Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο στον κόσμο, ακολουθούμενη από την Κίνα και την Ινδία. Το Railway-technology.com σχεδιάζει τα 10 μεγαλύτερα σιδηροδρομικά δίκτυα στον κόσμο με βάση το συνολικό μήκος λειτουργίας.
Ηνωμένες Πολιτείες: 250.000km
Το σιδηροδρομικό δίκτυο των ΗΠΑ, με μήκος διαδρομής άνω των 250.000 χιλιομέτρων, είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο. Οι γραμμές εμπορευματικών μεταφορών αποτελούν περίπου το 80% του συνολικού σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, ενώ το συνολικό δίκτυο επιβατών καλύπτει περίπου 35.000 χλμ.
Το αμερικανικό σιδηροδρομικό δίκτυο εμπορευμάτων αποτελείται από 538 σιδηροδρόμους (επτά σιδηροδρομικοί κλάσης Ι, 21 περιφερειακούς σιδηροδρόμους και 510 τοπικούς σιδηροδρόμους) που λειτουργούν από ιδιωτικούς οργανισμούς. Τα Union Pacific Railroad και BNSF Railway είναι από τα μεγαλύτερα δίκτυα εμπορευματικών σιδηροδρόμων στον κόσμο. Το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο επιβατών Amtrak περιλαμβάνει περισσότερες από 30 σιδηροδρομικές διαδρομές που συνδέουν 500 προορισμούς σε 46 αμερικανικές πολιτείες.
Υπάρχει ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός εθνικού σιδηροδρομικού συστήματος υψηλής ταχύτητας 27.000 χιλιομέτρων σε τέσσερις φάσεις έως το 2030. Η κατασκευή του σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας της Καλιφόρνιας , του πρώτου σιδηροδρομικού έργου υψηλής ταχύτητας της χώρας, ήταν σε εξέλιξη στις αρχές του 2014. Τρία ακόμη Τα έργα υψηλής ταχύτητας, συμπεριλαμβανομένης της σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας Midwest που συνδέει το Σικάγο με την Ινδιανάπολη ή το Σεντ Λούις, το σιδηρόδρομο υψηλής ταχύτητας του Τέξας και τον βορειοανατολικό διάδρομο υψηλής ταχύτητας βρίσκονται υπό ανάπτυξη.
Κίνα: 100.000 χιλιόμετρα
Το σιδηροδρομικό δίκτυο της Κίνας, με μήκος διαδρομής άνω των 100.000 χιλιομέτρων, κατατάσσεται ως το δεύτερο μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο στον κόσμο. Το εκτεταμένο δίκτυο, το οποίο διαχειρίζεται η κρατική εταιρεία China Railway Corporation, μετέφερε 2,08 δισεκατομμύρια επιβάτες (το δεύτερο υψηλότερο μετά τους Ινδικούς σιδηροδρόμους) και 3,22 δισεκατομμύρια τόνους φορτίου (το δεύτερο υψηλότερο μετά το σιδηροδρομικό δίκτυο των ΗΠΑ) το 2013.
Ο σιδηρόδρομος είναι ο κύριος τρόπος μεταφοράς στην Κίνα. Το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας αποτελείται από περισσότερα από 90.000 χιλιόμετρα συμβατικών σιδηροδρομικών διαδρομών και περίπου 10.000 χιλιομέτρων γραμμών υψηλής ταχύτητας. Το συνολικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας έχει στόχο να υπερβεί τα 270.000 χιλιόμετρα έως το 2050.
Η ταχεία επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου υψηλής ταχύτητας της Κίνας τα τελευταία χρόνια το καθιστά μακράν το μεγαλύτερο στον κόσμο. Η γραμμή υψηλής ταχύτητας 2,298km Πεκίνου - Γκουανγκζού είναι η μεγαλύτερη σιδηροδρομική γραμμή μεγάλης ταχύτητας στον κόσμο . Το συνολικό μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου υψηλής ταχύτητας της Κίνας προβλέπεται να φτάσει τα 50.000 χλμ έως το 2020.
Ρωσία: 85.500 χιλιόμετρα
Ολόκληρο το δίκτυο της Ρωσίας, το οποίο διαχειρίζεται το κρατικό μονοπώλιο Russian Railways (RZD) , διανύει πάνω από 85.500 χλμ. Το 2013, το δίκτυο μετέφερε 1,08 δισεκατομμύρια επιβάτες και 1,2 δισεκατομμύρια τόνους φορτίου - τον τρίτο υψηλότερο όγκο φορτίου μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Το ρωσικό σιδηροδρομικό δίκτυο περιλαμβάνει 12 κύριες γραμμές, πολλές από τις οποίες παρέχουν απευθείας συνδέσεις με τα ευρωπαϊκά και ασιατικά εθνικά σιδηροδρομικά συστήματα όπως η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Πολωνία, η Κίνα, η Μογγολία και η Βόρεια Κορέα. Ο σιδηροδρομικός σταθμός Trans-Siberian (η γραμμή Μόσχα-Βλαδιβοστόκ), μήκους 9.289 χιλιομέτρων, είναι ο μακρύτερος και ένας από τους πιο πολυσύχναστους σιδηροδρόμους στον κόσμο.
Η RZD εισήγαγε τη σιδηροδρομική υπηρεσία υψηλής ταχύτητας Sapsan μεταξύ Αγίας Πετρούπολης και Μόσχας το 2009, αλλά δεν αποδείχθηκε επιτυχημένη λόγω της κοινής χρήσης υφιστάμενων γραμμών με λειτουργίες τρένων χαμηλής ταχύτητας. Έχει προγραμματιστεί ένας αποκλειστικός διάδρομος υψηλής ταχύτητας μεταξύ των δύο πόλεων με προτεινόμενη επένδυση 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η RZD αναμένει να έχει 2.500 χιλιόμετρα σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας μεταξύ Μόσχας και Κίεβου, Μινσκ και Κούρσκ έως το 2015.
Ινδία: 65.000 χλμ
Το ινδικό εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο, το τέταρτο μεγαλύτερο στον κόσμο, ανήκει και λειτουργεί από κρατικές ινδικές σιδηροδρομικές γραμμές και περιλαμβάνει μήκος διαδρομής λειτουργίας άνω των 65.000 χιλιομέτρων. Το δίκτυο μετέφερε περίπου οκτώ δισεκατομμύρια επιβάτες (το υψηλότερο στον κόσμο) και 1,01 εκατομμύρια τόνους φορτίου (τέταρτο υψηλότερο στον κόσμο) το 2013.
Το ινδικό σιδηροδρομικό δίκτυο χωρίζεται σε 17 ζώνες και λειτουργεί περισσότερα από 19.000 τρένα την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων 12.000 επιβατικών αμαξοστοιχιών και 7.000 εμπορευματικών αμαξοστοιχιών. Ο εθνικός φορέας σιδηροδρόμων σχεδιάζει να προσθέσει 4.000 χιλιόμετρα νέων γραμμών έως το 2017, καθώς και σημαντική μετατροπή μετρητή, διπλασιασμό και ηλεκτροδότηση των υφιστάμενων γραμμών γήρανσης. Σκοπεύει επίσης να προσθέσει 3.388 χιλιόμετρα αποκλειστικού εμπορευματικού δικτύου έως το 2017 με την υλοποίηση Ανατολικών & Δυτικών Αφιερωμένων Διαδρόμων Εμπορευματικών Μεταφορών (DFC), δύο από τους έξι προσδιορισμένους αποκλειστικούς εμπορευματικούς διαδρόμους στην Ινδία.
Έχουν εντοπιστεί επίσης έξι διάδρομοι υψηλής ταχύτητας για εφαρμογή στη χώρα. Ο σύνδεσμος υψηλής ταχύτητας 534 χλμ Μουμπάι-Αχμενταμπάντ προωθείται ως πιλοτικό έργο με εκτιμώμενη επένδυση 9,65 δισ. $.
Καναδάς: 48.000 χλμ
Οι σιδηροδρομικές γραμμές των 48.000 χιλιομέτρων του Καναδά καθιστούν το εθνικό του δίκτυο το πέμπτο μεγαλύτερο στον κόσμο. Ο Εθνικός Σιδηρόδρομος του Καναδά (CN) και ο Σιδηρόδρομος του Καναδά του Ειρηνικού (CPR) είναι τα δύο μεγάλα δίκτυα εμπορευματικών σιδηροδρόμων που λειτουργούν στη χώρα, ενώ η Via Rail εκτελεί την υπηρεσία υπεραστικών σιδηροδρομικών μεταφορών 12.500 χλμ. Ο κεντρικός σιδηρόδρομος Algoma και ο σιδηρόδρομος του Οντάριο Northland είναι μεταξύ των άλλων μικρότερων σιδηροδρόμων που παρέχουν υπηρεσίες επιβατών σε ορισμένες αγροτικές περιοχές της χώρας.
Τρεις καναδικές πόλεις - το Μόντρεαλ, το Τορόντο και το Βανκούβερ - διαθέτουν εκτεταμένα συστήματα σιδηροδρομικών μεταφορών. Επιπλέον, οι ορειβάτες Rocky Mountain και Royal Canadian Pacific προσφέρουν πολυτελείς σιδηροδρομικές περιηγήσεις για να δείτε τη γραφική ομορφιά ορισμένων ορεινών περιοχών της χώρας.
Ο Καναδάς, ωστόσο, δεν διαθέτει ούτε μία γραμμή υψηλής ταχύτητας στο σιδηροδρομικό του δίκτυο. Πολλές γραμμές υψηλής ταχύτητας όπως το Τορόντο-Μόντρεαλ, το Κάλγκαρι-Έντμοντον και το Μόντρεαλ-Βοστώνη έχουν προταθεί, αλλά καμία από αυτές δεν έχει προχωρήσει πέρα από τις προκαταρκτικές μελέτες από τον Ιανουάριο του 2014.
Γερμανία: 41.000 χλμ
Το κρατικό Deutshe Bahn κυριαρχεί στο σιδηροδρομικό δίκτυο 41.000km της Γερμανίας, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 80% της συνολικής εμπορευματικής κίνησης και το 99% της κίνησης επιβατών μεγάλων αποστάσεων.
Πάνω από 150 ιδιωτικές σιδηροδρομικές εταιρείες εκτός της Deutshe Bahn λειτουργούν στο δίκτυο, παρέχοντας περιφερειακές υπηρεσίες επιβατών και εμπορευματικών μεταφορών. Το S-Bahn εξυπηρετεί μεγάλες προαστιακές περιοχές, ενώ το Hamburg Cologne Express (HKX) είναι ο σημαντικότερος μεταφορέας μεγάλων αποστάσεων μετά το Deutshe Bahn.
Το γερμανικό σιδηροδρομικό δίκτυο είχε λειτουργήσει περισσότερα από 1.300 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας από τα μέσα του 2013 και περισσότερα από 400 χιλιόμετρα νέας γραμμής υψηλής ταχύτητας υπό κατασκευή. Η Deutshe Bahn άνοιξε υπηρεσίες υψηλής ταχύτητας, με το όνομα InterCity Express (ICE), για πρώτη φορά το 1991. Το δίκτυο υψηλής ταχύτητας, το οποίο λειτούργησε με ταχύτητες έως 320km / h, συνδέει τώρα μεγάλες γερμανικές πόλεις και γειτονικές χώρες όπως η Γαλλία , Ελβετία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες και Αυστρία.
Αυστραλία: 40.000 χλμ
Το αυστραλιανό σιδηροδρομικό δίκτυο είναι το έβδομο μεγαλύτερο στον κόσμο με μήκος μεγαλύτερη από 40.000 χλμ. Το μεγαλύτερο μέρος της υποδομής του σιδηροδρομικού δικτύου ανήκει και συντηρείται από την αυστραλιανή κυβέρνηση είτε σε ομοσπονδιακό είτε σε κρατικό επίπεδο. Ωστόσο, η πλειονότητα των αμαξοστοιχιών στο δίκτυο λειτουργεί από ιδιωτικές εταιρείες.
Οι Aurizon (πρώην QR National), Genesee και Wyoming Australia και Pacific National συγκαταλέγονται στους σημαντικότερους μεταφορείς εμπορευμάτων στο δίκτυο. Οι Great Southern Railway, NSW TrainLink και Queensland Rail είναι οι κορυφαίοι υπεραστικοί χειριστές επιβατικών σιδηροδρόμων. Οι Metro Trains Melbourne , Sydney Trains, V / Line και Adelaide Metro παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών σε μεγάλες προαστιακές περιοχές. Επιπλέον, ένας αριθμός ιδιωτικών σιδηροδρομικών ορυχείων λειτουργούν στη χώρα.
Το αυστραλιανό σιδηροδρομικό δίκτυο δεν διαθέτει ακόμη γραμμή υψηλής ταχύτητας. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας που συνδέει το Μπρίσμπεϊν, το Σίδνεϊ, την Καμπέρα και τη Μελβούρνη προτείνεται να κατασκευαστεί με εκτιμώμενο κόστος κεφαλαίου 114 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά η πρώτη φάση του δικτύου υψηλής ταχύτητας 1.748 χιλιομέτρων δεν θα πραγματοποιηθεί πριν από το 2035.
Αργεντινή: 36.000 χλμ
Το τρέχον σιδηροδρομικό δίκτυο της Αργεντινής που εκτείνεται σε μήκος πάνω από 36.000 χιλιόμετρα κατατάσσεται στην όγδοη μεγαλύτερη στον κόσμο. Η Αργεντινή διέθετε περίπου 47.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο λειτουργούσαν κυρίως από βρετανικές και γαλλικές σιδηροδρομικές εταιρείες. Όμως, η μείωση των κερδών και η άνοδος της κατασκευής αυτοκινητόδρομων τις επόμενες δεκαετίες μείωσαν το δίκτυο στα 36.000 χιλιόμετρα της γραμμής που υπάρχει σήμερα. Οι σιδηροδρομικές εταιρείες που λειτουργούν στο δίκτυο εθνικοποιήθηκαν το 1948 με τη δημιουργία της κρατικής εταιρείας σιδηροδρόμων Ferrocarriles Argentinos.
Ο σιδηρόδρομος της Αργεντινής ιδιωτικοποιήθηκε μεταξύ 1992 και 1995 με τη χορήγηση παραχωρήσεων σε διάφορες ιδιωτικές εταιρείες για τη λειτουργία έξι τμημάτων του πρώην κρατικού σιδηροδρομικού δικτύου. Πόλεις όπως το Μπουένος Άιρες, η Resistencia και η Mendoza προσφέρουν εκτεταμένες προαστιακές υπηρεσίες επιβατών, καθώς και τις γραμμές επιβατών μεγάλων αποστάσεων στη χώρα.
Ο σιδηροδρομικός σιδηρόδρομος υψηλής ταχύτητας της Αργεντινής δεν είναι ακόμη πραγματικότητα. Το 2006 έγινε μια ανακοίνωση για την ανάπτυξη μιας γραμμής υψηλής ταχύτητας 310 χιλιομέτρων μεταξύ Μπουένος Άιρες και Ροζάριο. Το έργο, ωστόσο, δεν υλοποιήθηκε από το 2013. Έχει προταθεί επίσης μια δεύτερη γραμμή υψηλής ταχύτητας που εκτείνεται 400 χιλιόμετρα μεταξύ Rosario και Cordoba.
Γαλλία: 29.000 χλμ
Στα 29.000 χλμ., Το γαλλικό σιδηροδρομικό δίκτυο είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη και το ένατο μεγαλύτερο στον κόσμο. Το γαλλικό σιδηροδρομικό δίκτυο είναι κατά κύριο λόγο επικεντρωμένο στους επιβάτες και πάνω από το 50% των γραμμών της χώρας είναι ηλεκτροκίνητο. Η κρατική Société Nationale des Chemins de fer Français (SNCF) είναι ο κύριος σιδηροδρομικός φορέας της χώρας.
Οι υπηρεσίες υψηλής ταχύτητας επιβατών μεγάλων αποστάσεων της χώρας είναι γνωστές ως Train à Grande Vitesse (TGV) και οι τυπικές υπηρεσίες επιβατών μεγάλων αποστάσεων φέρουν την επωνυμία Intercités. Οι υπηρεσίες σιδηροδρομικών επιβατικών μικρών και μεσαίων αποστάσεων είναι γνωστές ως Transport Express Régional (TER). Το δίκτυο προσφέρει συνδέσεις με γειτονικές χώρες όπως το Βέλγιο, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Γαλλία ήταν ένας από τους πρώτους που υιοθέτησε την τεχνολογία σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας. Η SNCF έθεσε σε λειτουργία το τρένο υψηλής ταχύτητας TGV το 1981. Το τρέχον δίκτυο υψηλής ταχύτητας της χώρας ξεπερνά τα 1.550 χιλιόμετρα. Το σιδηροδρομικό έργο υψηλής ταχύτητας Tours-Bordeaux , το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2017, θα προσθέσει άλλα 302 χιλιόμετρα στο δίκτυο.
Βραζιλία: 28.000 χλμ
Η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή στη Βραζιλία τέθηκε σε λειτουργία το 1984. Το σιδηροδρομικό δίκτυο εθνικοποιήθηκε το 1957 με τη δημιουργία της Rede Ferroviária Federal Sociedade Anônima (RFFSA). Το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας χωρίστηκε σε διάφορες υπηρεσίες που θα λειτουργούν από μια σειρά ιδιωτικών και δημόσιων φορέων έως το 2007.
Το δίκτυο των 28.000 χιλιομέτρων επικεντρώνεται κυρίως στις εμπορευματικές μεταφορές και περιλαμβάνει μεγάλες σιδηροδρομικές γραμμές σιδηρομεταλλεύματος. Οι επιβατικές σιδηροδρομικές υπηρεσίες της χώρας συγκεντρώνονται κυρίως σε αστικές και προαστιακές περιοχές. Οκτώ πόλεις της Βραζιλίας έχουν συστήματα μετρό, ενώ το μετρό του Σάο Πάολο είναι το μεγαλύτερο μεταξύ αυτών.
Το 2012, η κυβέρνηση της Βραζιλίας ανακοίνωσε την κατασκευή 10.000 χιλιομέτρων νέων γραμμών που αποτελούνται από γραμμές μεταφοράς εμπορευμάτων και ταχυτήτων έως το 2042. Μια σιδηροδρομική σύνδεση υψηλής ταχύτητας 511 χιλιομέτρων μεταξύ Σάο Πάολο και Ρίο ντε Τζανέιρο έχει προγραμματιστεί για ανάπτυξη στη χώρα, αλλά το έργο δεν έχει ακόμη απογειωθεί.
railway-technology.com/features/featurethe-worlds-longest-railway-networks-4180878/
Επιμέλεια: Χρήστος Γιαννακίδης
