του τοπικού προαστιακού σιδηροδρόμου για να αποβιβάσει και να παραλάβει επιβάτες που περιμένουν στην αποβάθρα. Τα παλιά μεγάλα κτήρια του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα δεν χρειάζονται πάντως. Σήμερα αρκεί ένα μικρό κτίσμα ως αίθουσα αναμονής. Ο Τόμας Βίτστοκ δεν ενοχλείται από τα τρένα που περνούν έξω από την πόρτα του. Εξάλλου, όπως λέει, το τελευταίο τρένο περνά στις 10.30 τη νύχτα. «Αφού περάσει μπορεί κανείς να πάει άνετα για ύπνο», σχολιάζει.
Για το κέρδη της από την πώληση των παλιών σιδηροδρομικών σταθμών η εταιρεία των Γερμανικών Σιδηροδρόμων τηρεί στάση σιωπής. Πάντως δεν πρόκειται για πολύ μεγάλα ποσά. Σύμφωνα με εκπρόσωπο της εταιρείας, οι πωλήσεις αυτές εστιάζουν στη μείωση οικονομικών και άλλων κινδύνων για τους Γερμανικούς Σιδηροδρόμους. Με απλά λόγια, στόχος της εταιρείας είναι τα κτήρια που δεν χρησιμοποιούνται πια να μην της στοιχίζουν χρήματα.
Μπάστιαν Μπένρατ (dpa) / Άρης Καλτιριμτζής
dw.com
